Fálkinn - 15.08.1936, Síða 12

12
F A JL K 1 N N
Nr. 396. Kraftamaðurinn Adamson.
S k r í 11 u r.
inn, Jóhanna. Jeg þarf aö bursia
skóna mína.
— Þaö er eitthvað bogið viö þetta
Pjetur. Storkamóðirin virðist alts
ekki nxuna eftir henni systur okkar.
Kaupmaðurinn horfði alvarlegur á
sendisveininn sinn og sagði:
— Jeg vil hafa dreng, sem skilur
hvað liann á að gera. Jeg er þreytt-
ur á þessum sísofandi strákum, sem
aldrei geta sjeð það sjálfir, sem
þeir geta gert til þess að koma versl-
uninni að gagni. Skilurðu það?
— Já, já, svaraði strákurinn óða-
mála. Á jeg að hlaupa í næstu búð
og kaupa hreinan flibba handa yður?
“b
Maðurinn með vegvaltarann press-
ur fötin sín.
Sverðagleypir! Sverðagleypir!
Gerið svo vel að gleypa þessa silf-
urmuni fyrir mig. Það eru innbrots-
þjófar í húsinu.
Brunaliðsmaðiirinn vökvar garð-
inn sinn.
Heyrðu, Pétur. Þií mátt lil að
fara að iðka iþrótlir.
Hvað er átt við með götum,
sem hafa eina' ökustefnu.
— Það eru götur, sem aðeins er
ekið á inarui aftan frá.
ekki gert eitthvað með vinstri fæt-
inum líka?
- Flýttu þjer nú Sófus, — jeg á
ekki nema eitl bjúga eftir.
— Nú er röðin komin að þjer,
hunningi.
— Get jeg ekki fengið að sleppa
þangað til kreppan er afstaðin?
FISKURINN: — Það tekur því að
gagga svona þó muður verpi einu
'eggi. Þegar jeg verpi þá verpi jeg
ulclrei minna en 10.000 i einu.
Böðvar vatt sjer að Elíasi á göl-
unni og segir: — Jeg heyrði dálítið
lciðinlegt í morgun. Þjer eigið að
hafa talað niðrandi um fjárhags-
ástæður mínar niðri á Hotel Borg í
gærkvöldi. Hvað meinið þjer með
því ?
Elías fer \ undan i flæmingi og
segir: — Nei, það hef jeg ekki gert.
— Þjer eigið að hafa sagt, að þjer
munduð ekki einu sinni trúa mjer
fyrir hundrað krónum, hjelt Böðvar
áfram byrstur og ákveðinn.
— Nei, því fer fjarri. Jeg full-
vissa yður um, að það hefi jeg aldrei
sagt. Mjer mundi ekl« delta í hug að
segja slíkt.
Þá brosti Böðvar út úndir eyru:
— Það þykir mjer vænt um að
heyra — því að þá ætla jeg að fá
hjá yður hundrað krónur núna.
Mikill ágætismaður eruð þjer, Elías.
t
i