Fálkinn - 05.04.1940, Síða 14

M
FÁLKINN
Svic/braiitin í A-flokki karla. Svarta strikið sýnir hvernig brautin lá i
Ijallinu. Fremst til hægri sigurvcgari í A-flokki, Ketill Ótafsson frá
Skiðaborg á Siglufirði.
Landsmót skíðamanna á Akureyri.
JURTAKYNBÆTUR.
Framh. af bls. 5.
tækninnar, til dæmis í gróðurhús-
um. Til að geta dæmt mótstöðuafl
jurtarinnar gegn frosti og kulda þarf
sjerstök frystitæki auk áhalda lil
ýmissa lífeðlisfræðilegra rannsókna.
Alt þetta gerir það að verkum, að
jurtakynbætur nú á dögum eru ekki
vel reknar án þess að geta notið
aðstoðar sjerfræðinga ýmissa sviða,
eins og tii dæmis grasafræðinga,
jurtasjúkdómafræðinga, frumafræð-
inga, efnafræðinga o. fl.
bað eru aðeins fá lönd iiins
mentaða heims, sem engar jurtakyn-
bætur hafa innan landamæra sinna,
og eitl þeirra fáu landa er ísland,
sem þó þarfnast þeirra flestum lönd-
um framar. Þegar iðnbylting síð-
ustu aldar varð i Evrópu, var alt i
kaldakoli á þeim sviðum á Isiandi,
sökum erlendrar kúgunar margra
alda, og áhrifa umbótanna gætti svo
seint, að ennþá er landið á eftir i
flestu, er að iðnaði lýtur. En sökum
iegu íslands og stærðar hins órækt-
aða lands ætti ekkert að vera því tiJ
fyrirstöðu, að við fylgjumst vel með
á öllum sviðum í búnaðarbyltingu
|)essarar aldar, þótt stökkið verði
þar engu minna en í iðnaðinum i
fyrstu, þvi að þá er þjóðinni trygð
björt og góð framtíð á grundvelli
hinnar frjósömu islensku moldar um
ókomin ár. Til að svo geti orðið,
verður ekki lijá því komist, að jurta-
kynbæturnar verði teknar í þjón-
ustu íslenska ríkisins, og j)á heldur
fyrr en síðar. Og margir hinna ráð-
andi manna í islensku stjórnmála-
lifi liafa líka skilið þessa kröfu tím-
ans og gera ráð fyrir sjerdeild fyrir
jurtakynbætur og frærækt við bún-
aðardeild atvinnudeildar háskólans,
þótt önnur lönd myndu flest hafa
tekið fult skref og ákveðið, að auk-
in ræktun á grundvelli jurtakynbóta
og innflutnings á nýjum nytjajurtum
skyldi fyrst og fremst mynda grund-
völlinn að störfum vísindamann-
anna við búnaðardeild háskólans.
Það er ekki orðum aukið hið
minsta, þegar þvi er haldið fram,
að framtíð hinna ýmsu þjóða heims-
ins velti mjög á því, hve mjög þær
stuðli að jurtakynbótum, því að
erfðavísindi nútimans geta breytt
öllum landbúnaði í margfalt betra
horf en nú er. Og í löndum eins og
íslandi, þar sem meginþorri alls
ræktanlegs lands liggur ónotaður,
þrátt fyrir nægt vinnuafl, auk þess
sem fæstar þær nytjajurtir, sem
ræktanlegar eru hjer, vaxa í ís-
lenskri mold, er starf jurtakynbót-
anna enn meir aðkallandi en í
nokkrum öðrum löndum Evrópu.
Með aðstoð erfðafræðinnar verðnr
vafalaust hægt að rækta hjer á landi
eftir nokkra áratugi allar kornteg-
undirnar, flestar káltegundir, ýmsar
s])una- og olíujurtir, aldintrje af
harðgerðari tegundum, berjarunna,
ýms skógartrje og margt fleira, sem
gttur aukið og margfaldað þjóðar-
auðinn meira en unt er að ímynda
sjer í fijótu bragði, ef henni verða
veittar aJlar þær bestu aðstæður,
er störf hennar krefjast, ef þau eiga
að bera sem rikulegastan ávöxt.
Ef erfðafræðin og jurtakynbæturn-
ai fá að ráða nægilega miklu um
Jandbúnað fslands næstu áratugina,
er enginn vafi á því, að alt ræktan-
Jegt land fylJist á hlutfallslega skömm
um tíma af allskonar nytjajurtum,
til gagns og gamans fyrir ])jóðina í
heild. Og þá þurfum við allra þjóða
sist að óttast atvinnuleysi og neyð
fyrst um sinn, því að vel ræktað
Jand lítillar þjóðar hlýtur ávalt að
valda velmegun og öryggi, ef engir
stórgallar á stjórn og skiplagi lands-
ins standa framförum fyrir þrifum.
Fullræktað land með bylgjandi ökr-
um og allskonar nytjajurtum og
trjám, það er ísland framtíðar-
Jónas Ásgeirsson.
Skíðalandsmót í. S. í., sem t'ór
fram á Akureyri um páskana,. var
fjölmennasta skíðamót, sem haldið
hefir verið hjer á landi. Þátttakend-
ui voru rúmlega 150, frá 9 fjelögum.
Fór nokkuð af Reykvíkingum með
„Esju“, til þátttöku.
Mótið fór fram i fjöllum í nánd
við Akureyri, hjá skíðaskálunum
Fálkafelli, Skíðastöðum og Útgarði.
Þótti þar ágæt aðstaða, brekkur góð-
ar og nógur snjór.
Var þarna keppt í mörgum grein-
um skíðaíþróttarinnar, og yrði hjer
of langt upþ að telja öll úrslit í öll-
um flokkum, en niðurstaðan varð sú,
iið Siglfirðingar báru af öllum hin-
um, í flestum greinum.
Skíðakóngur Islands varð í ann-
að sinh Jónas Ásgeirsson frá Skíða-
borg. Hann hafði bestu útkomu í
Skíðavikan á ísafirði, sem jafnan
ei haldin um páskana, er nú orðin
fastur, árlegur viðburður i íþrötta-
lífi landsmanna. í fyrsta sinni var
efnt til hennar um páskana 1935.
Var hún því nú haldin í 6. sinn og
tókst með ágætum, eins og kunnugt
er.
draumsins, ef að öllu er rjett farið
næstu áratugina.
Svalöf í júlí 1939.
Askell Löve.
M ag nús Kristjánsson.
göngu og stökki samanlagt. Varð
hann þriðji i 18 km. göngu og þriðji
i stökkum. Magnús Kristjánsson frá
ísafirði, sem fyrstur varð i göng-
unni, tók ekki þátt í stökkkepninni
og Jón Þorsteinsson, sem sem er
snillingur í stökkum, tók ekki þátt í
göngunni og kepti því ekki um skíða-
nieistaratitilinn.
í svigi karla (A-flokki) báru Sigl-
firðingar sigur af hólmi. Fyrstur
varð Ketill Ólafsson lir Skíðaborg.
Jón Þorsteinsson (Skíðafjel. Siglufj.)
annar. í B-flokki varð Akureyring-
urinn Páll Linberg fyrstur og í C-
flokki urðu fyrstir Reykvíkingarnir
Stefán Stefánsson og Hjörtur Jónsson.
Mótið þótti yfir höfuð vel takast
og vera Akureyringum, sem höfðu
undirbúið það, ti) sóma.
Þrátt fyrir dutlunga páskaveðrátt-
unnar hjer syðra, umhleypinga og
blota, sem oft hafa vahlið glundróða
og truflunum á áætluðum skíða-
manna hjer, hefir páskasnjórinn al-
drei brugðist á ísafirði síðan fyrst
var efnt til almennrar skíðaviku þar.
Leit þó óneitanlega illa lit í ár,
því að langt mun vera síðan jafn
snjóljettur vetur liefir komið yfir
Vesturland. Um það leyti er undir-
búningur vikunnar átti að liefjast að
vanda, tæpum þrem vikum fyrir
JÓHANNES NORDAL.
Framh. af bls. 3.
ingum, til að þeir geti rótað upp
úr Bugtinni! Jeg banna þjer það
algerlega."
„Heldur þú virkilega,“ sag'ði
jeg þá við Magnús, „að Englend-
ingar veiði ekki jafnt fyrir því,
þótt jeg selji þeim engan ís. En
það er þó altaf liægt að liafa það
gott af Englendingunum að
krækja i eitt og eitl pund af
gulli lijá þeim.“
Og auðvitað fór Jóhannes
sínu fram.
En nú fór fiskiveiðum íslend-
inga að vaxa fiskur um hrygg.
Skipastóllinn óx hröðum skref-
um. Nú var beilan fáanleg og
það olli byltingu. Fransmenn-
irnir, sem legið höfðu í tugatali
á miðunum, og slitu upp einn og
einn þorsk, öxluðu nú skinn sín
og drógust á hrott, þegar þeir
sáu, a'ð íslendingar hlóðu kugga
sína á skammri stnndn.
Og fyrir þessu íshúsi stóð
jeg svo samfleytl i 40 ár, segir
Jóhannes Nordal. Reykjavík
hefir breyst mikið á þeim árum,
og Reykvíkingar reyndar líka.
í æfiferli Jóhannesar Nordals
speglast eigi lítið af lífi og at-
vinnusögu þjóðarinnar á siðustu
mannsöldrum. Hann fæst við
vinnumenskn og sjóróðra frain-
an af ævi, en í því voru helstu
atvinnumöguleikar ungra manna
á þeim árum. Hann fer til Am-
eríku eins og svo margir Islend-
iiigar. Þegar hann kemur aftur
verður liann svo virkur aðili í
hinni nýju atvinnuþróun, vexli
s j á va r ú tvegsins.
Jóhannes Nordal getur eflaust
sagt frá mörgu og merkilegu, i
góðu næði. Hann er enn ern og
her þennan háa aldur vel. Sjónin
er svo prýðileg, að hann aðeins
bregður á sig gleraugum öðru
hverju lil hvildar við lestur.
Fálkinn óskar hinu niræða af-
mælisharni innilega til hamingju.
rj
páska, sá varla ljósan díl á vest-
íirsku fjöllunum og á Seljalands-
dalnum, hinu rómaða skíðalandi ís-
l'irðinga, var alautt.
En þá breytti skyndiléga um veð-
urfar. Veðurspáin boðaði norðaustan
hríð á norðanverðum Vestfjörðum.
Og fór ])að eftir. Tók nú að kyngja
niður snjónum og hlóð honum Íát-
laust niður dag og nótt, svo að all-
ar dældir fyltust og jafnaði yfir urð-
ir og hryggi, og á fáum dögum var
Séljalandsdalurinn og skíðabrekk-
urnar l)ar efra, alklædd hinum feg-
ursta páskaskrúða með jöfnu og
nýju snjólagi, sem víðasl var 3—4
fet á dýpt.
Var nú ekkert lengur að vanbún-
aði frá náttúrunar hendi o.g var
undirbúningi „vikurinar“ haldið á-
fram fyrir fullum seglum.
Þátttakendur i skiðavikunni i ár
voru rúmlega 400. Meiri hlutinn
voru ísfirðingar, en hinir flestir,
eða hátt á öðru hundraði, voru
Reykvíkingar, sem nú i fyrsta sinni
nutu liinnar hagstæðu páskaferðar
„Esju“, sem tekin hefir verið upp
á áætlun ríkisskipanna, og telja má
víst, að verði mjög vinsæl og eftir-
6. skíðavika Isafjarðar.