Verklýðsblaðið

Útgáva

Verklýðsblaðið - 06.01.1936, Síða 3

Verklýðsblaðið - 06.01.1936, Síða 3
VERKLYÐSBLAÐIÐ Hvað segja beztu foringiar sósial- demokrata um samfylkinguna ? Léon Micole Þíngmaður sosialdemókrata í þjóðráðí Svíss, ríkisráðsmeðlimur og forseti dóms- máladeildarínnar í Genf, varaíorseti í fyikisstjórninní í Genf VEDKLYDtBLAÐID Útgofandi: KOMMÚNISTAFL. ÍSLANDS. Ritstjóri: EINAR OLGEIRSSON. Afgr.: Vatnsstíg 3 (þriðju bæO). Sími: 2184. — Pósthólf 57. Prentamiðjan Acta h.f. KOMMÚNISTAFLOKEXTR ÍSLANDS (Deild úr Alþjóðo- sambandi kommúnista). Formaður: BRYNJÖLFUR BJARNASON. Skrifstofa: Vatnsstíg 3 (3. hœð). Viðtalstími: Daglega kl. 6—7, virka daga. „Það er allfaf bún- ingsbót að bera sig karlmannlega“ Alþýðblaðið og Nýja dagblaðið fræða lesendur sína á því, eftir að bílstjóradeilan er leyst, að eig- inléga hafi h.f. Nafta alltaf getað fengið umbeðið gjaldeyrisleyfi, og til þess hafi ekkert verkfall þurft! Allir vita, að í heilt ár hefir „Nafta“ árangurslaust reynt að fá gjaldeyrisleyfi fyrir nokkrum tunnum. Áður en verkfaJlið hófst, bauð félagið bensín á 25 aura lít- erinn. — Fyrir jólin bauð það 29 aura verð, eftir að skatturinn hefði lagst við, bara ef það fengi innflutningsleyfi. Verkfallsstj óm- in var á stöðugum fundum með ríkisstjórhinni, til að fá hana til að leysa deiluna, á kostnað hring- anna, með því að taka tilboði „Nafta“. Á fundinum annan í jól- um gat Jón Bald. ekkert svar gef- ið við þessari kröfu frammi fyrir 200—300 bílstjórum. En eftir 9 daga verkfall gaf ríkisstjórnin eftir og veitti „Nafta“ leyfi fyrir allt að þriðjung innflutningsins í 4 mánuði. Þegar svo Alþýðubl. og Nýja dagblaðið bera slíkan þvætting á borð fyrir lesendur sína, „að ekk- ert verkfall hefði þurft“, þá sýnir það, að þessir herrar kunna ekki að taka ósigrinum karlmannlega. Það er löðurmannlegt að þora ekki að horfast í augu við stað- reynd ósigursins. Kjósið strax i Dagsbrún Dagsbrúnarfélagar! Allt bendir til að stjómarkosningar í Dags- brún standi ekki lengi. — Eftir miðjan mánuð getur orðið aðal- fundur og kosningunni lokið. Það ríður því á að Dagsbrúnarfélagar kjósi strax. Munið að kjósa: 1 formannssæti: Pál Þóroddsson. 1 varaformannssæti: Jón Guðmundsson. Ef stéttvísir Dagsbrúnarfélag- ar vinna nógu vel, þá ná þeir báð- ir kosningu. 9. nóv. 1932 í Genf. Léon Nicole, einn helzti foringi sosialdemókrata í Sviss, sagði ný- lega eftirfarandi í blaðaviðtali, eft- ir að hafa lýst nokkuð hinum póli- tísku tildrögum að 9. nóvember- atburðunum í Genf 1932, — því vei'kalýður Genfborgar háði iþá sinn samfylkingarbardaga sam- tímis verkalýðnum í Reykjavík: „Borejarastéttin í Genf áleit augna- hi'ikiS komiS til harSvítngrar árásar á vaxandi einingu ðreigalýSsins í Geuf. Fasistaíundur, sem ætlaSur var til upphlaupa, hlant nppörínn frá stjórninni, sem enginn verklýSssinni átti sæti í, þó aS verklýSsflokkurinn hefSi 40 af hnndraSi allra kjós- enda. Sósialistaflokkurinn ákvað að láfa voldug mótmæli fjöldans á götnnni koma fram gegn fasistafunðinum. En burgeisastjómin í Genf ákvað aS kæfa öll mótmæli verkalýðsins i blóði. —. Sésialistamir og hinir kommúnist- isku félagar þeirra söfnuSust þúsnnd- um saman út á götumar. paS var 9. nóvember 1932, mn kvöldið. Verka- raenn í Genf voru, eins og réttarrann- sóknin sannaði, algerlega vopnlausir. En hermennirnir,, sem Genfstjómin kvaddi til, beittn vopnnm. 13 meS- limir verklýðsfélaganna vora drepnir og 65 mikið særðir, Viðbjóður, sem Undanfarið hafa verkamenn í Iiafnarfirði unnið fyrir 16 aur- um lægra kaupi á klst. en verka- menn í Reykjavík. En þó er allt sem mælir með því, að kaup og kjör verkamanna sé eins á báðum stöðunum, þar sem verð á lífsnauðsynjum er hið sama. Hafnfirðingar hafa hlotið ámæli — og það með réttu — fyrir það, að hið lága kaup þeirra væri Þrándur í Götu reykvísltra verka- manna til að ná fram kjarabótum. Hið lága kaup Hafnfirðinganna er vitanlega að kenna slælegri baráttu þeirra og því, að Dags- brún og Hlíf hafa ekki háð sam- eiginlega baráttu. Þeim stéttvísu verkamönnum, er nú stjóma Hlíf, var þetta full- komlega ljóst. Þess vegna ræddu þeir við stjóm Dagsbrúnar um sameiginlega baráttú félaganna og lýsti stjóm Dagsbrúnar sig fúsa til slíkrar samvinnu. ekki verSnr með orðnm lýst, greip vinnandi stéttir svissneskn þjóSar- innar. Ári siðar var stjórninni, — sem sök átti á svívirðingunum — steypt með nýjum kosningum. Sósialista- flokkurinn í Genf gekk inn i stjórn- ina með 4 meðlimi af 7 — meirihlut- aim! Frá nóvember 1933 em sósial- istar í forsetastól og varaforsetastól rikisráðsins. Frá þessu angnabliki er öílug einingarpólitík framkvæmd. í dag berjast sósialisia- og kommúnista- ilokkamir hlið við hlið. Sameiginlega reyna þeir að skapa í Genf með þeirri þjóðfylkmgarpólitík, sem Dimitroff vísaði á, ömggan meirihluta, er styðj- ist við alla vinnandi menn. Með þess- ari pólitík var „róttæki flokkurinn“ í Genf .eyðilagður. Margir meðlimir hans stanða nú í þjóðfylkingunni. í Genf mun fasisminn ekki sigra. Og í Sviss komast vínnandi stéttimar smám saman að þeirri niðurstöðu, að sú .einingarpólitík, .scm .sósialistar og kommúnistar lramfylgja í Genf, sé eina ráðið til að hlífa heiminum við fasismannm og skelfingum styrj- aldarinnar.11 Hvenær verður sama sagt um þá rauðu Reykjavík, sem líka barðist 9. nóvember 1932 og sigr- aði? Baráttan fyrir 8 stunda vinnudegi. Hlíf segir síðan upp samning- um við atvinnurekendur og tekur upp baráttuna fyrir 8 stunda \innudegi. En síðan bregður svo kynlega við að áhugi Dagsbrúnar- stjómarinnar fyrir þessu máli virðist hafa sofnað. En slíkt má eigi hefta framgang málsins. Fé- login verða að standa saman. Hafnfirðingar halda fast við kröfuna um 8 stunda vinnudag. Á síðasta fundi Hlífar var eftir- farandi tillaga samþykkt: „Fund- ur haldinn í V. M. F. Hlíf 30. des. 1935 samþykkir að gefa stjóm félagsins fullt umboð til að undir- rita kaupsamninga við atvinnu- rekendur fyrir félagsins hönd, á þeim grundvelli, sem félagið hefir þegar samþykkt og heitir stjóm- inni fullum stuðningi sínum“. Fé- lagið hefir áður samþykkt að berjast fyrir 8 stunda vinnudegi og ýmsum öðrum kjarabótum. Kveðja til Jóns Rafnssonar frá seyðfirzkum verka* mönnum Fylgi þér héðan heill í hverju spori, hugljúfar óskir sérhvers verkamanus. pú heíir hjá oss vetur gert að vori, vakið úr dái kjörorð smælingjans. Seyðisfirði 5./12. 1935. Jón Sigfinnsson. VerkaneDi á Seyðis- firði fagna san- fyikingunni í tilefni af gorti Alþýðublaðs- ins 6. des. s. 1. um kvöldskemmt- un þá, sem Jón Sigurðsson, sem við köllum klofning, og nokkrir krataforingjar Seyðisfjarðar héldu sér á „Hótel Elvarhöj1, kvöldio 5. aesember, skai það upplýst að ;,foríngjamir“ lécu ganga lista um bæinn með um 80 ungum og öldn- um jafnaðarmönnum á. Eftir tveggja daga smölun ivngust að- oins 30 til að gefa jákvæðí sitt \ið þessari skehuíil'uii.. sem iialda átti Jóni Sigurðssyni til þóknun* ai. Með fj.ögra til fimm klukku- siunda fyrirvara tokú sig saman nokkrir verkamenn og lcónur og héidu fulltrúa Kommúiiistaflokks- ins, Jóni Rafnssyni, kveðjukvöld, og voru þar mættir 50—60 verka- fólks til borðs. Fluttu verkamenn þar samfylkingarræður sínar og ámaðaróskir sendimanni KFl og samfylkingarstarfi hans. Þá var stiginn dans við aukið fjölmenni og skemmt sér hið bezta. Er skemmtunin stóð sem hæst, var samþykkt einróma að bjóða jafn- aðarmönnum á „Elverhöj" sam- eiginlega skemmtun í nafni bræðr- alags og samfylkingar og send samfylkingarnefnd á fund jafnað- armanna. Jón Sigurðsson tók sér þá vald til að svara fyrir hönd samkomunnar og kvað eigi um sameiginlega skemmtun geta ver- ið að ræða. Er það hvorttveggja, að frekja Jóns og sundrungarandi kom hér mjög áberandi í ljós, enda færðist brátt kyrð yfir veizlu gesta hans, sem smám saman tínd- ust heim til sín, eða fluttu sig yf- ir á skemmtun samfylkingar- manna þar sem þeir fundu sig bet- ur heima og velkomna. Það var þessi skemmtun sem stóð með fullu fjöri fram undir morgun en ekki hin á „Elverhöj“, Seyðfirðingur. Áskorun á bæjarstjóm Hafnarf jarðar. Ennfremur samþykkti fundur- inn áskorun á bæjarstjórn Hafn- arfjarðar að slcrifa tafarlaust undir þessa kaupsamninga Iilífar. Og þar sem krafan um 8 stunda vinnudag og aðrar tekjubætur hinna nýju samninga, hafa verið á stefnuskrá Alþýðuflokksins, treystir hafnfirzkur verkalýður bæjarstjóminni, — en meirihluti Verkameiio Hafnarfjarðar og Reykjavíkur þurfa að standa sameinaðir Hftir Jón Bjarnason

x

Verklýðsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Verklýðsblaðið
https://timarit.is/publication/345

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.