Fálkinn - 22.03.1940, Qupperneq 13
F Á L K I N N
13
Krossgáta nr. 323.
LárjeiL Skij'\n;i.
1 amboð. 4 fugl. 10 veslingur. 13
slúí'. 15 drolla. l(i gerður. 17 vinna.
19 stœði. 20 syndga. 21 mun. 22
eign. 23 liest. 25 nýpa. 27 hæð. 29
mynt. 31 vinna. 34 frumefni. 35 fauk.
37 skrölt.38 þréngja hh. 40 særna. 41
titill. 42 frumefni. 43 reipi. 44 á i
Afríku. 45 temjum. 48 sæði. 49 for-
nafn. 50 fóður. 51 glöð. 53 áflog. 54
hávaði. 55 eind. 57 raki. 58 beizkan.
00 greiði. (il þvertré. 03 deigar. 05
ofheldi. (i(i flýti. 08 ský. 09 hlaðka.
70 árs ganilan. 71 draup.
01 skáldað. 02 sveiflu. 04 sló. (i(i
frumefni. 07 frumefni.
Lausn á krossgátu nr.322
Lárjett. Rá&ning.
1 vaskur. 7 vestur. 13 fjara. 14 orp-
in. 10 já. 18 árg. 20 tel. 21 S. K. 22
önn. 24 rakarar. 27 Áki. 28 taldi. 30
Ása. 31 tómar. 33 runa. 34 skata.
30 valt. 37 að. 38 náma. 40 auli. 42
la. 43 ýmsa. 44 gáta. 45 S. V. 47
ögra. 49 muni. 50 öl. 52 tíur 54 Turin.
50 Neró. 58 Jónka. 00 Rán. 01 án-
ing. 02 ala. (53 stafnar. 00 Nía. 07
ka. 08 ana. 09 ull. 71 n. ð. 72 knapi.
74 skeið. 70 sverar. 77 Vignir.
Lóörjett. Skijring.
1 ánauðar. 2 óróa. 3 riemu 5 i slað
innsiglis. 0 kvenmannsnafn. 7 hita.
8 upphaf. 9 frumefni. 10. útliýsi. 11
rúmleg. 12 gruna. 14 mál. 10 litað.
18 svæði. 20 skel. 24 kaupstaður.
20 bæjarnafn. 27 iiðstyrkur. 28 ham-
ingja. 30 skipan. 32 leiðslu. 33 kýli.
34 beygja sig. 30 hár. 39 efni. 45
drelck. 40 æringjar. 47 félagar. 50
geðjast. 52 ávöxtur. 54 árstíð. 50
mat. 57 vökvi. 59 snuðra. 00 hól.
Lóðrjett. Ráðning.
2 al'. 3 sjá. 4 kassi. 5 urga. 0 ra. 7
vo. 8 erta. 9 spert. 10 til. 11 un. 12
fjötra. 15 skyrta. 17 ánauð. 19 masa.
21 skall. 23 nl. n. 25 káka. 20 rata.
27 áma. 29 Danmörk. 32 óvitinn. 34
smart. 35 augun. 39 Ásg. 41 lán. 45
stjaki. 40 Víola. 48 aura. 49 minn. 50
Örnin. 51 lógaði. 53 Una. 55 ráfa.
57 ein. 59 asnar. 01 árleg. 04 tap.
(i5 auki. 08 Ane. 70 lin. 72 K. V.
73 I. R. 74. S. V. 75 ði.
* Allt ineð íslenskiini skipuin! *
e •n»,. o **iiv o •'U- o
t
i. O ••Hi. O -iii. • -*.•-■>.■<
DREKKIO EBIL5-0L
o o -•** • • *•*>■• •■'Ow •
Menn, sem heimurinn talar um.
Oliver Sianley, hermálaráðherra
Eiifflendinga.
G. Stern, rússneski herforinginn
á Ladogavígstöðvnnum.
A hverjum tínm eru uppi í
heiminum nokkrir menn, sem
hver skyni borinn maður veit
nokkur deili á og ræðir um við
náungann. Oftast eru j>að for-
ystumenn stórþjóðanna, stjórn-
málaleiðtogar o. s. frv., en líka
oft kvikmyndaleikarar, iþróttá-
menn og glæpamenn. En á
styrjaldatímum eru það nöfn
(iustaf Mannerheim yfirhers-
höfðingi Finnahers.
Hans Frank, landstjóri í pólsku
hjeruðunum, sem Þjóðverjar
tóku í haust..
herforingja og hermanna sem
eru á hvers manns vörum.
„Fálkinn“ mun taka upp þann
sið, að birta nú um skeið í
hverju blaði góðar myndir af
ýmsum mikið umtöluðum mönn
um, fyrsl um sinn einkum þeim,
sem áhrif hafa á Evrópustyrj-
öldina og gang hennar.
stúlkuna, sem komið hafði út úr bifreiðinni,
og sem fjekk þjónimun alla bögglana, sem
liún liafði komið með, og hvarf síðan með
lionum inn úr hliðinu.
„Barónessan ? er það mögulegt?
Iivernig í ósköpunum víkur þessu við?“
Nei, Sonja vildi ekki trúa sínum eigin
augum. Hún varð að minsta kosti að fá
sannanir, áður en hún fengist til að trúa
því. Nú gekk hún fram úr fylgsni sinu og
lil hifreiðarstjórans, sem var að taka til í
bifreiðinni.
Iiún kom brosandi, eins og hún hefði ekk-
erl sjeð, og sagði:
„Jæja, Karl. Þjer hafið verið að aka dokt-
ornum heim, þykisl jeg' sjá?“
Maðurinn lirökk við.
„En hvað mjer brá við, ungfrú Jegorownn.
Jeg' lieyrði ekki að þjer komuð.“
Hún ypti öxlunum reigingslega og sagði
í yfirlætistón:
, Jeg get vel skili'ð, að yður hrygði við
áður sáuð þjer mig dags daglega, en síðustu
tvær þrjár vikurnar liefi jeg ekki hal't
tima til að stiga lijer fæti. En nú er jeg
komin hingað til þess að hæta það upp. Er
doktorinn heima?
„Nei, hann er á fundi inni i horginni.“
„Var það ekki liann, sem var að koma
með bil'reiðinni áðan?“
„Nei, það var ungfrú Franzow.“
Sonju fanst eins og hjartað í henni hefði
liætt að slá. Hún varð að taka á því, sem
hún átti, svo að hún sýndist róleg er hún
spurði:
„Jæja, svo Inin er í heimsókn hjá doktor
Evsoldt ?“
Bifreiðarstjórinn hristi höfuðið.
, Nei, ungfrú Franzow hefir verið einka-
ritari doktorsins síðan um jól, og jafnframt
er hún gömlu frúnni til skemtunar.“
„Nú, jæja.“ Þarna var ráðningin á gát-
unni. Þessvegna var þa'ð, að Walter var
hættur að heimsækja hana og þóttist ekki
vera heima, þegar hún símaði til hans.
Natasja Alexandrowna barónessa hafði
holað henni út!
Sonja beit á vörina af gremju. En þegar
hún sá spyrjandi undrunarsvipinn á andliti
bifreiðarstjórans, þá tók hún sig á. Hún
kinkaði kolli til hans og stakk vikaskilding
í lófa hans og sagði:
„Þjor skuluð ekki minnast neitt á það við
doklor Eysoldt, að jeg hafi verið hjerna.
Jeg kem aftur einhvern næstu daga og hringi
á undan mjer, svo að jeg sje viss um, að
hann verði heima.“
Bifreiðarstjórinn skaut húfunni aftur á
lmakkann, og klóraði sjer í höfðinu og
liorfði á eftir henni, þegar hún fór.
„Önei, hún skal ekki halda, að hún geti
talið mjer trú um það,“ sagði liann og glotti