Fálkinn - 11.04.1936, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N
Nr. 379. Adamson og góðu sepparnir.
S k r í t I u r.
Líttu nú bara ú. Finst þjer þeir
ekki ósmekklegir, þverröndóttu kjól-
arnir, Elsa.
J ■
Mikið var þaff gott, Jón, aff
viff björguffum hengirekkjunni.
— Upv á síökastiö eruö' þjer altaf
aö hvíla gffur þegar jeg kem inn í
siofuna.
— Já, þaö er siöan þjer fóruö aff
ganga á gúmmísólum, frú.
Ungur maSur, ákaflega munnstór,
trúlofaðist stúlku og kom nú til föS-
ur liennar til þess aS fá samþykki
hans. — Jeg er hingaS kominn,
herra Tomkins, sagSi hann og brosti,
til þess aS leyna feimni sinni, —
til þess aS biSja um hönd dótlur
ySar. Jeg .... jeg ....
— AfsakiS þjer, sagSi faSirinn, —
en viljiS þjer ekki láta aftur munn-

Á HLAUPÁRSDAGINN.
—- Jeg get ekki gefiff yöur svar
núna, fröken. En spyrjiö þjer mig
aftur I9M.
inn, til þess aS jeg sjái hver þjer
eruS.
Frú Jónssen hafSi boSiS vinum
sínum í veislu, og sjer manninn sinn
frammi í anddyrinu vera aS taka á
burt allar regnhlífarnar. — HvaS
ertu aS gera, maSur? HeldurSu aS
gestirnir steli regnhlifunum?
— Nei, en jeg er hrœddur um, að
þeir þekki þær.
Morgunverður á Ieiðinu. i
Borgari einn í Tjekkoslovakíu hafSi
skipað svo fyrir áSur en hann dó,
aS vinir hans skyldu hittast ár hvert
á afinælisdegi hans í kirkjugarSinum
og setjast þar aS snæSingi. ÞaS var
nákvæmlega tekið til hvað þeir
skyldu horða og drekka, dilkasteik
og svo hálfa tunnu af rauSvíni.
Núna um daginn var afmæli hins
framliðna og var dagurinn haldinn
hátíðlegur á hinn fyrirskipaða máta.
Stór hljómsveit ljek uppáhaldslög
mannsins méðan þeir voru aS
snæða.
— En hvað jeg öfunda yður af aö
vcra svona grönn. Hvernig fariö
þjer aö því aff foröast fituna?
Og hjerna eru ágæt sokkabönd,
sem jeg sel mjög ódýrt ....
Krossgálufrœöingurinn finnur
skemtilegt verkefni.
Skirnarvottur að vera — vera í
uppáhaldi.
Súkkulaði að drekka — sjúkdóm.
Sár að hafa — verða fyrir út-
gjöldum.
SverS að nota — friðsamleg fjöl-
skylda.
Sverð að brjóta sundurlyndi í
fjölskyldunni.
Sverð að sjá — ótrúmensku.
Söðul eða hnakk að sjá — áhættu-
samt fyrirtæki.
Sal upplýstan að sjá — hátíð og
gleSi.
Salat að eta — heilbrigði og vel-
megun.
Stúlku að elska — góðs viti.
Segulstál að hafa — vonbrigði.
Salt að sjá — sjúkdóm.
Samkvæmi að vera i — þægileg
framtið.
Sigla á opnum báti — ríða af
hættu.
Sjóinn að sjá — undrun.
Sjómenn að sjá og tala við —
mikil gleði.
S’.ysi fyrir að verða — frjósamt
lijónaband.
Sköllóttur að vera — fátækt.
Skip að sjá smíSaS — erfiðleikar.
Skip að sjá — frið.
Skip að sjá í straumvatni — gleði.
Skip að stíga á stórliætta.
Skipi aS sigla á — fljót upphefð.
Skegg sítt að hafa — hamingja.
Skeggið að raka — misskilningur.
Skammir — svivirðileg áform.
Skækju að sjá eða tala við —
hamingja í vændum.
Skó að hursta — góðar vonir.
Skó að fá nýja — að fara í
veislu.
Skógi að vera staddur í — fá
gjafir.
Skógi að villast í peningavand-
ræði.
Skóla að dreyma — hepni i
framtíðinni.
Skot aS lieyra — bænir ganga
cftir.
Smið aS sjá — ókunnug húsa-
kýnrii.
Snjó að sjá — stutt veikindi.
Sól að sjá skína — staðfestu i
skapi/.
Sól að sjá í heiði — mikla gleði.
Sofandi að sjá — breytingar.
Spegil að horfa í — langt líf.
Spila með teningskasti — að vera
svikinn.
Stökka langstökk — mishepnað
fyrirtæki.
Sliga að ganga upp — hættulegt
fyrirtæki.
Stork að sjá — mikil hamingja.
Svölur að sjá — ógæfa nálgast.
Svani að sjá — að missa góðan
vin.
Sverð að bera — hækka í tigninni.
Svín að sjá — fá heimsókn af
presti.
Svífa í loftinu — aðvörun um
óhapp.
Sjúkur að vera — óheppileg við-
skifti.
Syngja í svefni — hrygð.
Silfurmuni að 'sjá — óþægindi.
Stiga að ganga — óróleg framtið.
Slys að sjá — blekkjandi vinátlu.
Stafrófskver að lesa — gleði.
Skilnað að dreyma um — vonbrigði.
Stritvinnu að gegna — safna auð-
auðæfum.
Sjálfsala að sjá — gættu liófs.
Sængurkonu að sjá — raun c;g
ergelsi.
Sítrónur að sjá — mikla gleði.