Verklýðsblaðið - 06.06.1931, Blaðsíða 4

Skrípaleikurinii |
í
Sogsmálinu
Blekkingartilraunir kratanna.
Hver yill veita erlendu auðfélagi
einkaleyfi til að yirkja og
starfrækja Sogið?
Það var skýrt frá hinu nýja viðhorfi Sogs-
málsins í síðasta blaði. Borgaraflokkarnir vilja
sem minnst um raálið tala og mun kjöftugum
hafa ratast satt á munn, þar sem „Tíminnu
skýrir frá því að ákveðið hafi verið að halda
málinu leyndu fram yfir kosningar.
Hvert er nú hið raunverulega upphaf þessa
máls? „Alþýðuleiðtoginnu Sigurður Jónasson er
framkvæmdarstjóri og stór hluthafi í fyrirtæki
því, sem nefnist Raftækjaverzlun íslands, um-
boðs og leppmennskufélag auðhringsins þýzka
A. E. Gr. (Innan sviga má geta þess að þessi
sami „alþyðuleiðtogi“ er jafnframt framkvæmd-
arstjóri og stór hluthafi leppmennskufélagsins:
Tóbaksverslun Islands). Maður þessi, sem er al-
þekktur „hugsjónamaður“ og alþýðuvinur hinn
mesti hefur nú barist fyrir því undanfarin ár,
að Sogið verði virkjað til þess að fátækling-
arnir geti átt kost á að fá ódýrara rafmagn.
Hann er bæjarfulltrúi Alþýðuflokksins í Reykja-
vík og hefur komið drengilega fram í því,
ásamt flokksbræðrum sínum þar að koma í veg
fyrir þá svívirðingu að aðrir lampar, en hinir
góðu rafmagnslampar frá Raftækjaverzlun Is-
lands yrðu keyptir handa barnaskólanum!
Samkvæmt því, sem framsóknarkratinn Helgi
Briem upplýsti á fundinum í barnaskólaportinu
á sunnudaginn var, er það einmitt Sigurður
Jónaason fyrir hönd auðhringsins A. E. G. sem
hefir nú útvegað Reykjavíkurbæ það kostaboð
að ofurselja dýrmætustu auðlind landsins í hend-
ur erlendu fjármálaauðvaldi. Og ákafi hans til
að hrinda þessu „nauðsynjamáliu í framkvæmd,
var svo mikil að hann sezt niður og skrifar
grein í Alþýðublaðið þar sem hann berst fyrir
því að einkaleyfið verði veitt. Stéttarbróðir hans.
framkvæmdarstjórinn Héðinn Valdimarsson og
Btór hluthafi í leppmennskufélagi breska auð-
hringsins British Petroleum, sem hefir greini-
lega sýnt velvilja sinn til alþýðunnar reykvísku
(og Hjalta Jónssonar) með baráttu sihni i bæj-
arstjórninni fyrir því að ekki yrði troðið á rétt
Olíuverzlunar íslands í deilunni sem stóð um
lóðirnar undir „tankau verzlunarinnar, komst á
snoðir um þessa grein Sigurðar Jónassonar og
fékk því til leiðar komið að hún yrði ekki birt
fyrir kosningar,
Ef þið svo, lesendur góðir, viljíð sjá áfram-
hald skrípaleiksins, þá losið grein Héðins í Al-
þýðublaðinu, þar sem hann ræðst á framsókn-
armennina fyrir það að ætla sér að veita er-
lendu auðfélagi einkaleyfi til að virkja og reka
Sogið!!
Hjósendafundurinn
á sunnudaginn.
Á sunnudaginn var, var haldinn almennur
kjósendafundur í Barnaskólaportinu. Ilöfðu flokk-
arnir jafnan ræðutíma. Var hafður hátalari, svo
mikill mannfjöldi gat heyrt til ræðumanna. Eu
ekki vildi Jónas frá Hriflu láta útvarpa um-
ræðum, til þess bændur heyrðu ekki það ,em
Framsóknarmenn segja við Reykvíkinga.
Ræðum kommúnista var afar vel tekiö af al-
þýðunni. Var það mál manna, að uðeins hefði
verið deilt um tvu-r stefnur, — stefnu koramún-
ista annarsvegai og stefnu allra hinna fiokk-
anna hinsvegar.
Kommúnistaíiokkiir íslands
heldur almennan kjósendafund í dag (laugard.) kl. 8 e.h. í K.-H.-liúsinu
Allir frambjóðendur B-listans og ^jöldi annara ræðumanna tala.
Leikhóparnir sýna! - A!t alþýðnfólk fJOimenni!
Fjandskapur Alþýðublaðsíns og
Morgunblaðsins við barnadaginn
Heimskulegar lygar.
Morgunblaðið reiddist ákaflega þegar aiþýðu-
börnin fóru upp í sveit undir rauðum fánum.
Og tilfinningar Alþýðublaðsmannanna hafa auð-
sjáanlega verið mjög líkar.
Alþýðublaðið laug því að börnin hefðu verið
látin borga fyrir sig. Allir, sem í ferðinni voru,
vita að börnin fengu allt ókeypis, sem auglýst
var, ókeypis ferðir og ókeypis 2 glös af mjólk
og kökudisk, — hvert eitt einasta barn, sem í
förinni var, en þau voru 600. Auk þess fengu
bílstjórarnir ókeypis mjólk og brauð.
Þá lýgur Alþýðublaðið því upp á vörubíla-
stöðina, að hún hafi ætlað að taka 600 krónur
fyrir bílana. Þetta eru mestu ósannindi. Bezta
samkomulag hefir verið milli bifreiðarstöðvar-
innar og P. U. K. Hvorki bifreiðastöðin né
nokkur bílstjóri hefir kvartað yfir viðskiftunum.
En ýmsir bílstjórar vildu keyra börnin ókeypis,
eða fyrir lítið verð, og enginn hefir neitt við
það að athuga. Pyrir alla bílana verður borgað
eins og upp er sett.
Undlr grein þessari stendur „Bílstjóri í Dags-
brúnu. Bílstjórar fullyrða að enginn félagi þeirra
hafi skrifað greinina, enda er ritháttur Ólafs
Priðrikssonar auðþekktur.
Þessi rógstarfsemi virðist heldur illa „skipu-
lögðu. Allir bílstjórarnir vita að grein Alþýðu-
blaðsins er lýgi, hvað þá snertir. Og 600 börn
og foreldrar þeirra vita að greinin er lýgi frá
rótum, hvað börnin snertir.
Sigurjón
og Magnús dósent
Alþýðublaðið er altaf að bera saman Sigurjón
Ólafsson og Magnús dósent. Hér er ofurlítill
samanburður;
Báðir greiddu þeir Sigurjón og Magnús at-
kvæði með því að tollarnir yrðu hækkaðir.
Tollahækkunin, sem þeir báðir greiddu atkvæði
með, nam árin 1929—1930 samtals 5*4. miljón
króna. Báðir eru þeir ákveðnir fylgismenn þess
að ísland gangi í þjóðabandalagið, hernaðar-
bandalag stórveldanna, sem er að undirbúa her-
ferð gegn Sovét-Rússlandi. Báðir gerðu þeir sig
! „eftir atvikum11 ánægða með lausn Islandsbanka-
! málsin8, sem bakar alþýðunni yfir hálfrar mil-
jón króna útgjöld á ári. Báðir voru þeir því
fylgjandi, að lögregluliðið hér í Reykjavík, sem
notað hefir verið á verkamenn í kaupdeilum,
yrði aukið.
Svo mætti lengi telja. Það er fleira sameig-
inlegt, en það sem skilur.
Enginn stéttvís verkamaður kýs þá samherj-
ana Magnús dósent og Sigurjón Ólafsson á þing.
„V erklýðsblaðið".
: ibyigðsurm.: Brynjólfur Bj&rnason. — Árg. 5 kr., i
| JauBasölu 1S aura eintakið. — Utanáskrift blaðsins:
/eokSýdsblaðið, P. O. Box 761, Beykjavík.
PventsHíiiðjaH A-cta.
Bamaleikvellimir, sem Framsókn lofaði fyrir
síðustu bæjarstjómarkosningar.
Hverjir kljúfa íslenska verklýðshreyfingu?
Pyrst og fremst þeir, sem bregðast málstað
hennar, hækka tollabyrðarnar, sækja fast að
komast í þjóðabandalagið, hernaðarbandalag
etórveldanna gegn Rússlandi, styðja fasistiska
stjórn, taka höndum saman við II. Internatio-
nale Alþjóðasamband verklýðssvikaranna, verk-
fallsbrjótanna og klofningsmannanna.
Allt þetta hafa íslenskir sósíaldemokratar
gert.
Og í kjölfar hins pólitíska klofnings sigldi
beinn klofningur á verklýðssamtökunum.
Á þingi Sambands ungra jafnaðarmanna á
Siglufirði í sumar höfðu kommúnistar 30 full-
trúa en kratar 12. Eftir að þingið hafði staðið
nokkrar mínútur gengu kratar af þingi og klufu
sambandið.
Á Alþýðusambandsþinginu í haust samþyktu
sósíaldemókratar að kommúnistar mættu ekki
gegna trúnaðarstörfum fyrir sambandið og að
þau jafnaðarmannafélög sem ekki vildu reka
kommúnista skyldu ræk úr Alþýðuflokknum.
Þar sem kommúnistar voru í meiri hluta
hlupu kratar burtu, þar sem þeir voru í minni
hluta gerðu kratar þá ræka.
Að undirlagi Guðmundar Skarphéðinssonar,
frambjóðanda krata í Eyjafjarðarsýsýslu, var
verkakvennafélagið á Siglufirði klofið í tvennt.
Ólafur og Héðinn gerðu Eggert Þorbjarnarson
rækan úr Dagsbrún, vegna þess að hann er
kommúnisti.
0g nú bjóða kratar fram menn í Vestmanna-
eyjum og á Akureyri til þess að fella frambjóð-
endur verklýðsfélaganna þar, ísleif Högnason og
Einar Olgeirsson, og koma íhaldsmönnunum að.
Allir fullyrða að Einar hefði verið alveg viss
á Akureyri, hefðu kratarnir ekki boðið Erling
fram, til þess að koma Guðbrandi ísberg íhalds-
manni að.
Eins og skiljanlegt er, vilja kratar heldur
ihaldsmenn en kommúnista á þing.
Það væri verkalýðnum á Akureyri til sóma,
ef hann léti krötunum ekki takast að koma
íhaldsmanninum að, og sendi Einar á þing.
Þeir sem eru samþykkir klofningstilraunum
kratanna á- íslenskri verklýðshreyfingu kjósa
A-listann.
Hinir, sem vilja að verkalýðurinn sameinist
undir merki stéttabaráttunnar kjósa
B-listann