Fálkinn - 15.06.1929, Side 10

10
FÁLKINN
Svaladrykkur
sábesti,ljúf-
fengasti og
ódýrasti, er
sá gos-
drykkur,
sem fram-
leiddur er
úr límon-
aðipúlveri frá Efnagerðinni.
Fæst hjá öllum kaupmönnum.
Efnagerð Reykjavíkur
Kemisk verksmiðja.
Sími 1755.
♦ ♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
t
Skjala-
möppur
seðlaveski, peninga-
buddur í stóru úrvali
og ódýrast í
^ffarsl Scðqfoss
Laugaveg 5.
Sími 436.
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Húsmæður!
Gold Dust
þvottaefni og
Gold Dust
skúringar-duft
hreinsa best.
Sturlaugur Jónsson & Co.
IMVMVMWa
Pósthússtr. 2.
Reykjavfk.
Slmar 542, 254
°9
309 (framkv.st).).
Alíslenskt fyrirtæki.
Allskonar bruna- og sjó-vátryggingar.
Hvergi betri nje áreióanlegri viÓskifti.
Leitiö upplýsinga h{& naesta umboBsminni!
Fvrir kvenfólkið.
ry

í RIGNINGU
Þegar rignir eða snjóar notar kven-
fólk erlendis mest leðurkápur um
bessar mundir. Þær hafa mjög einfalt
og óbrotið snið, eru með ól uin mitt-
ið, liafa tvo djúpa vasa og kraga eins
og á karlmannsfötum. Annars ekkert
i Jiær horið. Þær fínustu eru fóðr-
aðar með „moaré“ eða lielst með
„kasha“. Um hálsinn ber kvenfólkið
klút undir kápunni. Klútarnir eru alla
vega litir, sterkir litir eru mest not-
aðir. Og svo ofurlitinn iiatt eða liúfu
á höfðinu — og ekki sjlkisokkn, held-
ur ullarsokka með sama lit og háls-
klúturinn. Þetta er nýjasta tíska i
London og París sem stendur.
MELURINN GRANDAR
í Sviþjóð liefir fólk nú hundist
samtökum um að útrýma melnum.
Hann skemmir fyrir margar miljónir
króna á ári og nú hefir fólk hafist
lianda, og reynir að fá yfirvöldin i
lið mcð sjer til þess að hefja herferð
gegn þessu kvikindi, á sama liátt og
menn hafa lagt í styrjöld gegn rott-
unum.
En gallinn er sá, að enginn þykist
vera rjettur aðili til að beitast fyrir
þessu, og sjerfræðinga vantar, sem
sagt geti fyrir um hveruig baráttunni
skuli hagað. Prófessor Ivar Trágárdh,
sem mikið hefir komið við þetta mál,
segir að melurinn verði að teljast til
liúsdýranna, og þvi sjeu það búnað-
arfjelögin sem eigi að taka málið að
sjer. En aðrir segja, að það sje heil-
hrigðisstjórnin sem hjer eigi hlut að
máli og hún eigi að stjórna útrým-
ingunni á sama hátt og hún berjist
við veggjalúsina.
Það er talið að hver uppkomin
manneskja í Svíþjóö missi að meðal-
tali 5 króna virði á ári, vegna mels-
ins. Hefir málið þvi mikla hagfræði-
le'ga þýðingu. En þangað til stjórnar-
völdin taka málið i sínar liendur
verða einstaklingarnar að gera það
sem þeir geta. Stærsta verslun á Norð-
urlöndum, Nordiska Kompagniet i
Stockliolm hefir t. d. byrjað með því,
að láta hverjum sem hafa vill leið-
beiningar í tje um það, livernig þeir
best geti varið skinnavöru fyrir mel,
og eru þær bygðar á reynslu verslun-
arinnar sjálfrar, sem selur afarmikið
af loðkápunt og slíku. Aðalatriðið er
]>að, að láta skinnavöruna ekki liggja
lengi óhreyfða og viðra hana sem oft-
ast. — Melurinn er aldrei eins hættu-
legur og á vorin, ef hann kemst i
skinnið, þá getur hann gjöreyðilagt
marga þúsund króna virði á fáeinum
dögum.
NÆRING UNGBARNA
Aldrei er eins vandfarið með hörn-
in og á fyrsta ári, að því er matar-
æði snertir, því |>á eru meltingarörð-
ugleikar og truflanir á meltingu al-
gengustu kvillar barnsins. Þegar barn-
ið er komið á annað árið, finst mörg-
um mæðrum mest um það vert, að
láta það borða nógu mikið, einkum
af eggjahvíturikri fæðu, og oft tekst
j>etta svo, að barnið er síborðandi.
Það er ástæða til að vara við þessu.
Að visu þola börn furðanlega lengi að
fá of mikið að borða án þess að melt-
ingarfæri þeirra truflist; ]>au ]>yngjast
nokkuð en offitna sjaldan vegna þess
að þau eru altaf á iði. En þegar fram
i sækir gefst barnið upp á þessu og
verður lystarlaust, og þá fyrst fara
mæðurnar að spyrja læknirinn ráða.
Harnið leggur að jafnaði 14 pund
við ]>yngd sína á fyrsta ári, en ekki
nema 4 pund annað árið og stundum
minna. Þó er það miklu breytilegra,
hve miklu hörnin bæta við sig á öðru
ári en fyrsta, og þvi er ekki ijett að
lcggja of mikið upp úr þyngdinni,
l>egar dæmt er um heilsu barnsins.
Ötlit og liðan er miklu óreiðanlegri
vottur. Fjörugt og grannt barn er t. d.
oft miklu liraustara en feitt barn og
letilegt.
Barnið á öðru ári á aðeins að fá
mat frá kl. 7 að morgni til 7 að
kvöldi, og ekki oftar en fjórum sinn-
um. • Meltingarfærin verða að fá að
hvílast á milli máltiðanna og því er
það misráðið að gefa börnum t. d.
sælgæti á milli máltíða. Það er ekkert
við því að segja, að börnum sje gcfið
sælgæti, en þá verður ]>að að vera i
sambandi við máltíðarnar.
Aðalfæða barnsins á öðru ári er
einkum sagósúpur, ljettmeltanleg
Vandlátar húsfreyjur
kaupa
Hjartaás-
smjörlíkið.
Brasso
fægilögur
ber sem gull af eir af öðrum
fægilegi.
kornfæða, kálmeti og ]>vi um likt.
Eftir ]>ví sem tönnunum fjölgar má
auka föstu fæðuna. Af mjólk ætti
barnið ekki að fá meira en tvo pela
á dag, að meðtöldu þvi sem það fær
i grautum og kakaó. Dálítið af eggj-
um má gefa barninu, en ekki mikið,
því j>að er maganum ekki holt og sum-
um börnum hættir við að fá útslált
af eggjahvítunni. Kjöt þarf ekki að
gefa börnum, en sum þrifast cigi að
síður vel af þvi. En ]>au geta verið
án þess alt annað árið og lengur. Yfir-
leitt er „kjarngóði maturinn" svo sem
egg, fiskur og kjöt ekki nærri eins
nauðsynlegur barninu og margir
halda.
„Nei, nei, nei, nei, jeg vil ekki eiga
hana“, sagði brúðgumi nýlega í Din-
ant í Belgiu, þegar presturinn spurði
hann fyrir altari livort hann vildi
kvongast stúlkunni, sem stóð við hlið
hans. Hann var siðan rekinn út úr
ltirkjunni.
Ilmandi kvennærföt eru nýjasta nýtt
á tískusviðinu. Tískufatasalar i París
láta sjóða efnin í ilmvatni, sem held-
ur sjer jafnlengi og fötin. Áður keypti
ltvenfólkið kjólana eftir sniðinu og
litnum. En nú er farið eftir lyktinni!
Karlmannsfötin lykta venjulega af ló-
haki.
Tvíkvæni er að hafa eina konu <>f
mikið. -Einkvæni er í sömu tilfellum
það sama.