Stéttabaráttan - 22.05.1974, Blaðsíða 4
Ósigur portúgölsku
nýlendustefnunnar
algjör
Eins og skýrt hefur verið frá í fyrri
tbl. Stéttabaráttunnar, hefur þjóð-
frelsisbarátta kúgaðra þjóða Afríku
gegn nýlenduherrum og morðingjum
heimsvaldastefnunnar harðnað sífellt
undanfarin ár. Frelsisherir alþýð-
unnar hafa frelsað æ stærri landssvæS
undan klóm nýlendusinnanna. Þeir
hafa fylkt alþýðunni fram til baráttu
og æ stærri sigra. Nú er svo komið,
að eitt alræmdasta nýlenduveldið,
Portúgal, riðar til falls undan ofur-
þunga frelsisbaráttunnar. Því ferli,
sem í dag hefur leitt af sér herfor-
ingjabyltinguna f Portúgal og yfirvof-
andi algjöra uppgjöf Portúgala í Gíneu-
Bissau, Angóla og Mósambik verður
best lýst með orðum Maós Tse-tun,
"Allir afturhaldsmenn eru pappírs-
' tígrar. Afturhaldsmennirnir sýnast
skelfilegir, en í rauninni eru þeir
ekki svo öflugir. Frá langsýnu
sjónarmiði er alþýðan sannarlega
voldug og sterk, en ekki afturhalds-
mennirnir."
Borgaralegir fjölmiðlar hafa undan-
farið reynt að hylja þá raunverulegu
orsök, sem lá til valdaráns Antonio
Ribeiro Spínola, hershöfðingja í Port-
úgal. Þessum hershöfð ingja er lýst
sem göfugum frelsispostula og lýð-
ræðissinna, sem af manngæsku sinni
ætlar að veita þjóð sinni og siðlausum
Afríkunegrum aukin mannréttindi.
Hins vegar er dregin hula yfir fortíð
þessa manns, sem barðist í skrælingj-
aher fasista á Spáni í borgarastyrjöld-
inni og hlaut uppfræðslu f hernaðar-
málum undir verndarvæng Hitlers í
þriðja ríkinu, og, sem hefur stjórnað
hryðjuverkaher nýlendukúgaranna í
Portúgölsku-Gíneu undanfarin ár.
En málið er ekki eins einfalt og borg-
aralegir fréttaskýrendur vilja vera
láta.
Rás sögunnar verður ekki útskýrð
með því að vísa til "háleitra hugsjóna"
einstaklinga, né með því að "einn sé
meiri fantur en annar". Enginn
grundvallarmunur er á Spínóla og Sal-
azar eins og af er látið. Atburðirnir
í Portúgal verða því aðeins skýrðir,
að gengið sé út frá marxískri þjóðfél-
agsskoðun, þeirri skilgreiningu, að
höfuðhreyfingin í heiminum í dag sé
bylting. Það er byltingar- og frelsis-
barátta alþýðunnar í portúgölsku ný-
lendunum, sem knúið hefur fram
stjórnarskiptin í Portúgal. Aukinn
máttur frelsishreyfinganna og sífelld-
ir ósigrar stjórnarherjanna hafa
skerpt mótsetningarnar innan portú-
gölsku yfirstéttarinnar, annars vegar
milli ofstækisfyllstu hernaðarsinna og
hins vegar þeirra sem vilja taka upp
aðra stefnu í nýlendumálum, til að
forða eða fresta óhjákvæmilegu hruni
portúgalska nýlenduveldisins.
Þessir menn undir forystu Spínóla
hershöfðingja, hafa komist að raun
um eftir áralanga baráttu gegn alþýð-
unni, að hún lætur ekki bugast, þrátt
fyrir að öllum örþrifaráðum sé beitt
til að kæfa niður baráttu hennar: af-
tökum, fjöldamorðum, fangelsunum
og ofsóknum. Þvert á móti. Við
harðnandi kúgun eykst andstaðan og
baráttuandi alþýðunnar. Þetta hefur
leitt til þess að þrátt fyrir hina
grimmdarlegustu hernaðarkúgun,
h'afa portúgölsku nýlenduherirnir orð-
ið að láta æ meira undan síga fyrir
þjóðfrelsisherjum alþýðunnar.
Fyrir valdarán herforingjanna fór
óánægjan sívaxandi innan Portúgal.
Ohemju kostnaður við stríðsrekstur-
inn olli mikilli gremju og ennfremur
varð hana til þess að atvinnulífið sat
algjörlega á hakanum. Um 40% þjóð-
arteknanna ár hvert foru til hernaðar.
Auk þess hafa um 100 þúsund ung-
menna flúið úr landi ár hvert, bæði
til að forðast herþjónustu og leita
betri kjara erlendis. Það hefur vald-
ið borgarastéttinni miklum erfiðleik-
um. Valdamestu auðjöfrarnir kröfð-
ust breytinga á stefnunni til nýlendn-
anna - bæði til að stöðva hina geysi-
legu skuldasöfnun vegna stríðsins og
fyrst og fremst, til að koma í veg fyr-
ir að þeir misstu alla aðstöðu til
hinna hráefnaauðugu svæða í Angóla og
Mósambik. Breyta varð stefnunni til
að Portúgalir yrðu ekki gjörsigraðir
og reknir frá nýlendunum. Spínóla er
fulltrúi þessara afla. Hann hefur gef-
ið loforð um lausn allra pólitískra
fanga, tjáningarfrelsi, frjálsar kosn-
ingar og fulltrúaþing. Ennfremur
hefur hann lagt fram tillögur um, að
nýlendurnar skuli hljóta takmarkaða
sjálfsstjórn og vera f "lausu" sam-
bandi við Portúgal. Þessi stefna
Spínóla, ef hún verður framkvæmd,
þýðir upptöku borgaralegs lýðræðis
fyrir Portúgali í stað fasisma. Port-
ugalska borgarastéttin telur sig ekki
lengur þurfa á fasisma að halda til að
viðhalda alræði sínu á verkalýðnum.
En fyrir nýlendurnar þýðir þetta ein-
ungis, að portúgölsku kúgararnir við-
urkenna ósigur sinn í vopnuðu barátt-
unni. Þeir hafa gefist upp fyrir frels-
isstríði alþýðunnar. I stað napalm-
sprengja og árásarstríðs, reyna nú
portúgölsku morðingjarnir í örvænt-
ingu sinni, að leiða alþýðuna af vegi
baráttunnar með fölskum loforðum og
sýndarsamningum. Með smástjórnar-
farslegum umbótum hyggjast þeir við-
halda aðstöðu sinni til arðráns og rán-
yrkju á auðlindum afrískrar alþýðu. I
þessum tilgangi hefur stjórnin í Lissa-
bon skorað á frelsislireyfingarnar að
leggja niður vopn og taka upp friðsam-
lega starfsemi innan þess.ramma,
sem Portúgalstjórnin setur.
En alþýðan og þjóðfrelsisherir hennar
láta ekki blekkjast.
Þeir hafa lýst því yfir, að barattunni
muni verða haldið áfram á grundvelli
alþýðustríðsins |>ar til fullur sigur
hafi náðst. Afrisk alþýða hefur hug-
föst orð Maós Tse-tungs:
"Ekki mega hinar undirokuðu þjóðir
og alþýða manna binda vonir sínar
um frelsun við "sanngirni" heims-
valdastefnunnar og skósveina hennar.
Hinir undirokuðu munu því aðeins
hrósa sigri, að þeir styrki einingu
sína og séu þrautseigir í baráttunni."
Grvæntingarteygjur portúgölsku
heimsvaldastefnunnar verða henni ekki
til lífs. A núverandi tímaskeiði er
það "austanvindurinn" sem er sterkari
en "vestanvindurinn". Öfl sósíalisma
og nýlýðræðisbyltingar hafa alla yfir-
burði yfir öfl heimsvaldastefnu og ný-
lendustefnu.
-/MVS
Vopnuð barátta alþýðu Guinea Bissau
hefur frelsað landið undan portugölsku
nýlendukúgurunum. 1 fótspor hennar mun
alþýða annarra nýlendna Portugals feta.
LÍTILL BRAGUR
UM FYLKINGUNA
Okkar afstaða er slík
aðeins útþynnt pólitík
yfirbragðið aðeins eitthvað sem
trekkir
þá vil ég segja að hún er
oss ei ævistarfið hér
bara ádeilur og skólasveinahrekkir.
Nú telja margir hnoss
að Trotsky kenndi oss
að taka Stalín fyrir glæpamann
því út frá þeirri kenning
og okkar skörpu menning
eru margir hér sem dýrka hann.
Marcuse leit við hér
sem maðkur inn í ber
og Mandel hefur smitað okkur alla
en Trotsky er hér enn
og eitrar vora menn
og anarkisminn lyftir sér á palla.
Nú er forskotið sem fékkst
farið líkt og sérð þú best
því hin fræðilega uppbygging var
rotin
því er kreppan nálgast hratt
þá er klifið alltof bratt
fyrir kempu sem að hugsjónum er
þrotin.
Við viljum samfylkja með þér
sem ert svalur eins og vér
við viljum sýnast þótt við gerum
ekki mikið
en um síðir mun þó sjást
er við samfylkjum af ást
að við seljum okkar hugsjón fyrir
vikið.
-jaj
Guömundur J.GuðmuadBBoJi
KÓatúui 26
R.
Reitur til áskriftarmerkingar.
Um síðastliðin áramót hækkaði
lausasöluverð STÉTTABARATTUNN-
AR töluvert, en sú hækkun átti að
mæta þeirri miklu hækkun, sem var
orðin á öllum kostnaði við gerð
blaðsins. Síðan þá hefur íslenska
auðvaldsþjóðfélagið haldið áfram
sínu feigðarflani og miskunnarlaus
lögmál stjórnlausu framleiðslunnar
verða ekki stöðvuð.
Þar af 1 eiðandi hrökk sú hækkun
skammt og enn verðum við að hækka
lausasöluverðið, úr 30 kr. (4ja
síðna blað) og 40 kr. (8 síðna blað)
í 50 kr. fyrir bæði blöðin.
Askriftarverðið verður óbreytt:
Venjuleg áskrift:
Stuðningsáskrift:
Baráttuáskrift:
400,oo
600,oo
800,oo
Hálfsársáskrift er sem hér segir:
Venjuleg áskrift: 250, oo
Stuðningsáskrift: 350, oo
Baráttuáskrift: 500, oo
Sendið nafn og heimilisfang til
KSML, pósthólf 1357, Rvk.
SKIPULAGS
MÁL
Tilkynning frá Ritnefnd til allra
áróðursfulltrúa sella Reykjavíkur-
deildarinnar:
Framvegis verður fulltrúi Rn við-
staddur til að taka við söluuppgjöri
laugardaga kl. 13-15.
Aróðursfulltrúum ber skylda til að
mæta með uppgjör eða senda annan
fulltrúa sellunnar.
STYÐJIÐKOMMtJNlSKA FRAM-
BOÐIÐ:
Gefið f baráttusjóð KSML
Pðstgfró 42000,
1 MAl
sigur fyriröfl kommúnismans
framhald af forsfðu
1.MAÍ AKUREYRI
f ræðu sinni sagði Fjóla m. a. : "Marx
og Engels voru fypstu frumkvöðlar
vísindalega sósíalismans, fræði-
kenningar verklýðsins. Þessi fræði-
kenning hefur Svo gersamlega sannað
yfirburði sína yfir kenningar borgara-
stéttarinnar, að flestir þeir flokkar,
sem auðvaldið notar til að blekkja
verkalýðinn, nudda sér í sífellu utan
í sósíalismann og svíkjast síðan aftan
að verkalýðnum í nafni sósíalisma.
Það er því engin furða að verkamenn
og konur eigi í erfiðleikum með að
átta sig á því, hverjir séu raunveru-
legir málsvarar þeirra. En yfir-
burðir hinnar byitingarsinnuðu fræði-
kenningar felast f því að hún er í
samræmi við raunveruleikann og
hlýtur því að sigra að lokum.
Fræðikenning marxismans-lenín-
ismans er ekki stöðnuð kreddukenning,
heldur lifandi vfsindi - leiðbeining
til starfs."
Félagi Guðmundur Armann sagði m.
a.: "Strax upp úr aldamótum standa
fylktu liði tvær andstæðar stéttir,
öreigastétt og borgarastétt, tvær ó-
sættanlegar stettir taka að berjast.
Öreigalýðurinn berst fyrir því að hafa
ofan í sig og á, hann berst einnig fyr-
ir bættri vinnuaðstöðu og lýðræðis-
legum umbótum, auðvaldið berst hins
vegar fyrir því að herða sultarólarnar
á verkalýðnum og auka gildisaukann.
Þessi sjónarmið voru ósættanleg og
eru enn , svo lengi sem þetta viðbjoðs-
lega auðvaldsþjóðfélag er við lýði.
I upphafi berst öreigalýðurinn eingöngu
fagfélagslegri baráttu, en hin að-
þrengda öreigastétt hóf þá þegar öfl-
uga varnarbaráttu. Með samtaka-
mætti sínum og fífldirfsku sigraði
þessi framsækna stétt í mörgum bar-
dögum, en hún beið einnig stundaró-
sigra og baráttu sína hefur hún gold-
ið blóði hinna framsseknustu. Þetta
fólk, sem barist hefur af svo mikilli
fífldirfsku og ekki látið hendur falla,
þrátt fyrir ósigra og undanhald, þetta
fólk er vissulega fært um að snúa
undanhaldi í sókn og ósigri í sigur,
það mun kollvarpa auðvaldsþjóðfélag-
inu og byggja upp verkalýðsríki fs-
lands."
Eftir útifundinn var öllum göngumönn-
um og öðrum stuðningsmönnum ör-
eigastéttarinnar boðið í kaffi í Mið-
stöð KSML, Strandgötu 23. Komu þar
fjölmargir og urðu umræður miklar
og fjörugar.
En KSML voru ekki ein um að standa
fyrir aðgerðum 1. maí á Akureyri.
Uppkeypti skrfllinn í verkalýðs"for-
ystunni" gekk með nokkur eintök af
fána íslensku arðránsstéttarinnar í
fararbroddi og skreytti sig að auki
með nokkrumlágkúrulegumumbðta-
kröfum, s.s. "þrífið vinnustaði". Og
eins og vænta mátti höfðu vikapiltar
auðvaldsin f verkalýðs"forystunni"
hala, þ. e. a. s. Fylkingarforystusauð-
ina, sem nú höfðu smalað um sig
"Herstöðvaandstæðingum", óánægð-
um Alþýðubandalagsmönnum o. fl.
Þeir báru einnig fána íslensku arð-
ræningjanna og höfðu upp örlítið rót-
tækari umbótakröfur en verkalýðsað-
allinn, sem sé þær kröfur sem Sósíal-
istaflokkurinn skildi eftir er hann
skellti síðustu hurðinni á leið sinni
inn í herbúðir auðvaldsins. Auk þess
lituðu þeir sig rauða með kröfum
eins og "fram til baráttu fyrir sósíal-
fsku fslandi." Líklegt má þó teljast,
ef miðað er við aðrar kröfur í göng-
unni, að þessu marki ætli þeir að ná
með leið umbótanna, þeirri leið sem
Alþýðubandalagið, Sjálfstæðisflokkur-
inn og fleiri boða.
Gegn hinni rotnu leið umbótanna setja
KSML leið byltingarbaráttunnar, þá
leið, sem leiða mun verkalýðinn til
sigurs yfir auðvaldsþjóðfélaginu, sem
aðeins býður upp á arðrán og kúgun.
Verkafólk.
Fylkið ykkur um KSML, framvörð
öreigastéttar innar!
STETT GEGN STETT!
framhald af forsíðu
1.MAÍ REYKJAVÍK
auknu fylgi að fagna og að hún hefur
byrjað að ryðja sér braut meðal
verkalýðsstéttarinnar. Merki um
það voru fánar vinnustöðvasella KS
ML, sem settu sterkan svip á göng-
una. KSML gengu 1. maí í ár undir
nafninu RAUÐUR FRAMV ÖRÐUR og
meðal vígorðanna í göngunni voru:
NIÐUR MEÐ H/FGRIHENTISTEFN-
UNA - LIFI BARATTAN FYRIR
KOMMUNISKUM byltingarflokki
NIÐUR MEÐ SÖSlALHEIMSVALDA-
STEFNUNA - LIFI ALRÆÐI ÖREIG-
ANNA.
U. þ. b. ÍOO manns gengu með frá
upphafi, en jafnt og þétt fjölgaði í
göngunni og voru þátttakendur í henni
rúmlega 300, þegar komið var nið-
ur í miðbæ. A útifundinum, þar sem
áheyrendur voru milli 1500 til 2000,
töluðu þeir Gunnar Andrésson, for-
maður miðstjórnar KSML, og Sigurð-
ur Jón Olafsson, verkamaður, en í
lok fundarins voru sungnir nokkrir
byltingarsöngvar, m. a. frá Víetnam
og Albaníu.
I ræðu sinni vék Gunnar að örðug-
leikum auðvaldsherranna vegna of-
framleiðslukreppunnar og hvernig
þeir reyna að velta þeim yfir á herð-
ar verkalýðsins. Sagði Gunnar m. a.:
"Það eru ekki nema nokkrar vikur
síðan að t. d. landbúnaðarvörur
hækkuðu um 40% og aðrar vörur og
þjónusta hafa hækkað um tugi pró-
senta. Eina lausnin, sem auðmenn-
irnir og fulltrúar þeirra á alþingi
sjá út úr vandanum, birtist í tillög-
um hagrannsóknarráðs: afnám launa-
hækkana yfir 20% frá þvf í vor,
binding kaupgreiðsluvfsitölu, af-
nám 14% vísitöluuppbóta á laun 1.
júní og samdráttur í framleiðslunni
og fleira í þessa átt. Þannig á að
velta offramleiðslukreppu auðvalds-
ins yfir á herðar verkalýðsins og
draga saman framleiðsluna. Hlut-
skipti verkalýðsins verður því að
taka á sínar herðar stórfelldar
verðhækkanir, launalækkanir og
komandi atvinnuleysi. Þetta er það
sem kapitalisminn hefur upp á að
bjóða fyrir verkalýðinn, meðan
auðmennirnir raka daglega saman
milljónagróða á vinnuafli hans. "
Samhljóða kröfur stéttsvikaraima í
Alþýðubandalaginu og "Rauðrar verka-
lýðs"einingar.
Hin svonefnda "Rauða verkalýðs"ein-
ing, sem að mestu leyti var borin
uppi af Fylkingarmönnum og áhang-
endum þeirra úr röðum námsmanna,
hugðist nú aldeilis bera fram róttæk
kjörorð gegn stéttasamvinnupólitík
ASÍ-forystunnar. Því fór þó fjarri.
Við nánari athugun kom í ljós, að
vígorð "Rauðu verkalýðs"einingar-
innar höfðu að innihalda nákvæmlega
sömu umbótastefnuna og hjá Alþýðu-
bandalagsmönnunum í ASl-foryst-
unni. Lítum á nokkur dæmi.
Þegar verkalýðsfélögin Dagsbrún,
Trésmíðafélag Rvíkur o. f. 1. settu
fram kröfurnar "Gegn verðhækkunum
og vaxandi verðbólgu" og "Engar
efnahagsráðstafanir, er skerða rétt-
indi launafólks" hljómuðu vígorð
Fylkingarmanna og þeirra aðdáenda;
"Gegn vfsitölufölsunum", "Burt með
söluskatt á nauðsynjavörum",
"Enga skatta á þurftarlaun." Hvern-
ig Fylkingin hugsar sér að unnt sé að
afnema skattana á verkalýðnum I
auðvaldsþjóðfélaginu er líklega flest-
um stórkostleg ráðgáta. Þegar
stéttsvikararnir í AB settu fram víg-
orðið "Jafnrétti kynjanna", stillti
"Rauð verkalýðs"eining upp kjörorð-
inu "Jafnrétti kynja til starfs og launa".
Verður fróðlegt að sjá, hvor umbóta-
flokkana, Alþýðubandalagið eða Fylk-
ingin, hefur betur I þessari miklu
jafnréttisbaráttu I stéttskiptu þjóðfé-
lagi, þar sem minnihlutinn (borgara-
stéttin) arðrænir og kúgar meirihlut-
ann (öreigastéttina). Það er því eng-
in furða þó Þjóðvijinn sé vinsamlegur
í garð "verkalýðs" einingarinnar
"rauðu", en 12. 5. stendur þetta í
þessu málgagni borgaralega verka-
lýðsflokksins: "Kröfur þær sem
mest bar á I göngu "Rauðrar verka-
lýðseiningar" voru að mestu sam-
hljóða þeim er settu svip á verka-
lýðsfélagsgönguna...". Þjóðviljinn
sparar hins vegar ekki skítkastið og
lygarnar, þegar minnst er á göngu
kommúnistanna 1. maí. I fyrra
hétum við "auðborgarabörn", en nú
er það "sértrúarsöfnuður". Pólitísk
gagnrýni fyrirfinnst að sjálfsögðu
ekki, enda hafa KSML fyrir löngu
sýnt fram á svik AB-forystunnar
gagnvart verkalýðnum.
-/sjo: