Fálkinn - 05.05.1934, Qupperneq 10

10
F Á L K I N N
— Veistu hvað það er, sein mað- —- Nei, jeg get ekki getið upp á
ur kveikir með á morgana, borðar því.
með á daginn og situr á á kveldin. — Eldspíta, gaffall og stóll.
— .Þegar .reykmundafluamaöur■
tnn er ástfanginn.
— Gilsfjörð vildi helst dvelja i
smákofa í sumarfríinu sínu, en
frúin vildi helst aka i bil, og af-
leiðingin sjest hjer á mgndinni.
Bravó, loksins hefi jeg fengið
jurt, sem trgggir fólkinu lengra lífl
— Heldurðu að jeg fái noklcuð
hjerna?
— Já, ef óðalsbóndinn sjer þig
þá færðu að minsta kosti utan-
undir.
Nr. 280. Adamsorijjg hans%betri maður.
Vel vandi páfagaukurinn: —
Forstjórinn er þvi miður veikur i
dag og getur ekki komið á skrif-
stofuna.
Sá góðglaði: — Hvað er þetta,
lögregluþjónn Hafið þjer látið pó-
ig-fó-tó-grafera y-gður hjá Kaldal?
COPYRIGHT P 1.0 B0X6. COPENHAGEN
K
— Jeg hefi lykilinn — það er
ekki hann sem mig vantar. En
heldurðu ekki að þú vildir henda
í mig nokkrum skráargötum.
— Þjer eruð fundinn, Ijósmynd-
ari góðurl Datt yður í hug að þjer
gœtuð falið yður fyrir mjer.
—

Þegar neyðin er stærst . . . .