Fálkinn - 05.01.1935, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Simi 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—6.
Skrifstofa í Oslo:
Anton Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út hvern laugardag.
Askriftarverð er kr. 1.70 á mánuði;
kr. 5.00 á ársfjórðungi og 20 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter
Herbertsprent, Bankastræti 3.
Skradðaraþankar.
Það er ekki neina eðlilegt, að
mennirnir sjeu haldnir bölsýni á
tímum erfiðleika og neyðar. Jafn-
vel framsýnustu menn eru jafnan
að meiru eða minna leyti háðir
liðandi stund, og áhrifa þess sein
næst er gætir metra en hins, sem
liðið er hjá eða koma skal. Lítið
kerti á borðinu lýsir þeim betur
sem við borðið situr, en stjarnan á
festingunni.
Það er því afsakanlegt, þó að
mönnum, sem lifað hafa lengst æf-
innar við góð kjör og meðlæti,
finnist þröngt fyrir dyrum, á yfir-
standandi tímum heimskreppu og
allskonar erfiðleika, og að þeim
finnist heimurinn fara versnandi.
En það er óafsakanleg staðreynd,
að sumir menn eru svo gerðir, að
þeim finst heimurinn altaf fara
versnandi, hvernig sem árar og
hvernig sein alt leikur í lyndi. Alt
er verra en það var í þeirra ung-
dæmi, alt á öfugri leið — hraðri
leið í kalda kol.
Og i sakleysi sínu fást ýmsar
grunnhygnar sálir til þess að trúa
þessum falsspámönnum. Þær at-
huga ekki veiluna í spádómum
þeirra og staðhæfingum, athuga
elcki þá einföldu staðreynd, að ef
spádómarnir hefðu komið fram
væri alt komið í kalda kol fyrir
löngu. Ef bölsýnisspádómarnir
rættust, mundi hver einasta þjoð
heims og allur heimurinn fara i
hundana að minsta kosti á liverjum
mannsaldri og hvert einasta ríki og
lireppur í heiminum verða gjald-
þrota á tíu ára fresti.
Bjartsýnir menn hlæja að vísu
að Krukkspám hinna svartsýnu og
finst þær hvorki gera til nje fra.
En þetta er misskilningur. Þær
gera stórskaða. Þær breyta við-
horfi og athöfnum margra, sem
ekki vilja neita þeirri staðreynd,
að heimurinn fari batnandi, dragu
úr þeim kjarkinn og skapa kyrking
og kyrstöðu. Og það getur kveðið
svo mikið að þessum áhrifum, að
heimurinn fari jafnvel versnandi
í bili. Og þá verða til hin undur-
samlegustu öfugmæli. Heimurinn
lendir i ógöngum og verður að
svelta tugi miljóna — af því að of
mikið er framleitt af því, sem
ménnirnir þurfa sjer til lífsviður-
væris og þæginda! Stórveldin her-
væðast og verja fimtungi allra rík-
isteknanna til þess að smíða fall-
byssur, sprengjur, flugvjelar og
bryndreka — af þvi að þau vilja
elcki stríð!
Það er átrúnaðurinn á hið versta,
LEIKHÚSIÐ :
Piltur og stúlka.
Á annan dag jól.á sýndi Leikfje-
lag Reykjavíkur í fyrsta sinn sjón-
leikinn „Piltur og stúlka“ við feyki-
lega aðsókn. Höfundur sjónleiks-
ins, Emil Thoroddsen, sem áður
hefir samið leik upp úr skáldsög-
undir á frumsýningunni, en hún
var aukin um hljómsveit útvarpsins
auk hinnar reglulegu hljómsveitar
leikhússins, sem Karl Runólfsson
stjórnar. Öll lögin, en þau eru mörg,
sem fyrir koma í sjónleiknum eru
Leiksviðið i í. þætti.
Arndis Björnsdóttir og Alfred And-
rjesson sem Guðrún og Kristján
búðarmaðnr.
unni „Maður og kona“, var að leik-
lokum þakkað að verðleikum með
rniklu lófaklappi og hann kallaður
fram á leiksviðinu, en sjálfur stjórn-
aði hann hljómsveitinni, sem ljelc
Brgnjólfur Jóhannesson og Valur
Gíslason sem Bárður og Guðmundur
á Búrfelli.
einnig eftir Emil Thoroddsen, sem
liefir með sýningu þessa sjónleiks
sannað, sem raunar var áður vitað,
að hann er með fjölhæfustu lista-
mönnum þessa lands.
Leiksviðið i 4. þætti.
Leiksýningin tókst prýðilega og
fögnuðu áhorfendur mjög hinum
þektu persónum sögunnar, svo sem
Gróu á Leiti, Bárði á Búrfelli o.
fl., sem þarna birtast ljóslifandi á
leiksviðinu.
Leikstjórnin var í liöndum Ind-
sem fæðir af sjer þesskonar öfug-
mæli. Enginn mundi hervæðast, ef
hann gerði ekki ráð fyrir striði.
En svo kémur stríðið eimnitt sem
sjálfsögð afleiðing viðbúnaðarins.
Og á sama liátt liindrar bölsýnin
héimsþróunina.
Magnea Sigurðsson og Kristján
Kristjánsson sem Sigríður og
Indriði.
riða Waage, en Gunnar Hansen og
Lárus Ingólfsson höfðu veg og
vanda af liinum smekklegu leik-
sviðum og búningum, en Hallgrími
Bachmann, ljósameistara, hafði tek-
ist að „galdra“ fram á hringhimin-
inn skínandi fögur norðurljós í
síðasta þætti leiksins og er það í
fyrsta skifti, sem tekist hefir að
sýna norðurljós á leiðsviði, svo
kunnugt sje, með jafngóðum árangri.
lg.
VAN GIESSEN, flugmaður.
Hinn ágæti hollenski flugmaður,
van Giessen, er lijer dvaldi árlangt
við fiug í þarfir vísinda, hefir ný-
lega orðið fyrir þeirri sorg, að missa
föður sinn á mjög sorglegan og
óvenjulegan hátt.
Van Giessen var í flugvjel sinni
í lofti skamt frá þeim stað í Hol-
landi, þar sem faðir hans er prest-
ur. Prestur stóð ásamt fleira fólki
fyrir utan húsið og var að horfa a
soninn framkvæma alskonar „list-
flug“ allhátt í lofti. Hann flaug „á
höfðinu", steypti vjelinni í ótal
sveiflum langt niður, hóf sig svo
upp á ný og mun hafa verið ægí-
legt á að líta. Gamla manninum
varð svo mikið um þetta, að ákafur
ótti grei|> hann, hann fjekk hjarta-
slag og ljest.
Van Giessen lenti heilu og
höldnu á flugvellinum við Soester-
berg, en þar var hann kallaður í
simann til þess að segja honuin
uin hið skyndilega fráfall föðurins
meðan hann sjálfur var í lofti.
Van Giessen gat sjer ágætt orð
meðan hann var hjer á landi, sem
frábær flugmaður, og eignaðisl
hann hjer marga vini, sem sain-
hryggjast honum af hjarta vegna
þessa sorglega viðburðar. Hann tal-
ar og ritar íslensku prýðilega og
á brjefaviðskifti við marga menn
hjer á landi — æfinlega á íslensku.
Fyrir afrek sín hjer á landi var
hann nýlega sæmdur Fálkaorð-
unni.
i