Mánudagsblaðið - 23.10.1972, Qupperneq 3

Mánudagur 23. október 1372

■

M^ntwiagsbíaðið
i
!
!
!
i
!
„The Godfather í hverfinu okkar
Morð og ógnir daglegt brauð — Að
myrða unglinga sem ekki hlýða — Don
Profaci — Capone utanveltukind — Yf-
irborðstrú — Gallobræður og Columbo
„GODFATHER" í hverfi
mínu í Brooklyn, Netv York,
var Don Josep Profaci. Frá
sjónarmiði margra granna
minna — á Fort Hamilton
Parkway milli 59. og 69. gölu
— þá var hann aðeins scemi-
lega auðugur eigandi verk-
smiðju, sem framleiddi olive-
olíu, en frá sjónarmiði þeirra
sem betur vissu, þá var hann
yfirmaður einnar af jimm
Mafíu-fjölskyldum, sem störf-
uðu í borginni, og lang valda-
mesli maðurinn í okkar hverfi.
Hann skóp þá mynd af sér
meðal fólksins, að hann vairi
hinn mesti trúmaður. Hann
sótti kaþólskar tíðir og lét börn
sín ganga í kaþólska skóla.
Margir prestanna litu á hann
sem gjafmildan mann. Miklar
og höfðinglegar gjafir frá hon-
um gerðu það að verkum að
hcegt' var að reisa hina stór-
kostlegu Regina Pacis kapellu,
sem er stcersta og fegursta
dómkirkja í Brooklyn. Þegar
tveim demantsskreyttum kór-
ónum var stolið af líkneskjum
Maríu rneyjar og Krists, þá
jóru yfirmenn kirkjunnar til
Donsins (Mafíuforingjans).
Innan nokkurra daga voru kór-
ónurnar komnar á sinn stað en
sundurskorin hrce þjófanna
fundust í skurði. Don lifði
ejtir þeirri góðu reglu, úr
heimalandi sínu Sikiley, að það
að stela úr kirkju guðs vceri
guðlast sem hefna bceri með
dauðarefsingu.
Vald Dons-ins
Þó að Don væri einlægur í
trúmálum sínum, þá urðu viss-
ir kirkjunnar menn (nú látnir)
ágætir og áhrifamiklir vinir
hans. í kaþólsku hverfi þar
sem kaþólskir dómarar, lögregla
og pólitíkusar eru valdamestir,
þá var stuðningur kaþólsks
prests meira virði fyrir þann
ákærða en bezti lögfræðingtir.
Pólitíkusar voru sérlega fljótir
til að sinna beiðni prestanna
því innan kirkjunnar voru
óteljandi atkvæði. í hvert skipti
þegar einhver presturinn gerði
Don greiða þá reyndi hann að
endurgjalda hann — með því
t.d. að útvega einhverjum
kaþólskum manni virinu við
höfnina eða álíka.
Tvenn lög — aftökur
I heimahögum Don Profacis
giltu tverin lög, lög lögregl-
unnar og lög Don Profacis. Við
lærðum snemma, að það var
alvarlegt afbrot að sýna ein-
hvergkonar persónulega óvirð-
ingu í garð háttsettra Mafíósa.
Uppreisnartónn röddinni eða
bölv og móðgun gat. komið
manni í alvarleg vandrasði. Al-
gjör hlýðni og enginn mótþrói.
Don hélt einskonar fundi ,eða
réttara sagt undirmenn hans,
kapteinar og aðrir foringjar,
kallaðir Capos og þeir gáfu
brotamönnum aðvaranir. Að
endurtaka sama afbrot tvisvar
þýddi aftöku. Morð á mönn-
þá var hann tekinn og barinn
illilega. Freddy gafst ekki upp
og daginn eftir leitaði hann
hefnda — með baseballpriki —
á móti Caposanum og barði
hann þar til hann hafði brák-
að hvert einasta rifbein í hans
skrokki. Næsta dag vöfðu þeir
píanóstreng utan um hálsinn á
— eftir JOSEPH SORRENTINO, íög-
fræðing hjá hinum opinbera sak-
sóknara USA — Höfundur ólst upp í
„litlu Ítalíu" í Brooklyn
I tilefni myndarinnar The Godfather, sem Há-
skólabíó sýnir nú, birtir Mánudagsblaðið grein
í tveim hlutum, um hina raunverulegu God-
fathers, sem nú starfa í Bandarík.iunum, ber*
ast í dag á banaspjótum og hafa komið tals-
vert við í fréttunum. Crazy Joe Gallo, sem
drepinn var nýlega á afmælisdaginn sinn, þar
sem hann var á næturmatstað, var myrtur ná-
kvæmlega þar sem The Godfather-útisenurnar
voru teknar. Joe Columbo liggur verri en dauð-
ur eftir að Gallo-bræðurnir reyndu að í'yðja
honum úr vegi. Síðan 1971 hafa tugir Gallo- og
Columbo-manna verið drepnir í New York, þ.
e. Brooklyn, og glæpamannastríðið er síður en
svo stöðvað. Þótt myndin sé sannfærandi, þá
birtir Mánudagsblaðið nú grein um þessi villi-
dýr í frumskógum stórborganna, hegðan þeirra,
glæpaverk og svokölluð „prinsip“. Höfundur
veit hvað hann syngur. Hann var alinn upp í
þessu andrúmslofti, átti kost á að verða Mafiosi
— en kaus heldur að vinna sem lögfræðingur
hjá hinum opinbera ákæranda Bandaríkjanna
og sækja þennan glæsilega, vel klædda glæpa-
lýð til saka. — P.s. Don er virðingarheiti Guð-
föðursins, sett framan við nafn hans. Ritstj.
- FYRRI HLUTI -
um var ekki aðeins refsing,
þau voru framin til að styrkja
veldi og lög Donsins.
Dráp Freddys —
Að vekja ótta
Einu sinni ákvað 18 ára pilt-
ur, Freddy, að opna sinn eig-
in veðbanka án leyfis Donsins.
Þarna þverbraut hann Mafíu-
lögin Það var með öllu harð-
bannað að fara út í nokkurn ó-
löglegan business nema með
sérstöku leyfi og blessun Don.
Gapos aðvöruðu Freddy nokkr-
um sinnum að hætta veðbank-
anum.. Þegar hann neitaði því,
Freddy, hertu að þannig, að
ef hann hreyfði sig, þá hefði
hann skorið sig á háls. Loksins,
eftir að hafa kvalið hann Iengi,
þá skutu þeir hann drógu
skrokkinn á fjölfarin görumót
í miðju hverfinu og óku yfir
hann nokkrum sinnum. Þetta
var til að aðvara aðra um að
ekki borgaði sig að ráðast á
Mafíósana.
Að ala upþ
Mafíumenni
í mínu hverfi var um tvær
aðferðir að ræða til að verða
meðlimur Mafíunnar, Algenga
leiðin var sú, að fá inngöngu á
vegum skyldmenna. Mafían er
í raiminni fjölskyldumál, syn-
ir, frændur, bræður o.s.frv. eru
teknir í „fjölskylduna" til hlut-
deildar í hinum geysimikla
gróða. Hin leiðin til inngöngu
er að gera alls kyns „greiða"
fyrir Mafíuna, sem sýnir að þú
hafir kjark og hæfileika. Æfi-
starf illræmds Mafíumeðlims,
Jimmy, hófst þannig. Hann var
töffari, sem Capos gátu treyst
til að inna af hendi allskyns
illrasðisverk. Til dæmis bað
einn Caposinn hann um að
„meiða" eiganda baunaverk-
smiðju, sem ekki vildi ganga
í stéttasamtökin. Hinn efnilegi
Mafios gekk svo frá mannin-
um að hann varð spítalamatur.
Greiðar þessir smá stækkuðu
unz honum var treyst til að
myrða cinstaka óvini fjöiskyld-
unnar, og það gerði Jimmy
refjalausr og eins kuldalega og
atvinnumorðingi væri. Þá fyrst
fóru gömlu foringjarnir að líta
velþóknunaraugum á Jimmy.
Þetta sýndi að hann var „karl-
maður", og eftir tvö ár var
hann tekinn í Mafíuna.
Eiðurinn „kominn í
höfn“ — A1 Capone
utangátta
Þegar einhver kernur í Mafí-
una, segja nágrannarnir, að
hann sé „kominn í höfn". Hin
opinbera inntökuserímonía
minnir á þegar menn voru
slegnir til riddara í hátíðleika
sínum. Kveiktur er eldur og
látinn í opna lófa hans um leið
og hann sver. „Svona mun ég
brenna, ef ég svík Cosa
Nostra". í upphafi voru það
aðeins þeir, sem fæddir voru
á Sikiley ,sem „komust í höfn".
Engum öðrum var treyst. Það
er sagt, að Al Capone hafi
aldrei orðið sannur Mafiosó, að
áliti Sikileyjarfæddra manna,
vegna nepalska blóðsins, sem
rann í æðum hans. En þegar
frá leið fengu aðrir inngöngu.
Meðlimaprófið: að
drepa Tony
Um leið og einhver „komst
í höfn" þá gátu engir snert á
honum sem vissu um „virð-
ingu" hans. Lög Mafíunnar eru
öðru vísi en þau amerísku,því
að fákæni er vörn hjá Mafí-
unni, þ.e.a.s. ef einhver venju-
legur maður lenti í slagsmálum
við Mafíosa, þá gleymdist þessi
yfirsjón, því ekki mátti búast
við, að hann vissi við hvern
hann átti og heyrði ekki þess-
vegna undir lög Mafíunnar. Ef
hinsvegar sá, sem í hlut átti,
tilheyrði einltverju „litla Ítalíu"
hverfinu (það eru hundruð slík
um öll Bandaríkin) þá yrði
hefndin bæði skjót og banvæn.
Þegar nýr meðlimur er tekinn
inn, þá sver hann Mafíunni
eið, sem er heilagri vinum,
fjölskyldu, trú og þjóð. Þessi
eiður er prófaður þegar hinum
nýja meðlimi er skipað að
drepa náinn kunningja sinn.
Staðreyndin er að mönnum
Frank Costello —
einn sá skceðasti
hefur verið boðið í félagið fyr-
ir það eitt að drepa einhvern
náinn vin. Morðið er ekki sem
slíkt til að prófa triínað hans
heldur gott herbragð. Það er
öruggasta aðferðin til að koma
að óvinum óvörum. Þessa að-
ferð þekkti lögreglan vel, og
þess vegna tók hún hvern ein-
asta meðlim götustráka-hóps-
ins okkar fastan kvöldið sem
Tomy Bavino var myrtur
Hnakkinn á Tóny hafði hrein-
Iega verið skotinn burtu og það
á rnjög stuttu færi, sennilega
í bifreið.
Heimskuleg
mannalæti
Don og aðstoðarmenn hans
voru lítt hrifnir af gömstráka-
hópum í nágrenni sínu. Þeir
voru afturhaldssamir busines-
menn á yfirborðinu og algjör-
lega andstæðir truflun á friði
og spekt. Við vorum algjörlega
óþarfir ófriðarseggir, í slags-
málum, brutum niður smámat-
staði, skemmdum lögreglutal-
stöðvar í bifreiðum o.s.frv. Að-
gerðir okkar urðu til þess að
stórar sveitir lögregluþjóna
tóku til að hafa eftirlit í hverf-
inu og gám orðið starfi Mafí-
unnar óþægilegir. Caposarnir
komu og ræddu við Tony Bav-
ino og reyndu að telja hann á
að leysa upp hópinn. Caposinn
talaði kurteislega og rólega,
jafnvel vinsamlega við Tony,
en þó fesmlega. Tony, skap-
bráður og fullur af kæruleysis-
legum kjarki, svaraði Caposn-
um. „Enginn segir mér, hváð
ég á að gera". Þegar Caposinn
var að fara byrjaði Tony að
stríða honum: „Byssukúlurnar
fara í báðar áttir".
Hvers vegna
drápuð þið hann?
Kvöldið sem Tony var myrt-
ur sáu foreldrar hans hann
fara inn í bifreið, sem stóð fyr-
ir utan húsið hans. Hann hefði
ekki farið inn í bíl né látið
einhvern sitja fyrir aftan sig
nema að hann hefði verið með
góðum vinum sínum. Hann
hefði alls ekki treyst ókunnug-
um né heldur einhverjum at
mönxium Caposins. Lögreglan
handtók okkur alla í götuhópn-
um hans og óku okkur að
skurðinum þar sem Tony hafði
Framhald á 2. síðu
I