Verklýðsblaðið - 18.04.1931, Blaðsíða 4

um komið í veg fyrir slysin. Aðeins við og eng-
ir aðrir vitum hvar hættan er mest og hvar
þarf að fara varlegast. Þess vegna verða það
við, sem verðum að krefjast þess, að öryggis-
ráðstafanir séu gerðar þegar í stað gegn slysa-
hættunni. Við verðum að krefjast þess, að
nefnd sú, sem við kusum í vetur, skili áliti á
næsta fundi, sem við heimtum að verði næsta
laugardag. Við heimtum ennfremur að fá að
ræða þessar tillögur fyrst af öllu.
15. apríl 1931.
DagsbrúnarféJagi.
Kratarnir á Siglufirði kóróna
svikin
Eru á móti vantrausti á Framsókn.
Samþykkja þingrofið.
Kratamir á Siglufirði undir forustu meðlims
Alþýðusambandsstj órnarinnar, Guðmundar
Skarphéðinssonar, hafa rekið erindi auðvalds-
ins og ríkisstjómarinnar dyggilega á Siglufirði.
Áður hafa þeir bannað umræður um pólitík í
verkamannafélaginu og klofið verkamannafé-
lagið þar. Allt hefir Alþýðusambandsstjómin
látið þetta óátalið.
Nú hefur Sambandsstjórnin skipað Guðm.
Skarp. og krötunum að halda mótmælafund
gegn gerræði Framsóknarstjómarinnar. Krat-
arnir svikust um það. Kommúnistamir gengust
fyrir fundinum.
En kratamir hafa nú samþykkt áskorun á
Alþýðusambandsstjómina, að greiða ekki at-
kvæði með vantrausti á Framsókn og lýsa því
um leið yfir, að þeir álíti framferði ríkisstjóm-
arinnar alveg rétt.
Hvað gerir sambandsstjóm nú!
Verkalýðurinn heimtar að þessir keyptu
þrælar Framsóknar á Siglufirði, séu reknir úr
flokknum!
Verða kratarnir í Sambandsstjóm við því,
eða halda þeir áfram í sporam „gerræðisstjóm-
arinnar“ að reka Eggert Þorbjamarson og aðra
beztu áhugamenn verklýðsæskunnar úr félög-
unum?
Mótmæli gegn valdaráninu
Einkaskeyti til Verklýðsblaðsins).
Eskifirði 16. apríl 1931.
Á sameiginlegum fundi verkamannafélagsins
Árvakur, verkamannafélagsins Framsókn og
jafnaðarmannafélags Eskifjarðar, voru í gær-
kvöldi samþykktar eftirfarandi tillögur:
Fundurinn mótmælir harðlega valdaráni
landsstjómarinnar, þar sem hún í skjóli kon-
ungsvaldsins hefir rofið þing, til þess að kom-
ast hjá að vantraust næði fram að ganga á Al-
þingi.
Fundurinn skorar á báða arma Alþýðuflokks-
ins að ganga sameinaða til kosninga um iand
a’lt, gegn íhöldum og fasisma og að ákveða öll
framboð í sameiningu.
Samdægurs voru samþykktar eftirfarandi til-
lögur á almennum borgarafundi:
Fundurinn mótmælir því gerræði 1 ands-
stjómarinnar að svifta, í skjóli konungsvalds-
ins, fulltrúa þjóðarinnar löglegu umboði fyrir
þær einar sakir, að hún er sjálf orðin í minni
hluta á þinginu og átelur harðlega slíkt tví-
mælalaust þingræðisbrot.
Út af hinni herfilegu misbeitingu konungs-
valdsins við þingrofið 1931 krefst fundurinn
þess, að sambandslögin frá 1918 verði tekin til
rækilegrar meðferðar á næsta Alþingi og að
samningnum við Dani verði sagt upp og kon-
ungsvaldið lagt niður eins fljótt og auðið er.
Amfinuur.
Hvað líður atvinnubótunum í vor?
[Grein þessi, sem fjallar um mál verkamanna í
Vestmannaeyjum, átti að koma í aukablaði Verk-
lýðsblaðsins fyrir Vestmannaeyjar, sem út kom núna
í vikunni, en varð að bíða sökum rúmleysis].
í vetur, þegar hvorttveggja í senn: atvinnu-
leysið og kaupkúgunartilraunir atvinnurekenda
herjuðu á verkamenn þessa bæjar, var það loks-
ins eftir margra vikna bið, að bæjarstjómin
treysti sér ekki lengur til að leiða málið hjá
sér, því ekki er gott að vita hvað langhrjáður
og atvinnulaus verkalýður getur tekið til
bragðs, þegar úr hófi keyrir.
Verkamannafélagið Drífandi hafði sent
bæjarstjóminni bréf og farið fram á að hún
semdi við það um kaupgjald fyrir þetta ár.
Engum hefðu nú þótt það nein undur þó
bæjarstjómin hefði tekið sæmilega í mál þetta
og afgreitt það fljótt og vel, því það hljóta
flestir að skilja, jafnvel bæjarfulltrúamir hér
í Eyjum, að þegar við ekki höfum vinnu, eða að

% Ei
Eöginn veit
hvenær slys ber að höndum.
Líftryggið yður. ^
NDYÁIA, sími 1250 |
hún er það illa goldin, að við ekki getum full-
nægt af henni okkar brýnustu þörfum, getum
við ekki heldur borgað í bæjarkassann.
Jú, bæjarstjórninni þóknaðist að bera upp er-
indi verkamannafélagsins, en sá enga ástæðu til
að sinna því frekar. Fyrir hana skipti það engu
máli, hvort verkakarlamir fengu nokkuð eða
ekkert fyrir vinnu sína. Eftirminnilegast í
þessu sambandi er það, hve allir bæjarfulltrU-
amir voru innilega sammála urn þetta — „Jafn-
aðarmennirnir" þekktust þarna ekki frá Ihalds-
mönnum, þó grannskoðað væri. — Hér var því
fengin vissa fyrir því að bæjarstjórnin, öll sem
einn maður, stóð méð atvinnurekendum í bar-
áttunni gegn okkur.
Bæjarstjómin slapp þá ekki með þetta —
hún var aftur vakin, af svefni „hinna réttlátu“
með öðru erindi frá verkamönnum, — það voru
kröfur okkar um vinnu og brauð handa konum
okkar og krökkum.
Til að friða samvizku hinna hægfara i bæjar-
stjóminni afgreiddi hún, eins og kunnugt er,
þetta mál með því að senda þá Jóhann P. og
bæjarstjórann með Guðlaug í taumi á fund
Jónasar til Reykjavíkur, sem hafði aðeins þann
árangur, að bæjarstjórnin gat á eftir friðað
fólk með tálvonum um að senn yrði byrjað á
vinnu við olíutanka Héðins eða sjógeymirinn.
Auðvitað var, að þessu sinni ekkert úr nein-
um atvinnubótum, því fyrst og fremst var það
aldrei vilji bæjarstjórnarinnar að ráða bót á
atvinnuleysinu, og í öðru lagi vissi hún, að þá
í augnablikinu var það hugsmunamál atvinnu-
rekendanna, að hér væri um þetta leyti at-
vinnuleysi meðal verkamanna til að geta þving-
að þá í vandræðunum inn á. hlutaráðninguna,
eftir að mótstöðuafl þeirra var lamað.
Nú er svo komið, að fjölda margir verkamenn
þræla við fiskiveiðamar upp á aflahlut þann,
sem enginn veit, fyr en seint og síðar meir
hvort eða hvenær hægt er að koma í peninga og
þeir, sem stóðust hlutar freistinguna, stunda
nú lausavinnu við skipaafgreiðslur og það, sem
til fellur í sambandi við fiskveiðamar. Er fyrir-
sjáanlegt, að atvinna þessi verður bæði stutt
og léleg og hrekkur lítið til að fylla upp skörð
atvinnuleysisins í haust s. 1. og fyrri part vetr-
ar.
Heimamenn hér, hvort þeir stunda sjó eða
landvinnu, verða því sýnilega bráðþurfandi fyr-
ir atvinnu, strax að vertíð lokinni og jafnvel
fyr. — Þá koma atvinnubæturnar í góðar þarf-
ir — þær, sem átti að „geyma okkur til vors-
ins“, eins og sumir bæjarfulltrúamir komust
að orði. Við skulum þá ekki láta okkur koma
til hugar að þær hlaupi þegjandi og hljóðalaust
upp í fangið á okkur — atvinnubæturnar.
Nei, við skulum vera vissir um, að hinir ráð-
andi segi við okkur í vor: Farðu austur, farðu
norður, eins og í fyrra o. s. frv.
Þá þurfa þeir ekki lengur á okkur að halda í
bráðina að þeim finnst.
Þeim liggur það vitanlega í léttu rúmi þó
við flækjumst frá kerlingu og krökkum út um
land í atvinnuleysið, eða yrðum að gefa okkur
þar í þrældóm upp á mat.
Þeim yrði það auðvitað mest ánægjuefni að
við yrðum þar verkfallsbrjótar, sjálfum okkur
til skaða og skammar og stétt okkar til bölv-
unar.
Þetta er eitt af því, sem við verðum að íhuga
og varast. Svo framarlega sem við eigum rétt
á því að lifá, þá eigum við heimtingu á vinnu
og brauði.
Við verðum því sem allra fyrst að vekja sam-
tök okkar af vertíðardvalanum og búa þau til
baráttu, á ný fyrir þeim atvinnubótum, sem við
vorum sviknir um í vetur — og ef þær ekki
fást með góðu, þá að knýja þær fram með sam-
tökum. Út á land förum við ekki nema með okk-
ar eigin vilja og samþykki verkalýðssamtak-
anna þar.
Það skal aldrei um meðlimi Verkamanna-
félagsins Drífandi spyrjast, að þeir geri sig að
þeim afturkreistingum stéttar sinnar og vesa-
lingum að verða verkfallsbrjótar í öðram
landsfj órðungum.
Stéttarbræður í Eyjum!
Allir inn í Verkamannafélagið Drífandi í vor!
Knýjum fram atvinnubæturnar. — Allir eitt.
Verkamaður í Drífanda.
msm
Mótmæli gegn inngðngu
islands í Þjóðabandalagið
(Einkaskeyti til Verklýðsblaðsins).
Akureyri 7. aprií.
Jafnaðarmannafélagið mótmælir því kröftug-
lega, að Island gangi í Þ jóðabandalagið, sem
sýnt hefir sig í öllum atriðum fjandsamlegt
verkalýðnum og margafhjúpað sig sem hern-
aðarbandalag stórveldanna.
Húsavík 6. apríl.
Á fundi í „Verkamannafélagi Húsavíkur“
sunnudaginn 22. marz 1931 voru samþykktar
eftirfarandi tillögur:
1. Fundurinn mótmælir að Island gangi í
Þjóðabandalagið. Telur hann áhæfu að slíkt sé
gjört án þjóðaratkvæðis.
2. Fundurinn mótmælir harðlega brottrekstri
sjúklingsins Jakobs Árnasonar af heilsuhælinu
í Kristnesi og Iýsir fyrirlitningu sinni á gerð-
um stjórnarnefndar hælisins í þessu máli.
Krefst þess að nefndum sjúklingi sé aftur veitt
sjúkravist á hælinu. Ennfremur vottar fundur-
inn sjúklingnum Jakob Árnasyni fyllstu samúð
sína og virðingu.
„ V erklýðsblaðið".
Ábyrgðarm.: Brynjólfur Bj&mason. — Árg. 5 kr., i
iausasðlu 15 aura eintakið. — Utanáskrift blaBsins:
VerklýíJsblaðiö, P. O. Box 761, Reykjavík.
Prentsmiðjan Acta.