Stúdentablaðið - 01.09.1974, Blaðsíða 2

zkyvinir að hugsá sig nm. Kom-
ust þcir að lokum að þcirri niður-
stöðu, að bezt væri að hafa sem
minnst við svo rússaþæg samtök
að sælda. S.H.Í. eru þvi einu stúd-
cntasamtökin á Norðurlöndum,
scm enu hyggja á þátttöku í I.U.S.,
að finnsku sámtökuuum frátöld-
um, en aðild þcirra cr auðskilin.
Vaka vonast til þcss að gcta birt
nánari fréttir at' I.U.S.-þinginu
fljótlega. Á þvi cr ckki vanþörf,
þár sem sendinefnd Stúdcntaráðs í
Búdapcst viröist liafa fcngið fátt
eitt að vita um það, scm þar gerð-
ist, ef nokkuð má marka skýrslu
ncfndarinnar. Því skal að lokum
bcint til þeirra slúdcnfa, scm tclja
sig verá vinstra mcgin við Moskvu,
að þcir taki ákvarðanir norrænna
skoðanabræðra sinna til rækilcgrar
íhugunar og hcfti þá stcfnu stúd-
entáráðsmeirihlutans að cinangra
sig frá öðrum Norðurlándastúd-
entum.“
Þessu næst var í Vökuþætt-
inum vikið að Stúdentablaðinu.
1 kafla, sem bar heitið Stúd-
entablaðið misnotaö, sagði:
„Á fundi Stúdcntaráðs 26. apríl
sl. báru Vökumcnn fram cftirfar-
andi tillögu: „Stúdcntaráð tclur, að
grcina bcri á milli frclta og skoð-
anaskipta í Stúdcntablaðinu og
beinir þcim tilmælum til ritstjóra
Stúdcntáblaðsins, að fyllsta hlut-
Icysis sc gætt í frcttaskrifum blaðs-
ins.“ En meirihlutinn FELLDI
þessa tillögu, þótt Stúdcntablaðið
sc kostað af samciginlcgum sjóð-
um ncmcnda og fyrirhugaður
kostnaður á þcssu ári a. m k. 1,4
milljónir. Kitstjóri blaðsins, Gcst-
ur Guömundsson, hcfur grcinilcga
talið þessá málsmcðferð bcina á-
skorun um að gæta EKKI hlut-
lcysis í frcttaskrifum blaðsins, cins
og hvcr sá gctur sannrcynt, scm
flcttir þcssu blaði og tvcimur síð-
ustu. Viröist Stúdcntablaöinu ætlað
að vera eins konar einkamálgagn
Alþýðubandalags og Fylkingar, —
kálfur út úr Þjóðviljanum.“
Gestur hefur greinilega ekki
talið, að þessar uppl. ættu
erindi tii stúdenta. En fíeira
vildi Gestur ekki birta. Tveir
síðustu kaflar Vökuþáttarins
fara hér á eftir:
„SAMSTARFSVILJI
í FROSTMARKI.
Frá byrjun þessa starfsárs hefur
orðiö æ Ijósara ,að róttæklingarnir,
sem öllu ráða í mcirihlutanum,
hafna öllu samstarfi við Vöku-
mcnn. I stjórn Stúdentaráðs, sem
annast daglcgan rckstur, sitja 6
menn af 28 ráðsliðum. Vökumönn-
um, scm cru 12 í Stúdcntaráði, var
ekki vcittur kostur á EINUM
EINASTA stjórnarmanna og gcta
þannig ckki tckið þátt i daglcgri
vinnu ráðsins. Þcgar Stúdcntaráö
og S.Í.N.E. scndu 3 mcnn út til
Búdapest á þing I.U.S. í vor, var
Vökumönnum ncitað um EINN
fulltrúa og fjárhagsástæðum borið
við, sem rcyndist við nánari at-
hugun fyrirsláttur cinn. Glcggst
kom þetta þó i Ijós fyrir nokkru,
þegar tvcir stjórnarmenn í Vöku
báðu Ieyfis að sitja stjóraarfund
Stúdentaráðs scm áhcyraarfulltrú-
ar. ÞESSARI MÁLALEITAN
VAR HAFNAÐ. Hinir sömu rót-
tæklingar og þcssu ncita hafa tálaö
manna hæst um „opið starf“ og
„að virkja stúdenta í starfið“. —
Slikt er samræmi orða og atliafná.
RÓTTÆKLINGAR VAN-
RÆKJA HAGSMUNAMÁLIN.
Róttæklingarair í Stúdcnfaráði
sjá vitt til vcggja, cins og kunn-
ugt cr. Það var formaöur ráðsins
sl. starfsár, sem setti fram hið
fræga slagorð þeirra um „hnátt-
ræna yfirsýn". Hún hefur birzt í
hinum undarlcgustu myndum. Þeir
hafa boðið hingað til landsins Pal-
estínumönnum, scm höfðu þaö
helzt fyrir stafni að mæla hryðju-
verkum skæruliða bót. Næst mun
ætlunin áð bjóða hingað tékknesk-
um „stúdentum“ ,sem sendir eru
af síúdentasamtökum tékknesku
leppanna, Husaks og félaga. Þcir
hafa á stúdentaráðsfundum sam-
þykkt að skora á íslenzk stjóra-
völd að veitá Rudi Dutschkc,
þýzkum „stúdentaIeiðtoga“, sem
hclzt hcfur magnað seið ofbeldis
og vopnaðra illvíga, „starfsað-
stöðu“ hér á landi. Þcir cru nú að
undirbúa aðild Stúdcntaráðs áð
I.U.S., svonefndum alþjóðasam-
tökum stúdenta, sem aðsetur befur
í Prj«; og fjarstýrt er af Rússum.
(Fyrir Iiggja í gerðabók Stúdenta-
ráðs bókuð ummæli foringja rót-
teklinganna, þar scm viöurkcnnt
cr, að samtökin eru fjármögnuð
af Rússum.)
En hinum haukfráu spekingum
daprast mjög sýn, þcgar kemur að
málefnum stúdenta scin slíkra, svo
scm hagsmunamálunum. Gífurlcg
ólcyst vcrkcfni bíða þar úrlausnar.
Ársbið cr oft eftir dagvistun slúd-
cntabarna. Fríðindamálin, afsláttur
í vcrzlunum og Icikhúsum, ókcypis
aögangur að sundstöðum og Há-
skólahíói, þarfnast sífclldrar að-
gæzlu og vinnu. í fcrðamálum cru
mikiir mögulcikar framundan, cf
skynsamlcga cr haldiö á málum.
Byggingaráætlun hjónagaröa hcfur
veriö fylgt slælcgar cftir cn skyldi.
Allt bcudir til þcss ,að grípa þurfi
til varnaráðgerða i lánamálum í
haust, og cr þar skcmmst að minn-
ast aðgeröa danskra stjórnvalda,
er þau þurftu að draga úr þcnslu
Kjartan Gunnarsson
og verðbólgu. Ekkcrt bcndir til
þess, áð stjórn Stúdcntaráös hafi
ncinar varnaráætlanir á prjónun-
um, enn scm komið er.“
3. Athugasemd vegna
Stúdentablaðsins
Ýmsum er það mctnaðar-
mál, að hafa það heldur, er
sannara reynist. Ritstjóri Stúd-
entablaðsins virðist trcgur ti:l
að skipa sér I þann hóp, ef
rnarka má neitun hans við að
birta athugasemdir Vöku
vegna ósanninda í 5. tbl. Stúd-
entablaðsins. Það hlýtur að
vera krafa þeirra, sem verða
fyrir ósönnum áburöi, að únnt
sé að hrekja ósannindin á þeim
vcttvangi, sem þau.eru' Sett
fram á. Þess vegna fellur sú
viðbára Gests um sjálfa sig, að
þessum athugasemdum sé
hafnað vegna þess, að þær birt-
ust í dagblöðum.
En hver eru þessi ósannindi
í Stúdentablaðinu? 1 athuga-
semd Vöku segir:
„1. Arnlín Óludóltir, formnöur
Stúdcnturáðs, scgir í viðtnli: Þur (í
fjárliugsáætlun Vökumannu) var
ckki gcrt ráð fyrir ncinni hækkun
á rekstrarfc Stúdcntnráðs, þrátt
fyrir fimmtíu próscnt hækkun á
kosínaði." ÞETIA ER EKKI
RÉTT. I tillögum Vökumunna að
fjárhagsáætlun var gcrt ráð fyrir
3.089.000 kr. tckjum Stúdcntaráðs,
cn tckjur ráðsins voru 2.022.770 á
síöasta ári skv. rcikningsyfirliti
Stúdcntaráðs (þar mun að visu ó-
talið smáræði ,scm cngu brcytir, í
auglýsingatckjur vcgna Stúdcnta-
blaðsins).
Arnlín hefur reyndar síðar
upplýst, að tala sú, sem getur
að líta í reikningsyfirliti Stúd-
entaráðs, er ekki rétt, holdur
vantar þar u. þ. b. 440 þús. kr.,
sem voru tekjur Stúdentablaðs
af innritunargjöldum. Hins
vegar cru ósannindi Arnlínar
jöfn: Vökumenn gcrðu m. ö. o.
ráð fyrir um 600 þús. kr.
hækkunum á rekstrarfé Stúd-
entaráðs.
Síðan segir í þessari leiðrétt-
ingu Vökumanna:
„2. Arnlín scgir: „Svo átti að
skcra niður útgáfu Stúdcntablaös-
ins (i fjárhagsáætlun Vökumanna)
.. .Samt átti ckki að minnka aug-
Iýsingar.“ ÞETTA ER EKKI
RÉTT. I tillögum stjórnar Stúd-
cntaráös, Arnlínar og félaga, var
gert ráð fyrir 900 þús. kr. tckjum
af auglýsingum. í tillögum Vöku-
manna var hins vegar rciknaö með
600 þús. kr. auglýsingatekjum, þ.c.
300 þús. kr. minna.
3. Amlin scgir: „Mcðal annars
vildu þcir (Vökumenn) ,að formað-
ur (Amlín) ynni fyrir skrifstofu-
stúlkuna í sumárfrii hennar, kaup-
laust!“ ÞETTA ER EKKI RÉTT.
Bæði í tillögum stjóraar Stúdcnta-
ráðs og Vökumanna var gcrt ráð
fyrir 300 þús. kr. launum til fram-
kvæmdastjóra, en Arnlín gcgnir
þvi starfi, og 360 þús. kr. til skrif-
stofustúlku. Vökumenn lögðu hins
vcgar til í fjárhagsáætlun sinni, að
liöurinn „áðrar launagrciðslur“, 40
þús. kr., félli niður.
4. Gcstur Guömundson, ritstjóri
Stúdcnlablaösins, scgir í grcin, scin
nafnd er Hvcrnig væri að scgja
saft, Vökuincnn?, aö Vökumcnn
hafi hótað að senda greinar sínar
Morgunblaöinu og þcgar tryggt sér
birtingu þar, ef ekki yrði gcngiö
áð öllum „kröfurn" þeirra. ÞETTA
ER EKKI RÉ’IT. Vökumenn tjáöu
ritsljóranum, að grcinar þcirra
yrðu scndar öllunt dagblöðunum
Bcrglind Ásgeirsdóttir
mcð óskum um birtingu, ef hann
neitaði að birta þær.
5. Ástæðulaust er á þessum vett-
vangi að elta frekar ólar við állan
þann skæting í garð Vökumanna,
scm gctur að líta í „fréttum11 og
„viötölum“ í Stúdcntablaðinu, en
samciginlcgir sjóðir stúdcnta kosta
útgáfu þcss. Hitt cr álvarlcgra, að
oddviti Stúdcntaráðs, Arnlín Óla-
dóttir, skuli fara opinbcrlcga mcð
ósannindi og staðlcysur, hvort scm
það er ásetningssynd cða vcgna
þckkingarlcysis á málcfnum Stúd-
enlaráös.“
4. Grein vegna
skrifa ritstjóra
1 5. tbl. Stúdentablaðsins
varði Gestur Guðmundsson
miklu rúmi í að ræða hinar
miklu „kröfur“ Vökumanna
um Stúdentablaðið, sem voru
að venju ekki skilgreindar nán-
ar, en í það látið skína, að um
hina mestu afarkosti hefði ver-
ið að ræða. Vegna þessara að-
dróttana óskaði Vaka eftir því,
að bréf hennar til útgáfustjórn-
ar, — þar sem óskir Vöku cru
settar fram um Stúdentablaðið
og gcrð grein fyrir gagnrýni á
biaðið, — yrði birt í Stúdenta-
blaðinu. Gestur varð hins veg-
ar ekki við þessari kröfu. I
bréfi til Vöku 25. júlí segir
Gestur ástæðuna, að þetta bréf
Vöku eigi „ekki frekar erindi
á prent en önnur bréf, sem
milli félaga og stofnana ganga,
að mínu mati“. Þessi röksemd
Gests stenzt engan veginn: Al-
gengt er að birta slík bréf, og
er skemmst að minnast, er
Þjóðviljinn birti bréf Alþýðu-
bandalags til Alþýðuflokks eft-
ir síðustu þingkosningar. Gest-
ur segir hins vegar í athuga-
semd sinni í Morgunblaðinu
um sama mál 16. ágúst: „Þykir
mér Htil ástæða til að birta
slík bréf, auk þess sem bcinar
rangfærslur voru í inngangi að
bréfinu, sem gáfu alrangar
upplýsingar um samskipti
Vökumanna og ritstjórnar
Stúdentablaðsins.“ Hér er ann-
að hljóð komið í strokkinn. En
hverjar cru þessar „rangfærsl-
ur“ Vökumanna? Því svarar
ritstjórinn ekki. — Er það ekki
í fyrsta skipti sem hann setur
fram órökstuddar ásakanir.
1 þessu bréfi Vöku til út-
gáfustjórnar segir m. a. um
skipti Vöku við ritstjórann
vegna 4. og 5. tbl. Stúdenta-
blaðsins:
„Ýmislegt hcfur verið ámælis-
vcrt í meöferö þcssara grcina, ef
til vill vegna þess, áð ritstjóri var
þeim cfnislega ósammála. 1 fyrra
blaöinu má m. a. benda á, að birt-
ar voru mcö „Icslrarieiöbeiningar“
Arnlínar Óladóttur, og grcinin var
sctt upp á óaögcngilcgán hátt,
hcnni tviskipt og ábcrandi auglýs-
ing sctt með. 1 scinna blaðinu má
benda á miklu alvarlcgri brota-
lamir: (1) Fjárhagsáætlun, scm
birta átti mcð grcin Bcrglindar,
var brcylt, (2) ritsljóri skrifaði
„lestrarlciðbciningar" ,þar scm sett-
ar voru fram ýmsar órökstuddar
fullyrðingar og ásakanir, (3) grcin-
ar Kjartans og Bcrglindar voru
mcð smærra lctri cn flcst annað í
blaðinu og mjög að þeim þrcngt í
uppsctningu.“
Síðan eru óskir Vökumanna
reifaðar, og geta lesendur
Markús K. MöIIer
dæmt um, hverjir „afarkostir“
og „kröfur“ Vökumanna eru:
„Að vonum telja Vökumcnn,
sem fullan huga liafa á að cfla
frjálsa rannsókn og rökræöu á
síðum Stúdcnlablaðsins með skrif-
um í það, að viö slík vinnubrögð
ritstjóra verði ckki unaö. Þcss
vcgna tclur Vaka rétt að fara fram
á:
(1) Að grcinar séu birtar í Stúd-
cntablaöinu athugascmdalaust.
(2) Aö þær séu mcð svipuöu
Ictri og frágángur þcirra áþekkur
ööru cfni í blaðinu.
Þcss má gcta, að á þcssar óskir
var fallizt um Vökuþáttinn.“
5. Grein Berglindar
Ásgeirsdóttur ...............r
1 5. tbl. Stúdentablaðsins
skorar Gestur Guðmundsson á
Berglindi Ásgeirsdóttur eða
einhvern annan að finna nafn-
giftinni AndVÖKUblað stað
um Stúdentablaðið. Berglind
ritaði því grein, sem hét Á-
skorun tckið, þar sem hún rök-
styður þetta heiti. Gestur hafn-
aði þessari grein Berglindar
eins og öllum öðrum greinum
Vökumanna. Hann segir í
bréfi sínu frá 25. júlí, að á-
stæðan sé, að greinin sé „ekki
birtingarhæf“. Og hvers vegna?
„Grein Berglindar líður undir
þeim átakanlega þverbresti, að
í henni er ekki gert það, sem
greinarhöfundur þykist gera, þ.
e. að taka áskorun minni,“
segir áfram í bréfinu. En Gest-
ur hefur skipt um skoðun í
athugasemd sinni í Morgun-
blaðinu 16. ágúst. Þar segir
hann grein Berglindar hið eina,
sem tækt hafi verið af grein-
um Vökumanna, en segir um
hana: „Sú eina grein, sem kom
til grcina til birtingar í blað-
inu, var ruddaleg árás á rit-
stjóra þess.“ Þessi ásökun er
auðvitað ekki rökstudd. Nú
hljóta lesendur að spyrja: Var
áskorun Gests tekið? Var grein
Bergjlindar birtingarhæf? Var
hún „ruddaleg árás á ritstjór-
ann“?
Úr þessu veröur bezt skorið
með því að lesa greinina í
heild sinni, og fer hún hér á
eftir:
„í síðasta tölublaöi Stúdcnta-
blaðsins skorar ritstjórinn, Gcstur
Guðmundsson, á mig, eða cinhvern
annan, að rökstyðja' nafngiftina
„AndVÖKUblað". Ég ætla mér að
svara mcð því að bcnda mönnum
á nokkrar staörcyndir varðandi út-
tckt blaðsins á gcrðum Vöku.
1. Málflulningi Vöku á fundum
Stúdcntaráðs er einátt gerð óvið-
unandi skil, þcgar grciiit cr Trá
fundum þess. Rangtúlkanir á af-
stöðu okkar til þcirra mála, scm
þar bcr á góma, eru til þcss eins
ætlaöar að gera stefnumótun fé-
lagsins tortryggilcga í augum
stúdcnta.
2. Þegar vikið er að Vöku i Stúd-
cntablaöinu er það yfirleitt gcrt
í því skyni, að fá fólk til að
trúa aö við sitjum þar auöum
höndum. Einungis r,ofi til hjá
okkur, þcgar citthvert verulcga
gott „kosningamál“ sé á döfinni.
Þá risum við úr rotinu og lcit-
umst við áð finna „höggstað“ á
andstæðingnum. Á hinn bóginn
kvartar vinstra liðið síðan yfir
þvi, að þeir fái ekki vinnufriö
vcgna annríkis við „pössun“
Vöku. Vinnuálagið sé slíkf, að
þcim gcfist ckki tóm til að sinna
málcfnum stúdcnta.
Þctta cru slík ósannindi, að ekki
verður við unað. Þcssu ber þó
að fagna á þann veg, það
sýnir hvílika varnaraðstöðu
mcirihlutinn cr kominn i. Hann
hcfur ckkcrt til að hcrma upp á
okkur, scm bitastætt cr og grípur
því til lygi og fölsunar.
3. Mcðfcrð ritstjóra á grcinum
Vökumánna cr cin sú ólýöræðis-
legasfa scm um gctur. Þar til
nýlega hcfur ckki bcinlínis verið
„vaðið“ inn í grcinamar, hcldur
hcfur þcirri tækni vcrið bcitt að
smækka letur þcirrá, þrengja
auglýsingum inn á sömu síður,
birta grcinarnar svo sundurslitn-
ar af framhöldum að erfitt hef-
ur vcrið að fá botn í skrifin.
Hcfur uppfinningarsemin vcrið
mcð eindæmum. Þá má ckki
glcyma því, hversu blygðunar-
laust G.G. notfærir sér þá tafl-
stöðu að verá sá sem hefur sið-
asta oröið, þ. e. a. s. eftir að
hann hcfur Iesið yfir innscnt
cfni, gctur hann scnt sínar citur-
örvar scm ckki sæta ritskoðun.
.1 þcssum skrifum slær Gcstur
og áöur Rúnar Ármann fram
fullyrðingum t. d. varðandi efni
og gæði grcinanná. Þcir nota
gjaman gifuryrði og hirða
sjaldnast um frckari rökstuðning.
Ef nú litið cr yfir 6. og síðasta
tbl. Slúdcntablaðsins í Icit að
„AndVÖKUhjali“ getur strax á
forsiðu að líta cftirl'árandi: Hægri
mcnn rcyna að hefta starfscmi
Stúdentaráðs“. Þar tclur ritstjóri
að starf félags lýðræðissinnaðra
stúdentá innan Ráðsins, sé
skcmmdarstarfscmi. Þarna grcinir
okkur Gcst töluvcrt á, mín skoðun
cr sú að hlutvcrk okkar sé að
halda i halann á forkólfum „bræð-
ingsins“ og reyna cftir mætti að
sporna við stjórnleysinu og óraun-
sæinu.
í sömu grcin álitur Gestur lið-
lcga 44% fylgi Vöku í síöustu
kosningum, ckki nægilcgt til áð
okkur lcyfist cigin skoðanir á,
hvcmig vcrja bcri samciginlcgu fé
stúdcnta af skynsemi. Þarna endur-
spcglast sú gamalkunna tilhnciging
öfgamanna að þaggá niður hina
frjálsu skoöanamyndun. „Línan cr
komin“ og mcnn ciga einungis að
una því.
Ritstjórinn undirstrikar enn cinu
sinni þá skoðun sína, að stúdcntar
eigi ekki að fá áö fylgjast mcð
þvi gcgnum „hlutlausan fréttaflutn-
ing“, að Vöku og Verðandi grcini
töluvcrt á. Hann álítur að stúd-
cntar hafi mciri áhuga á að heyra
fregnir af „afdönkuðum“ stúd-
entaleiötogum cins og „ráuða“
Dufschkc, cn frétta af starfscmi
„baráttutækis“ sins.
G.G. telur sig skarpan, þcgar
hann kcmur auga á, að Vaka hcfur
notað Stúdcntablaöiö til að gcra
grcin fyrir afstöðu sinni til útgáfu
þcss. Blaöið á cinmift að vcra hinn
eini sanni vettvangur slíkra skoð-
ánaskipta, ætti þctta því að vcra
ritsfj. fagnaöarcfni og sönriun þcss
að blaðiö sé ölluin opið. Hins
vcgar kcmst ég ekki hjá að lýsa
óánægju minni mcð þaö ,að fólk,
sem rifar í Blaðið, skuli ckki allt
sitja við sama borð, hvað snertir
ytri frágang grcinanna, og virðist
pólitík G.G. ráða þar mcstu um.
í forsíöugrcininni cr vikið að
bréfi Kjartans Gunnarssonar, og
þar cr hlutunum snúið svo gcr-
samlcga við, að það hvarflar að
manni, hvort G.G. hafi ckki lesiö
bréfið til Háskólaráðs, scm þó
birtist ásamt rökstuðningi í sjálfu
Stúdcntablaðinu.
í viðtali við Arnlíni Óladóttur
í 6. tölublaði, fer formaðurinn mcð
hrcin ósannindi, scm ég ætla ckki
að eltast hér við, cnda er því
svarað annars slaöár í blaðinu. Ég
hiröi hcldur ckki um að tina tii
»

t
t