Fálkinn - 30.03.1929, Blaðsíða 15

F Á L K I N N
15
Framh. frá bls. 9.
þess með óþreyju, að litli fugl-
inn kæmi. Það var vöknuð hjá
honum þrá eftir einhverjum
bendingum ofan að. Hann hugs-
aði með sjer, að ef svo færi, að
snjótitlingurinn hætti að hræðast
hann og kæmi alveg til hans, þá
skyldi hann skoða það sem
merki þess, að honum ætti einn-
ig að auðnast að fela sig algjört
Guði á hendur. Þetta var að vísu
barnalegt, hjelt hann, en þó ósk-
aði hann þess af heilum huga.
Þegar litli vinurinn kom í
gluggann og heilsaði honum
meðan hann var að borða morg-
unmatinn, flýtti hann sjer að
strá brauðmolum á rúm-ábreið-
una. Snjótitlingurinn flögrði inn
á rúmgaflinn og horfði á molana.
Og viti menn: loksins áræddi
hann að hoppa niður á ábreið-
una og eta molana.
Harring gat ekki varist hlátri,
svo mikið gleðiefni var það hon-
um, að horfa á litla fuglinn. —
Honum fanst sem Guð rjetti að
honum hendina, og þetta mótaði
allar hugsanir hans þann dag.
Daginn eftir gekk alt á sama
hátt. Það var auðsætt, að fugl-
inn var orðinn alveg óttalaus.
Hann trítlaði um rúmið og tíndi
upp í sig molana. En Harring lá
grafkyr með gleði-hjartslátt.
Þegar minst varði, hoppaði
snjótitlingurinn upp á brauð-
bakltann og tók alveg ófeiminn
til matar síns af smjerbollanum
og var auðsætt, að honum þótti
það lúffeng fæða. •— Augu unga
mannsins fyltust tárum, og hann
gat ekki stilt sig um að segja
upphátt:
— Þökk sje þjer, góði Guð, nú
skil jeg þig. — Algjört til þín!
Fuglinn stygðist, er hann
heyrði röddina svo nærri sjer,
og flaug hurtu, en þó ekki leiigra
en út í gluggann og beið þess
þar, hvort ekki gæfist færi á að
gera annað áhlaup jafn arðvæn-
legt. En á því urðu engin tök
þann daginn. Því Harring þurfti
að rumskast til að ná í vasaklút-
inn sinn, og svo hafði hann sitt-
hvað að segja, sem hann hvorki
gat nje vildi láta vera ósagt
lengur.
Sama dag sendi Páll Harring
gamla húslækninum sínum ofur-
Htið sendibrjef, svohljóðandi:
Kæri dr. Lind! — Nú er mjer
°rðið það ljóst, að þjer hafið
r.jett að mæla um það, að „veik-
indin ráða ekki sjálf aðförum
sínum“ og að „Guð er með í ráð-
um“ um það, sem maðurinn fær
að reyna á lífsleiðinni.
Guð er með í ráðum um mín
veikindi; það er jeg búinn að
reyna, og hann hefir rjett mjer
hond sína. Gefi hann mjer líf og
heilsuna aftur, þá veit jeg bæði
Það, að lífið hefir i sjer fólginn
ávinning, og hvernig jeg fæ öðl-
ast þann ávinning.
Líf mitt skal vera honum
helgað.
Hjartanlegar kvcðjur og þakk-
ir!
Yðar einlægur
Páll Harring.
Um kvöldið gerði banka-
stjórinn hoð eftir ungfrú Storm
°S Hjelm lækni. Honum fanst
hann þurfa að segja þeim frá
því, sem komið hafði fram við
hann um daginn, og hann vissi,
að þau mundu vel skilja hann.
Og þeim varð það mikið fagnað-
arefni að heyra hann segja sjálf-
an frá því, hvernig náðarráðstaf-
anir Guðs voru farnar að bera
ávöxt í sál hans.
Stundarkorn sáu þau hjá hon-
um og enduðu samveruna með
sameiginlegri kvöldbæn.
Þegar þau voru að fara og dr.
Hjelm sóð við rúmið og hjelt
um hendina á Harring, varð ungi
læknirinn alt í einu glaður á svip
og mælti með hlýlegri gletni:
— Jæja, bankastjóri, eigum við
þá að láta gömlu konurnar í Var-
tov sleppa við tæringu?
Árni Jóhcintisson
þýddi.
U M V f Ð A
VERÖLD.
Indversk hefnigirni.
Enskur verkfræðingur, sem vann að
járnbrautarlagningu i Bengal, var eitt
sinn svo óvarkár að láta sjer fenda i
svarra við 2 tigna Hindúa á veitinga-
búsi. Vinir bans, sem iengi böfðu átt
beima i Indlandi og þektu fólkið vel,
vöruðu bann við afleiðingunum af
þessu og báðu hann vera varan um
sig, þvi Hindúarnir mundu hefna sin.
Viku seinna var verkfræðingurinn
að kotna út úr banka og urðu þá fyr-
ir lionum verkamenn tveir, sem fóru
að ausa yfir liann fúkyrðum undir
eins og þeir sáu bann. Tók bann eftir,
að annar þeirra var nieð öxi, og datt
honum þá í liug aðvörun vina sinna
og þóttist vita, að verkamennirnir
væri flugumenn Hindúanna tveggja.
Pótti verkfræðingnum því vissast að
vcra fyrri til bragðs og sló óvopnaða
Indverjann böfuðhögg svo að bann
datt og rjeðist síðan að binum, en
hann kom höggi á liendina á honum.
En þá komu menn úr bankanum
verkfræðingnum til hjálpar og tóku
verkamennina.
Voru þeir dæmdir i tveggja mán-
aða fangelsi nokkrum dögum síðár, en
sá maðurinn sem borið bafði öxina
vjek sjer að verkfræðingum eftir að
dómurinn var kveðinn upp og sór
liefndir. Eftir að l)ófarnir voru komn-
ir úr fangelsinu átti verkfræðingurinn
ekki sjö dagana sæla. Hvað eftir ann-
að urðu þau bjónin þess vör, að bóf-
inn sat á svikráðum við þau, og þau
voru bvergi óhult. Eina nóttina er þau
lijónin sváfu værum svefni tókst bóf-
anum að komast inn um gluggann á
svefnlierbergi þeirra. Faldi hann sig
þar bak við skáp, en konan vaknaði
Höfuðbólið Bjarnarhöfn
ásamt aðliggjandi eyjum, með eða án
8 tilheyrandi jarða, er til sölu og laust
til ábúðar 14. maí næstkomandi.
Jörðinni fylgja ýms hlunnindi. Aðstaða er ágæt til útgerðar
stærri og minni skipa.
Á jörðinni eru mjög vönduð fjárhús fyrir um 650 fjár og
hlöður fyrir um 2,500 hesta.
Allur núverandi búpeningur jarðarinnar, áhöld og innan-
stokksmunir gætu fylgt með í kaupunum.
Makaskifti gætu komið til greina, einnig Ieiga gegn góðri
tryggingu.
Nánari upplýsingar gefur
Thor Thors, Grundarstíg 24.
s 3 ^fi GUÐM. B. VIKAR Of
un LAUGAVEQ 21. — SÍMI 658. n 3 tn
U. :o Fjöldi tegunda af fataefnum ásamt X• c 3
XO allri fatnaðarvövu, svo sem: (V
3- c skyrtur, hálsbindi, sokkar, húfur, 3 *-t> -Í
axlabönd, ermabönd, sokkabönd O: 77* X‘
'qj U-. o. fl. o. fl., í stóru úrvali. c 3
Í3 C30C30000C3C50C3C3 (300000000000
O O
O
O
O
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Veggfóður
03
Linoleum
er best að kaupa hjá
P. J. Þorleifsson,
Vatnsst. 3. Sími 1406.
O
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
oooooooooo o o o ooooooooooo
af tilviljun og sá blika á rýting í
myrkrinu, og gat þá valiið mann sinn
svo litið bæri á og varð hann enn
fyrri til að ráðast á þorpárann og
binda bann. Var liann nú dæmdur i
árs fangelsi.
Mánuði eftir að bann var laus orð-
inn aftur var verkfræðingurinn að líta
eftir járnbrautarteinunum og var á
smávagni, sem ekið er af handafli eða
stiginn með fótunum, ásamt öðrum
manni til. Brautin lá á kafla undir
bamri einuin. Pegar verkfræðingurinn
er undir miðjum hamrinum kemur
stóreflis bjarg fram af hengjunni og
lendir á teinunum rjett fyrir framan
vagninn. Var það sami þorparinn enn
að verki. — Eftir þetta sá verkfræð-
ingurinn það ráð vænst að flýja land.
Segist liann aldrei framar munu fara
til Indlands.
Húsmæður!
Gold Dust
þvottaefni og
Gold Dust
skúringar-duft
hreinsa best.
Sturlaugur Jónsson & Co.
oooooocBaaoaoooaooaooctaaoo
o o
o
o
o
o
o
s
Verslið 1
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
Edinborg.
s
o
O O
ÐOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO