Mánudagsblaðið - 24.04.1972, Blaðsíða 1

Fyllerí stúdentaefna er geigvænlegt
Lögreglan kippir loks í taum-
ana — Heyvagnaferðir og umferðar-
truflun keyrir úr hófi
Svo geigvænlegt var fyllerí verðandi stúdenta s.l. þriðju-
dag, að lögreglan varð að gripa í taumana. Til þessa hefui
þó lögreglan látið afskiptalausar drykkjureisur stúdentaefna,
sem halda fyrsta dag upplestrarfrisins hátíðlegan með flæk-
ingi og öskrum um höfuðstaðinn, og svo reisum út um sveitir,
í nafni menningar og fræðslu ! ! !
Lélegar fíug-
freyjur
Það er ekki nýtt, að við
lesum í dagblöðunum til-
kynningar frá „Flugfreyju-
félaginu" um „áríðandi" að-
alfund. Vera má, að flug-
freyjur þurfi á „áríðandi"
fundum að halda en hins-
vegar má geta þess, að
starf þeirra er, á engan
hátt það flekklaust, að þær
séu hafnar yfir gagnrýni.
Nefna má, að fyrir örfá-
um dögum flaug ein Loft-
leiðavél frá meginlandinu til
Reykjavíkur með ÞRJÁ far-
þega í fyrsta áfanga (10
bættust við í næsta) en um
borð voru FIMM flugfreyj-
ur. Þessvegna hefði ekki
átt að skorta þjónustu. En
sú varð þó raunin. Þessar
verkfallsglöðu sjálfskipuðu
fegurðardísir, sátu saman á
kjaftafundi og sinntu lítið
eða ekki boðum farþega um
þjónustu. Svo langt gekk,
að þegar flogið var yfir „ís-
landsála" þá voru þau svör
ein, að „búið væri að telja
upp“ svo ekki fengist af-
greiðsla.
Sú er staðreyndin að
flugfreyjur „telja fyrst upp“
í eigin vasa, en láta farþega
lönd og leið. Tillitsleysi
þessara einkennisklæddu
kynbomba flugfélaganna er
alþekkt. Á hitt má benda;
fulltrúar þessara fyrirtækja
gera lítið, ef nokkuð, til að
vanda um fyrir þessum
stúlkum og nú hafa a.m.k.
tvö fyrirtæki, erlend, tekið
að sér flugþjónustu til og
frá íslandi.
Standa þessi íslenzku
fyrirtæki það vel að velli,
að þau megi missa, jafnve!,
minnsta hluta farþega
sinna? Þora fyrirsvarsmenn
þessara fyrirtækja ekki að
áminna þessi pilsagoð sín,
sem eru þau einu sem hafa
beint samband við farþega?
Sú er staðreyndin að
áföll — jafnvel ekki ýkja
mikil — geta riðið þessum
fyrirtækjum að fullu — og
að nógar flugfreyjur fást —
gæti máske fært forustu-
mönnunum heim sanninn
um það, að í alþjóðasam-
keppni dugar ekki, að hafa
hortugar og kjaftforar þjón-
ustustúlkur í beina fyrir far
þega.
PILTAR OG STÚLKUR
Það eru ekki aðeins piltarn-
ir sem veltast um göturnar,
stúlkurnar eru engu betri —
ef þá er hægt að þekkja kyn-
in í sundur — sýna á sér þá
hlið menntunar, sem fáir rekt-
orar menntaskólans hefðu
gert sér Ijóst meðan tilgangur
skólans var að útskrifa
menntamenn en ekki skríl.
Nemendum þykir eflaust ákaf-
lega frumlegt að aka á dregn-
um heyvögnum um borgina og
sýna sig almenningi. Ekki má
lá þeim það, ef þeir hafa af því
nokkra skemmtan.
BLESSUN HINS OPINBERA
En síðari árin hefur þó keyrt
um þverbak — og sýnilega
með blessun skólastjórnar og
menntamálaráðuneytisins. —
Engu er líkara en að yfirmenn
skólanna og svo ráðherra séu
hræddir við þessa nemenda-
pjakka, enda hafa þeir þolað
þeim þann nýtekna sið, að
b&ra kvabb sitt og kvörtun til
ráðherra, en hóta illu ef ekki
er látið að ósk þeirra.
HLUTVERK LÖGREGLU
Hlutur lögregluyfirvalda er
þó einna aumastur. Eins og
í mýmörgum öðrum tilfellum
(sjá Kakala 4. síðu), þá stuðlar
lögreglan að þessum ósóma
Drykkjulæti nemenda á göt-
um er ekkert nýnæmi. Þeir
hafa aukið þessar „dimis-
sion“-ferðir sínar með brenni-
vínshleðslu og undir beinni
stjórn umferðarlögreglunnar
sem ekið hefur á undan þess-
um „sérhagsmunahóp" og
meinað eðlilegri umferð að
nást fram. Það er ekki orðum
aukið, að heyvagnsmenn hafa
veifað til vegfarenda brenni-
vínsflöskum.
SKÓLAYFIRVÖLDIN
Menn hljóta að sjá, að þarna
blessar löggæzlan verknað
sem hún í rauninni á að banna.
Stúdentsefnin, „dímitantar“,
eins og þeir kalla sig, eru
flestir innan tvítugs, og því all-
ir undir lögaldri! Lögregla og
skólayfirvöld hafa handkrækzt
í því skyni að blessa drykkju-
skap unglinga og leyfa þeim
að auglýsa brot sitt. Þetta hef-
ur við gengizt um áratugi, en
fer sifellt vaxandi og nú, síð-
ustu árin, undir bveinni bless-
un lögreglunnar.
RÚSSAGILDI
Til þess að riða hnút á
Það velta því margir fyrir
sér hvaðan svokölluðum blaða
fulltrúa ríkisstjómarinnar komi
heimild til veizluhalda — mat-
ar- og vínboða, sem ekki
þekktust í tíð fyrirrennara
hans. Þessi blaðafulltrúi virð-
ist velja sér sínar eigin leiðir,
enda er hann þjóðinni til van-
sæmdar t.d. kjaftæði hans í
ný-afstaðinni utanferð. Það er
tími til kominn, að starfssvið
blaðafulitrúans sé skilgreint
svo slíkir menn séu ekki að
fara yfir á svið, sem þeir vita
jafnvel MINNA um en þá upp-
skömmina, þá er formleg inn-
ganga unglinganna frá í vor í
háskólann, haldin í svonefndu
„Rússagildi", alræmdu fyllerí-
ishófi stúdenta sem eru að
hefja háskólanám. Fyrir þessu
hófi eru svo „magister
bibendi" ýmist starfandi próf-
essorar við háskólann, lands-
fræg skáld og aðrir andans
menn, sem gleðjast með unga
fólkinu og skála óspart. Þann-
ig er beint samband milli skóla
yfirvalda og löggæzlunnar að
láta blessun sína yfir þetta at-
hæfi þótt gengið sé í berhögg
við lögin. Það er því ekki að
ástæðulaust, að hinn breiði al-
múgi spyrji því honum leyfist
Framhald á 7. síðu.
lýsingaþjónustu sem þeir eiga
að veita.
Það er furðulegt, að velja
mann í þetta starf, sem enga
blaðamennskuþekkingu hefur,
en er sýnilega, aðeins venju-
legur „bjúrókrat11 sem flýtir
sér að sið núverandi stjórnar-
herra, að halda veizlu, eyða
opinberu fé og bruðla sem
mestu.
Þau augnablik sem hann er
á skrifstofu sinni er síminn
alltaf á tali. — Sennilega er
blaðafulltrúinn að panta sér
borð á hóteli, fyrir kvöldið.
Bruðl hlaðafulltrúa ríkisins
Er það satt, að Lúðvík
Josepský, ráðherra, vilji
enga „landhelgi“ í veiði-
ám eystra? Skiljanlega.

Himnaríki ekki
sælustaður
Á 2. síðu fræðast menn, utan
getraunarinnar um nafnkennda
ísléndinga, t.d. Sigurð Vigfús-
son, skólameistara og afl hans.
Svo og um karlinn, sem sagði
t við kellu sína: „Oft er ljómr
draumur fyrir litlu efni", en
hana hafði dreymt sig komna til
himna.
Nefið er
sögulegt
Nefið er merkilegur líkams-
1 hluti og ýmsar kenningar í sam-
bandi við það. Hnerrinn er al-
gengur lcvilli, og um hann fræðir
okkur prófessor Ólafur Hans-
son á 3 síðu.
s Taugaveikluð
kynbomba
Fjórða síðan segir frá fræg-
um kynbombtrm og ótímabær-
um örlögum þeirra, t.d. Marilyn
Monroe, Brigitte Bardot o. fl.
Á þeirri síðu, Kakala, má velta
vöngum yfir hvort lögreglan
raunverulga styður við bakið á
íslenzkum glæpamönnum.
„Sjálfabjart-
sýni-’ á fsland;
J. Þ Á. er að vanda ómyrkur
í máli á 5. síðunni og telur m. J
a. „bjálfabjartsýnina" plús
vinstrisýki alltof almennan
kvilla á Islandi.
Eins og í öðrtun greinum
Jóns, þá koma fram margar at-
hyglisverðar upplýsingar.
Sjónvarpið
sigrar
Keflavíkursjónvarpið býður
að venju upp á ýmislegt
skemmtilegt til afþreyingar, og
lausn frá því íslnzka, sjá 6. síðu.
Naktir karlar
Á áttundu síðu sjást alls-
naktir karlmenn á spretti eftir
stúlku. Þeir fá kr. 8000 á dag
fyrir vikið.
Og svo drykkur sem ekki fæst
blandaður og er kenndur við
Jóhann Hafstein.