Þjóðviljinn - 18.12.1977, Qupperneq 10

10 SIÐA — ÞJOÐVILJINN Sunnudagurinn 18. desembcr 1977
— Þetta er svosem ekki neinn sérstakur hnött-
ur, en fin plata.
— Er aldrei sýnt neitt annaö I þessum myrkva-
stofum en þessi endalausa heimildarmynd um
stjörnufræfti?
— Og hvaö er þarna á litla skerminum?
— Bara útdráttur úr aöalmyndinni.
— Hefur aldrei neinn sagt þér aö þú hrjötir?

Adolf J. Pefersen:
VÍSNAMÁL
Upp á toppinn Albert flaut
(Pólitik í nýrri visnagerð)
Skammdegi. Góö tiö, er nú hiö
fyrsta umræöuefni manna þeg-
ar þeir hittast, þaö er sam-
kvæmt siövenju, fljótlega er þó
viötalinu breytt og þeim visaö
inn á þann farveg sem umræöur
manna fljóta eftir, en þær eru
nú aöallega um stjórnarhætti,
þorskafla, lokun frystihúsa,
landbúnaö og verölag, svo nokk-
uö sé nefnt. Hvaö gera þeir á al-
þingi spyrja menn hver annan
og einn segir á alþingi, þeir gera
þar andskotann ekki neitt nema
rifast um setuna. Nú þeir gera
þá ekkert illt af sér á meöan,
svaraöi skáldiö, þegar þaö var
spurt um það mál.
En setan hefur fyrr en nú ver-
iö til umræöu manna á meöal. 1
bréfi til Visnamála, segir Helga
frá Dagverðará, frá spjalli sem
hún átti 1930 vib Stefán Gislason
bónda á Búöum á Snæfellsnesi,
þá lét hann Helgu heyra þrjár
visur sem hún heldur aö hann
hafi þá mælt af munni fram en
hann var mjög hraðkvæöur, vis-
urnar eru um setuna og þannig:
Fari setan fjandans til,
þar fær hún nógan hita.
Hún er útlent apaspil
allir þetta vita.
óvönum hún eykur kvöl,
enginn mun þvi neita.
(Jtgjöld, þrætur, andlegt böl
alþjóö hún mun veita.
Aldrei setan er mfn von.
tsland sigraö getur,
af þvf Þorsteinn Erlingsson
einskis hana metur.
Nú er spádómur Stefáns aö
rætast, þar sem setan er orðin
þrætuepli á alþingi og útgjöld
mun hún auka þjóöinni, segir
Helga I bréfi sinu og mun þaö
orö aö sönnu. Þökk fyrir bréfiö
Helga.
Skammdegishrollur hefur
ásótt menn, einkum þá er hall-
Ioka hafa farib i prófkjörum aö
undanförnu hjá þeim tveimur
stjórnmálaflokkum, sem þau
hafa helst iðkaö. Fréttir af þvi
hafa borist norður á Skaga-
strönd. Góöur hagyrðingur þar,
Rúnar Kristjánsson lætur i ljósi
sina skoðun: vegna prófkjörs I
Reykjavik:
Geir er imynd glataös manns,
gæfa hans aö dvfna.
Alvarlegu augun hans
örvgmtingu sýna.
Upp á toppinn Aibert flaut,
ei sér kunni læti.
Formaöurinn fölur hlaut
falia I annaö sæti.
Sfst er Baldur maöur meyr,
mælskur vopnin hristi.
Þvi fór svo, aö greyiö Geir
geislabauginn missti.
Aronskuna Albert kýs,
áfram vill sér trana.
Geir þótt vilji ei greiddan
„prls”
grlpa úr hendi kana.
Nauösyn talur náö og ró
Nató friðarbænar.
Bak viö tjöldin þiggur þó
þaöan fúlgur vænar.
Rúnar segir aö þessar visur
hafi dottið i sig, en bætir svo
einni við aö gefnu tilefni:
Eftir aö hafa innbyrt þrjá
eöa fjóra „sjússa”,
kemur hann viöa auga á
útsendara rússa.
Fyrir um þaö bil ári siöan
barst kjósendum I Norðurlands-
kjördæmi vestra sú fregn aö al-
þýðuflokkurinn væri búinn aö
ákveöa framboð i þvi kjördæmi.
Blöðin birtu fréttina og kölluöu
framboöiö snemmbæruna, um
það varð þessi visa gerö:
1 lágu gengi lltilsverö,
lötrar um I rýru standi
Snauturieg I sni'kjuferö
snemmbæran á Noröurlandi.
Um prófkjör alþýöuflokksins I
Reykjavik varö þessi visa til hjá
S.S.
Allan flokkinn undur skók,
Eggert fékk aö hniga,
Feikna jóösótt fjalliö tók
fæddist lltil kvlga.
Kannski hefur Sigurbur
Draumland á Akureyri hugsaö
eitthvaö likt, svo hann kvaö:
Viöbrögö manns er vert aö sjá,
i vanda þá er dottinn.
Hafi ’ann meira en hundsvit á
hann er sjálfur drottinn.
„Fer aö gjósa fyrir jól”, var
fyrirsögn I blaði einu um
ástandiö I Bjarnarflagi. Þetta
þótti Valdimar Lárussyni I
Kópavogi gefa tilefni i ina visu:
Sólness rós var sett á stól,
sú fékk hrós án vöflu.
Færi aö gjósa fyrir jól
fá þeir ljós úr Kröflu.
Svona gengur þetta, ekki er
allt sem sýnist, eflaust er hún
rétt þessi ályktun Jóns Sigurös-
sonar I Hampiðjunni:
Margt um störfin miöur fer,
mönnum þörf aö laga.
Vatn I hripum ennþá er
endurtekin saga.
Kosningaskjálfti er farinn aö
hrista menn til nú I skammdeg-
inu, auk prófkosninganna eru
fundir haldnir, þar gengur á
ýmsu, einhugurinn ekki sem
bestur, eða nokkuö i líkingu viö
þaö sem Þórhildur Sveinsdóttir
frá Hóli segir i þessari visu:
Undirtýilur einskis svlfast,
allir vita þaö.
Tala fátt, og þar á þrlfast
Þetta er rannsakaö.
Svo eru það fréttirnar af fund-
unum, þær eru kannski ekki
alltaf i sem bestu samræmi viö
sannleikann, Þórhildur hefur
sina skoöun á þvi máli og kveö-
Ef þig véiar váleg frétt,
vinsaöu úr af snilli.
Sumt er logiö, sumt er rétt
sumt er þar á milli.
Aö venju munu svo talsmenn
stjórnmálaflokkanna fara á
hreyfingu til aö halda utan um
hjörðina, þ.e. háttvirta kjósend-
ur, og sjá til þess aö enginn vill-
ist úr hópnum. Kosningavisur
frá árinu 1918 eftir Emil Peter-
sen á Akureyri eiga enn viö:
Nöpur iskrar aura-sál,
andi niskra galar.
Saman pískra pukursmál,
pólitiskir smalar.
Vinir fláir valdhafans,
veislum frá er slaga,
smalar þá og hundar hans
hnútur fá aö naga.
Mútuboð og mútuþægö er ekki
neitt nýtt i sögunni, mútugjöld
voru þekkt á öldum ábur. A 17.
öld var Æri-Tobbi uppi og kvaö:
Traökast mengi, tiö er dauf,
tekur málum halla.
Rettargangur rass I klauf
ruddafengiö mútupauf.
Ferðasögur hafa löngum þótt
góöar sem skemmti- og fræöa-
lestur, ef þær voru vel i stil
færöar. Ekki skal lagður dómur
á stilinn I eftirfarandi ferba-
sögu, en eflaust kannast menn
við hana.
Saga ný er sögö um mann,
sannleik skortir eigi,
aö frama til og frægöar hann
flaug I austurvegi.
Kvaddi á fróni kalin strá,
klæddur reginfeldi,
meö alvarlegum augum sjá
ógn i rússaveldi.
Honum fylgdi hiröin væn
hátt sem leit og dreymdi.
Feiminn las hann feröabæn
en faöirvori gleymdi.
Lét hann Gunnar „léniö” fá
lyklavöld og stýriö.
i Garöariki geröist þá
Geirska ævintýriö.
Til höfuöborgar halida vann.
hermir sagan lengi
aö máttarvöld I Moskvu hann
mátu i lausu gengi.
Höldar sýndu aö höföings siö
honum nokkurn sóma,
leiddu I Kreml og léku viö
litlu fingurgóma.
Kosigyn á kostum fór,
kunni hofmannssiöinn
og af Geir þau glöpin sór
aö gylla Nató friöinn.
Kurteisin var menguö mærö,
maröar hulin klæöum.
Undirhyggja, fals og flærö
flutt I skálaræöum.
Hreinskilni var helsl aö sjá
_ hulda bak viö tjaldiö.
Geirsku augun gláptu á
gerska yfirvaldiö.
Vitt um riki rússa fór,
rausnir margar þáöi,
varö þó ei af visku stór
ogvarla breytti ráöi.
Sagan engu á hann laug,
er á letur dregin,
til frama væri feröin spaug
og frægöar enganveginn.
Hélt svo aftur heim á Frón,
I háttum ekki breyttur.
Slst hann beiö á sálu tjón
en svarafár og þreyttur.
Aö hlotiö nokkra happamergö
held ég rengja megi.
Varla aöra fýluferö
fer I austurvegi.
AJP
Nú munu Vfsnamál ekki
verða meira á feröinni þetta ár-
ið, en þakka ber öllum sem hafa
sýnt þeim mikla velvild aö und-
anförnu, bæöi meö þvi aö senda
þeim vel þegin bréf, símtöl og
önnur góð viömót. Hvort Vísna-
mál fara aftur á stjá á næsta ári
skal ósagt látið, en nokkur vilji
, er fyrir hendi að svo veröi.
Visnamál óska öllum lesend-
um sinum gleöilegra jóla og
góös komandi árs. Kveöja nú
meö þessari visu eftir Steinunni
Finnsdóttir I Höfn.
öllum þeim ég óska góös,
er á hafa hlýtt um stundir,
og dyggva eyju funa flóös
fel ég blessan undir.