Fálkinn - 15.08.1936, Qupperneq 14

14
F Á L K I N N
svartholið, ef við framseljum liig
ekki.
—- Það er ekki um aS villast, hróp-
aði Misjkin, — við léndum allir í
klóm Tjekunnar.
— Þú ættir nú að fórna þjer fyrir
alt þorpið, sagði smiðurinn.
— Og gera okkur alla þakklátr
þjer og skuldhundna, sagði ráðstjór-
inn hrærður. Við skulum allir taka,
hana dótturdóttur þína að okkur og
bera hana á höndunum .... Ef þú
vilt þetta.
— Við gráthænum þig! hrópuðu
þeir allir, hver sem hetur gat og
þyrpíust kringum karlfauskinn.
— Vegna þorpsins!
— Gamli maðurinn færði sig und-
an þeim og settist. Hann hallaði
höfðinu fram á stafinn sinn og sat
í þungum þönkum; það var þvi lík-
ast og hann svæfi.
()g þeir hiðu rólegir eflir úrslita-
orðum hans.
Hann sat svona lengi en svo lyfti
hann hrukkótlu andlitinu með stóru
(iauðu augunum. Það var eins og frið-
ur kæmi yfir ásýnd hans, bjarmi
eins og af brosi deyjanda manns
og hann stamaði:
— Fyrir alt þorpio. Segjum það.
•leg fer. Jeg ætla að gera það fyrir
alt þorpið — jeg vil ekki þyrma
lifi mínu þegar það á i hlut.
Og svo fór hann að hágráta.
— En barnabarnið mitt verðið ])ið
að taka að ykkur, kjökraði gamli
maðurinn — því að nú verður hún
alveg umkomulaus. Faðir liennar fjell
í borgarastríðinu. Og móðir hennar
er horfin.
Þeim varð öllum þungt mn hjarta-
ræturnar og vorkendu gamlá maiin-
inum.
Sendillinn andvarpaði þungan og
iðraðist — í djúpi sálar sinnar —
þess, að liann hefði leit ógæfuna
yfir gamlan mann, sem aldrei hafði
gert honum mein.
Hann færði sig að gamla mann-
inum og vandræðalega fór hann að
klappa honum á bakið, en ráðstjór-
inn dró hann frá og hvíslaði:
— Vertu nú ekki að slóra þetta,
Kusjma, en flýttu þjer að ná í vagn
og beita hestunum fyrir hann, svo
fljótt sem þú getur. Við höldum undir
eins af stað með karlfauskinn.
Og um leið og hann gekk aftur
ao horðinu sínu leit hánn derrinn
og lymskulegur á skipunarbrjefið
slrangá. Svo greip hann í skeggið
og 'vafði því sanian svo fast, að hann
verkjaði í það. Svo slepti hann ]iví
aftur og skeggið hreyfði sig eins og
það væri lifandi.
Málafærshunaður i Prag gleymdi
um daginn skjalamiippunni sinni íliíl
þar í borginni, en í henni voru
500.000 krónur í reiðum peningum.
Honum datt auðvitað ekki í hug að
hann nókkurntíma mundi sjá þessa
peninga aftur, en hringdi samt til
lógreglunnar um hVarf möppunn-
ar. En hvað skeður: Bílstjórinn hafði
þegar skilað möppunni til lögregl-
unnar. Hann fjekk þegar 25000 krón-
ur í fundarlaun — og þykir Jiessi
heiðarlegleiki alveg einsdæmi í
Tsjekkoslovakíu.
----x----
Strútafjöldinn í Ástralíu er orðinn
svo mikill, að það er hreinasta plága
fyrir bændur þar í landi. Strútar
jeta, svo sem kunnugt er, alt sem
þeir ná í og valda miklum skemdum
i görðum fólksins. Nú hafa bændur
farið fram á það við yfirvöldin, að
þau láti hermenn með vjelbyssu
granda strútunum.
f Cliile hefir verið bannaður úl-
flutningur á landbúnaðarvörum. .4-
stæðan er sú, að uppskerubrestur
liefir orðið þar í landi algjör.
REYKJAVIK
STOFNSETT
1888
VEFNAÐARVORUDEILD
LEÐURDEILD
fyrir skó- og söðlasmíðavörur,
1911
PAPPÍRSVÖRUDEILD
Utbú: 1913
JÓN BJÖRNSSON & Co.: VEFNAÐARVÖRUR
K
I