Skinfaxi - 01.12.1986, Síða 5

“Þá hoppaði ég
hæð mína
í loft upp”
Spjallað við Hallmar Frey Bjarnason
formann íþrf. Völsungs á Húsavík
Texti: Guðmundur Gíslason Myndir: Ýmsir
Það hefur örugglega ekki farið framhjá heim er fylgjast
með knattspymu að Völsungurfrá Húsavík vann ser sæti í
1. deild á næsta ári. Hefur verið húist við þessum árangri í
nokkuð mörg ár, spurningin hefur verið sú hvenær kemur
hann, en ekki hvort. Það eru ekki bara leikmennirnir á
vellinum sem náþessum árangri, neiþað em líka þeir sem
stjórna félaginu og deildum þess. Fólkþað sem velst til
þessara starfa getur haft meiri áhrif áþað hvort árangur
næst heldur en wróttafólkið sjálft, því er áríðandi aðgott
og duglegt fólk veljist í trúnaðarstörf félaganna. Einn
þeirra sem mjög lengi hefur verið í fremst víglínu síns
rélags er Haílmar Freyr Bjarnason form. Völsungs, en
hann hefur gegnt því starfi í átta ár, en verið samneytt í
stjórn félagsins 1 33 ár. Ritstjóri Skin faxa fékk tækifæri til
þess að heimsækja Frey um daginn, og spjalla við hann
um íþróttir og fleira.
Freyr! Það þarf örugglega ekki að
spyrja þig að því, að stærsta stund þín í
Völsungi hefur verið þegar þið komust
í 1. deild og unnuð 2. deildina?
- Já það máttu bóka. Ég man að ég
hoppaði hæð mína í loft upp og rak
upp mikið gleðiöskur er ég fékk fréttina
símleiðis, um að við værum komnir
upp, og hann Jóhannes á Víkurblaðinu
var hérna og tók mynd af þessu um
leið, en því miður varð hún mjög
hreyfð þar sem ég var í loftinu og hann
flýtti sér svo mikið. Þegar við vorum
búin að fá þessar gleðifréttir tók ég
íslenskafánann og flaggaði, einnig setti
ég Völsungsfánann út á svalir þannig
að fólk sá að það var eitthvað mikið að
gerast og dreif að til að fá fréttir. Þá lét
ég það ganga út, að nú myndi ég ekki
vinna í viku þar sem við værum
komnir í 1. deild, og ég stóð við það.
Ég hafði hér opið hús alla vikuna á eftir
frá morgni til kvölds, þá hafði ég keypt
gestabók fyrir Völsung og látið
skrautrita í hana. Þessa bók lét ég
liggja frammi hér heima þessa viku, og
það voru rúmlega 200 manns sem
skrifuðu sig í hana þá, en það eru
komin yfir 700 nöfn í hana núna. En
um kvöldið daginn sem við fórum upp,
gátu menn ekki verið kyrrir heima, svo
það var haldið út í samkomuhús og það
opnað. Þar dreif að fullt að fólki og
húsið fylltist, og ég þurfti að standa í
pontu í 2-3 tíma og stjóma þessari
óundirbúnu samkomu og lesa skeyti er
okkur hafði borist, þetta var geysilega
gaman og eftirminnilegt. Helgina eftir
að við komumst upp, var síðasti leikur
okkar í 2. deild að sinni, en hann gat
ráðið úrslitum um það hvort við
ynnum deildina eða KA. Við lékum þá
Hér er Hallmar Freyr Bjamason mjög
ungur að árum.
við Selfoss hér heima og vorum undir
lengst framan af, en okkur tókst að
jafna er leið á og svo að vinna með
marki úr vítaspymu í lok leiksins. Þess
má geta að forráðamenn KSÍ vom
staddir á Akureyri með bikarinn, þar
sem annað hvort við eða KA hlytum
hann, þegar þeir fréttu að við væmm að
vinna og leiknum alveg að ljúka stukku
þeir upp í bíl og keyrðu eins og þeir
gátu hingað með bikarinn, og náðu
áður en fólkið fór burt. Eftir þetta var
haldið niður i samkomuhús, en í
leiðinni komu menn við og kusu nýjan
prest, því eins og ég sagði við fólkið
áður en það yfirgaf völlinn "Komið við
og kjósið, því við verðum einnig að
eiga 1. deildar prest". Þessi rúma vika,
er sú stórkostlega sem ég hef upplifað
og ekki bara fyrir mig, heldur Völsung
og Húsavík, því ég efa að Húsavík hafi
áður verið meira í fréttum en þessa
rúmu viku, þannig að þetta var ein sú
besta kynning sem Húsavík gat fengið.
Jæja Freyr, hvenær gekkstu svo í
Völsung?
- Það var ekki fyrr en ég var 16 ára,
og ástæðan fyrir því er sú að hér var
starfandi drengjafélag sem hét Valur og
var ég félagi í því. Við strákamir í
þessu félagi héldum oft fundi á
háaloftinu á Helgastöðum og ræddum
þar málin vítt og breitt. Við settum á
stofn nokkurs konar Alþingi og
Skinfaxi 6. tbl. 1986
5