Verklýðsblaðið - 30.07.1934, Blaðsíða 2

Hvað hoðar samsteypustjórnín alþýiunii?
EQÖðalaust. Og það er heldur ekki
Bóg að senda áskoranir og kröf-
njr til valdhafanna. -
Ef verkalýðurinn stendur ekki
llfiniiuga á bak við kröfur sínar,
reiðubúinn til að fylgja þeim eft-
ir, þá annaðhvort daga þær uppi í
einhverri nefnd, eða eru sendar
frá bæjarráði til bæjarstjórnar og
aftur til baka til bæjarráðs. Og
á meðan heldur neyðin og skort-
urinn innreið sína á enn fleiri
verkamannáheimili.
Samfylkingarbaráttan er því
Iífsspursmál fyrir verkalýðsstétt-
ina til þess að forðast enn meiri
neyð og hungur.
Verkalýðurinn getur þess vegna
ekki beðið eftir svari Alþýðufl.-
stjómarinnar, en verður þegar að
undirbúa samfylkinguna um hags
munamálin.
Alþýðuflokks-verkamenn! Jafn-
framt því sem þið krefjist þess af
foringjum Alþ.fl., að þeir taki til-
boði K. F. í., skuluð þið taka
höndum saman við K. F. 1. og
hvern þann verkamann, sem reiðu
búinn er til sameiginlegrar bar-
áttu gegn atvinnuleysi, fyrir bætt-
um kjörum.
Vatnsveituverkamenn, Komm-
únistar, Alþ.fl.verkamenn og aðr-
ir, hafa gefið nýtt fordæmi um
nauðsynina og möguleikana á
samfylkingu, þrátt fyrir mismun-
andi skoðanir á öðrum málum.
Atvinnuleysingjar!
Munið skráninguna 1., 2. og 3.
ágúst.
Verkamenn!
Allir þíð sem ekki hafið fasta
vinnu, verðið að láta skrá vkkur.
„Stjórn hlnna
vinnandi $tétta“.
„Stjórn hinna vinnandi stétta -—
tekur völdin í dag“, segir Nýja dag-
blaðið. „Stjórn verkalýðs og bænda á
íslandi er mynduð" skrumar Alþýðu-
blaðið með feitum fyrirsögnum. —
Og íbaldsblöðin leggja sína rödd til
í þennan nýja lýðskrumarakór: „ís-
land ráðstjórnarríki", segir Heimdall-
\ir. —
Og hverjir eru nú fulltrúar verka-
lýðsins og smábændanna, sem mynda
þessa nýju stjórn? Lögreglustjóri for-
sætisráðherra, skattstjóri fjármálaráð-
herra og bankastjóri atvinnumálaráð-
herra!!
Alþýðublaðið segir nú -við okkur,
verkamenn: Nú skuluð þið sjá, að við
munum framkvæma 4 ára áætlun
okkar. Við, alþýðuforingjar, ætlum
ekki að taka þátt í neinu baktjalda-
makki, engum leynisamningum. Við
gerum opinbera samninga við Fram-
sókn, málefnasamninga um sam-
vinnu flokkanna til hagsmuna fyrir
alla íslenzka alþýðu, sem nú á í svo
miklum þrengingum.
Samningamir eru undirskrifaðir,
mcira að segja Ásgeir Asgeirsson
setti nafn sitt þar undir. Við verka-
menn höfum séð svart á bvítu hvað
„stjórn okkar“ ætlar að gera fyrir
okkur. Mörgu hefir auðvitað verið
sleppt úr 4 ára áætluninni, en hvem- I
Framh. af 1. dðu.
nú að auðgast á kostnað íhalds-
klíknanna, — og öll borgarablöð-
in munu reyny að gera þá inn-
byrðis baráttu auðmannanna að
aðalaifriðinu á næstunni, — en
vald auðmannastéttarinnar sem
heildar breytist ekki við það.
Það, sem framkvæmt verður í
þessum málum, verður því beint
áframhald af þeirri sífeldu aukn-
ingu á valdi fjármálaauðvaldsins
og mislvunnariausri beitingu rík-
isvaldsins fyrir auðmannastétt-
ina, einnig í atvinnumálunum,
sem átt hefir sér stað frá 1927.
(Eins og' Jónas frá Hriflu líka
viðurkennir í Tímanum og mjög
viðeigandi einkennir pólitík sam-
steypustjórnarinnar þannig: að
verið sé að halda pólitík Lands-
bankans, sem Jón Ámason hafi
afmarkað, áfram í ríkisstjóm-
inni. Betur var varla hægt að við-
urkenna annarsvegar drottnun
bankaauðvaldsins og hinsvegar
gefa í skyn, að skuldasukkið við
Kveldúlf eigi að halda áfram, því
Framsóknarfl. og Alþýðufl. hafa
líka þar verið í meirihluta banka-
ráðs). Það eru tilraunir Fram-
sóknarfl. og Alþýðufl. til að
skipuleggja auðvaldið, sem hér
er verið að gera undir grímu
„samvinnu“ og ,,sósíalisma“:!;).
Svikin handa alþýðunni.
Hagsmunamál verkalýðs-
ins og „guli sáttmálinn“.
Fyrir verkalýðinn þýðir stefnu-
skrá þessarar stjórnar aukna
hættu á sterkari hungurárásum.
*) Um þessi mál, lesið nánar grein
E. O. i Rétti: „Sósialismi eðá fas-
Margur iátækur verkamaður og
smábóndi, sem búið hefir við atvinnu-
leysi áiiim saman, við lágt afurða-
verð, við háa tolla á nauðsynjavör-
um, okur-lrúsaleigu, hækkandi út-
svör og' skatta, vegna svívirðilegrar
sóunai' á almannafé til bitlinga og
til rikislögreglu, hyggur nú gott til
framííðarinnar.
því nú á að útrýma atvinnuleys-
inu með öllu, nú á að koma á full-
kominni trygginyarlöygjöf, lækka toll-
ana, lækka mjólkurverðið fyrir verka-
menn kaupstaðanna og hækka það
jafniramt fyrir bændurna, nú á að at-
nema ríkislögregluna, nú á að hafa
strangt eftirlit með miljónabraski
Kveldúlfs og annara spekúlanta, nú
á að leysa smábændnr undan sknlda-
byrði bankanna, með þvi að ríkið
kaupi jarðir þeirra, nú á loksins að
taka í lurginn á miljónaþjófunum,
sem hafa fengið að leika hér lausum
hala, með endurbættri refsilöggjöf.
Margur verkamaður og smábóndi
iiugsar nú gott til framtíðarinnar.
En svo kemur Jónas frá Hriflu,
í'áðherrastjóri hinnar nýju stjómar,
og er að reyna að eyðileggja alla
framtíðardrauma okkar, reynir að
hrinda um koll þeim yndislegu von-
um, sem Alþýðublaðið og Nýia dag-
blaðið bafa vakið bjá okkur nú i tvær
vikur.
Hvernig? Með því að setja. skýring-
arnar aftan við málefnasammngna.
Ríkiseinkasölurnar þýða meiri
álagningu, jafngilda þyngdum toll
um. Því er beinlínis lýst yfir, að
þær eigi að verða til gróða fyrir
ríkið en ekki fyrir alþýðuna. Hins
vegar reyna „flokkar hinna vinn-
andi stétta“ ekki einu sinni að telja
mönnum trú um að þeir ætla að
lækka tollana. Fyrstu svikin eru
þar þegar auðsæ. Kjöteinokunin
sýnir hinsvegar hvernig á að auka
dýrtíðina. Allt hjal samsteypu-
flokkana um „ráðstafnair gegn
dýrtíðinni" birtist þar í sinni
sönnu mynd.
Ríkisreksturinn á atvinnufyrir-
tækjunum þýðir hinsvegar skarp-
ari kúgunartilraunir af hálfu auð-
valdsins. Ríkið hefir verið versti
atvinnurekandinn fyrir verkalýð-
inn. Kaupkúgmiin í vegavinnunni
er órækasta sönnunin. Hótun Jón-
asar frá Hriflu frá 1930 um að
loka síldarbræðslu ríkisin's, ef
verkamenn heimtuðu launahækk-
un, er táknandi fyrir afstöðu eimi-
ig „vinstri“ ríkisstjóma.
Og til þess að tryggja kaup-
kúgun ríkisins, á nú að innlima
Alþýðusambandsstjórnina meira í
ríkisvélina, en verið hefir. Alþsb.
er viðurkennt sem samningsaðili
við Harald Guðmundsson, atvinnu
málaráðherra, um laun vegavinnu-
anna, sem alls ekki eru í því!
Þannig eru vegavinnumenn í raun-
inni gerðir ómyndugir, sviftir
samtaka- og verkfallsréttinum og
geri þeir verkföll fyrir t. d. 1 kr.
kaupi, eftir að Alþ.samb. hefir
samið við H. G. um 80 aura, þá
yrðu það vafalaust skoðuð sem ó-
lögleg verkföll, — og ef til vill
sendir þangað verkfaJlsbrjótar,
ef ekki annað verra.
Þannig má rekja hvert sviðið á
Og nú skulum við athuga dálítið
yrein Jónsar frá Hriflu í „Tímanum"
á laugardaginn, sem er einskonar
hamlbók nýju stjórnarinnar— „stjórn
ar binna vinnandi stétta“.
Útrýming atvinnuleysisins.
Hvern'ig á nýja stjórnin að fara að
því? Jónas frá Hriflu: pað þarf að
setja nefnd sérfróðra manna. Og
Jónas bætir við: „Hvaða stjórn, sem
'tók við aí Magnúsi Guðmundssyni
og porsteini Briem, hlaut að setja
slíka nefnd“. — Með öðrum orðum:
Hvaða stjórn önnur hefði útrýmt at-
vinnuleysinu á alveg sama hátt eins
og hin nýja „ráðstjórn" verkalýðs
og bænda á Islandi! — Eruð þið ekki
ánœgðir, stéttarbræður?
Eftirlit með stórrekstrinum.
Hvernig fer nýja. stjórnin að því?
Jónas fi'á Hriflu: Byrjun að eftirliti
með stórrekstrinum hefir komið fram
í áhrifum þeim, sem Jón Árnason
hefir um nokkur undanfarin ár haft
sem formaður í bamkaráði Landsbank-
ans. — Með öðrum orðum: Hin nýja
ráðstjórn heldur áfram þessari byrj-
un eftirlitsins. Jón Árnason heldur á-
fram „eftirlitinu" með miljónalánun-
um til Kvcldúlfs og annara. Eruð þið
ekki ánægðir, stéttarbræður?
Auknar opinberar framkvæmdir.
Hvað hyggst nýja stjórnin að gera
þvi efni? Jónas fi'á Ilriflu: Til þess
ig eigum við Iíka að geta búizt við
að allt bafist stiax?
í'ætur öðru. Allsstaðar eru kosn-
ingaloforðin og 4 ára áætlunin
svikin og „guli sáttmálinn“ x
skerandi mótsetningu við hið
rauða samfylkingartilboð K. F. í.
Atvimudausum, hungrandi verka-
lýð er lofað — nefnd til að athuga
um nýjan atvinnurekstur, „ef
þörf krefur1*'! En kröfu K. F. í.
um eina miljón króná á ári til at-
vinnubóta engu sinnt.
Fátæklingum þeim, sem verst
eru meðfarnir, er heitið „endxir-
bót“ á fátækralöggjöfinni, — en
frumvarp Jóns Bald. er eins og
kunnugt er, engin bót á því sviði.
En hinum ákveðnu kröfum K. F.
I. um 5 kr. á dag minnst fyrir
hjón og kr. 1 fyrir hvem ómaga
— er engu sinnt.
Alþýðutryggingarnar eru sett-
ar í samninginn upp á „punt“, —
og Jónas frá Hriflu upplýsir í
grein sinni í Tímanum urn „mál-
efnagrundvöllinn“, að þar sé fyrst
og fremst átt við ellitryggingar,
til að skapa sjóði fyrir „landnám
og ræktun“ og létta ofurlítið 6
i'átækraframf ærslunni!! En at-
vinnuleysis tryggingarnar — hvar
eru þær?
Þannig er „samningurinn um
stjóm hinna vinnandi stétta“ ein
samanhangandi keðja loðinna lof-
orða um hagsbætur fyrir vinnandi
stéttirnar — ætluð til að svíkja
þau, — en ákveðin, einbeitt stefnu
skrá, hvað snertii' betri skipu-
lagningu á atvinnu og verzlun auð
mannastéttarinnar, festingu á rík-
isvaldi hennar og nánara sambandi
Alþýðusamhandsins og ríkisvalds-
ins, Það er stefnuskrá 4 ára áætl-
unar fyrir skipulagðar hungurá-
rásir auðvaldsins, sem hér éf á
borð borin.
Til þess að framkvæma kom-
andi árásir sínar, undirbýr ríkis-
að geta gert framkvæmdir, þart fjár-
hagurinn að vera í lagi. (mjög spak-
lega mæltl). En „nú skuldar ríkið
Landsbankanum 3 rrtííjónir, nokkuð
mikið í Búnaðaibankanum, allt sem
fáanlcgt cr á þann hátt hjá Barcláys
Bank í London og að líklndum eins
lijá I-Iambro. íhaldið beíir þannig
étið upp lánstranst iandsins utan
lands og innan“. — Með öðrum orð-
nm: Til þess að geta gert fram-
kvæmdir, þarf fjárhagurinn að vera
í lagi, nú er hann það auðsjáanlega
ekki, þessvegna engar auknar opin-
berar framkvæmdir. — Eruð þið ekki
ánægðir, stéttarbræður?
Koma á betra skipulagi með nt-
anríkisverzlunina.
Hvernig hyggst nýja stjómin að
leysaþað vandamál? Jónas frá Hriflu:
þá bréytingu, sem við munum gera
í þcssu efni, heíði íhaldið sjálft þurft
að gera, ef það hefði haft stjóm
landsins. — Ilvað viðvíkur skipu-
lagningu afurðasölu bænda á erlend-
um markaði, segir Jónas frá Hriflu:
„Leiðtogar samvinnumanna baía
skipulagt sölu landbúnaðarafurða er-
lendis svo að ekki verður um bsett
með löggjöf'. — Vitið þið, verkamenn
og bændur, hvaða skipulag hér er
átt við? það er átt við norsku sarnn-
ingana og það er átt við ensku samn-
ingana. — þeir samningar, sem gerð-
ir verða vegna sjávarútvegsins, hefði
íhaldið sjálft þurft að gera. — Eruð
þið ekki ánægöir, stéttarbræður?