Fálkinn - 22.05.1942, Side 15

FÁLKINN
15
Inga Laxness sem Leasa Lend og Lárus Ingólfsson sem pótentátinn
Banga-Danga.
eiga þær sjálfir, en sneytt fram hjá
græsku og klúryrðum.
Þættirnir eru fjórir og fer sá
fyrsti fram hjá KvíSboða Kvalar
(Alfred Andrjessyni) í fornsölu
hans, sem ber nafniS „Kem strax“.
Annar þáttur fer fram á Lækjar-
torgi, fyrir neðan „Hvita húsið“
þar sem „gerðardómurinn er brugg-
aður“. Þriðji þátturinn fer fram á
Hótel X, sem rjettu nafni heitir
„Gullna portið“, , en sá fjórði í
Kronhúsa-nýlendunni.
Hlutverkin eru 22 en leikendur
nokkru færri, því að sumir fara
með fleiri en eitt. Þar eru af karl-
mönnum, auk Alfreds, sem ber hita
og jmnga dagsins og svngur fjölda
af smellnum vísum, Gunnar Bjarna-
son, öðru nafni Adam Rottulord,
Jón Aðils, sem heitir Hái-Þór, Vilh.
Norðfjörð, sem ýmist birtist sem
Brassó Nuggettisti eða Salti-Pjetur
hótelvörður á „Gullna portinu“,
Lárus Ingólfsson, sem er þrígildur
og endar sem „maðurinn hennar
Jónínu", Hermann Guðmundsson
lieitir Roger Sailor, Gunnar Stefáns-
son (Peðlingur lögregluþjónn) og
loks Jón Eyjólfsson, sem Krúsi bil-
stjóri og hirðstjóri.
En kvenfólkið er: Eva, bitri helm-
ingur Rottulords = Emilía Jónas-
dóttir, Alda Möller, afkvæmi áður-
nefndrar, Helga Kalman = Höfða-
borga leigjönd, Inga Þórðardóttir
og Sigríður Árnadóttir heita Sjan-
sína og Bransína og eru kallaðar
jitterbuggur, en það er útlenska og
þýðir eitthvað skrítið, Inga Laxness
lieitir ýmist Leasa Lend eða Hong-
kong-Lizzie og Auróra Halldórs-
dóttir er þingeysk huldukona og
heitir Eygló Grænlauks. Hinsvegar
segir prógrammið ekkert um, hver
leiki hana Gróu, þá ágætu konu,
en það munu ýmsir komast að raun
um, þegar þeir koma í leikhúsið.
Þarna er sandur af vísum, bæði
vel og illa kveðnum, svo að senni-
legt er, að hagyrðingar eigi þær
fyrnefndu en listamenn þær síðar-
nefndu. Vísurnar um fornar ástir
mundu teljast til gimsteinanna i
bókmentum íslands væru þær prent-
aðar í Eddu Þorbergs.
Og Bjarni Böðvarsson stýrir
hljómsveitinni, svo að ekki er hætta
á að söngvararnir á sviðinu fari
út af laginu.
17. MAf.
Frh. af bls. 3.
sem þeim þykir gaman að, sem ekki
og á eftir hljómlist eftir Grieg. Kl.
8.20 söng Einar Markan mörg norsk
lög, flest eftir Grieg, með undirleik
Páls ísólfssonar. Þá flutti Thorolf
Smidt ágætt og þróttmikið erindi
um Noreg, en Tómas Guðmunds-
son las upp nýtt kvæði: „Dagur
Noregs“, sem tvímælalaust er með
bestu kvæðum, sem lengi hafa ver-
ið ort á íslensku. Magnús Ásgeirs-
son las upp þýðingu sína á kvæði
Nordal Griegs „Brjefið heim“. Og
Friid sendifulltrúi ávarpaði lilust-
endur og las tvö af hinum svo-
nefndu striðskvæðum, sem orðið
hafa til í Noregi siðustu árin, og
epginn veit höfund að, aúk kvæðis
eftir Hermann Wildemwey.
August Esmarck sendiherra tók
á móti gestum á lieimili sínu síð-
ari hluta dags, og meðal þeirra var
nefnd frá Sambandi ísl. kennara,
er flutti sendiherranum ávarp til
stjettarbræðranna í Noregi. Var
mannmargt á heimili sendiherra-
lijónanna.
Loks höfðu norskir hermenn og
fleiri skemtun í nýjum samkomu-
stað, er þeir hafa eignast innarlega
við Hverfisgölu. Var þar húsfyllir
og urðu margir frá að hverfa.
Yfirleitt gekk dagurinn mjög að
óskum. Merkjasalan tókst svo vel,
að hún hefir svo vitað sje aldrei
orðið meiri hjer á landi. Seldust
hjer í bænum merki fyrir 22.400
kr„ en ekki hefir fengist vitneskja
enn um árangur merkjasölunnar úti
á landi. — Söfnunarlistar liggja
frammi hjer í Reykjavík á blaðaaf-
greiðslum og í bókabúðum og svo
mun vera í kaupstöðum úti um land,
en i sveitunum hafa prestarnir ver-
ið beðnir um að veita fjársöfnun-
inni forstöðu.
Halldór Stefánsson forstjóri
verðar 65 ára 26. þ. m.
Svefnpokar
Vattteppi
p.
TJÖLD 0G SÓLSKÝLI
— Fyrirliggjandi fjöldi tegunda og margar stærðir. —
Saumum einnig allar stærðir og gerðir, eftir því sem
um er beðið.
F YRIRLIGG J ANDI:
Ferðafatnaður
Madressur
Sportfatnaður
Ullarteppi
Bakpokar
Allar tjaldaviðgerðir fljótt og vel af hendi leystar.
GEY8IR n.
VEIÐARFÆRAVERZLUN.
Ávalt fyrirliggjandi fjölbreytt úrval af
karlmannal
drengja
kápu
dragta
EFNUM
Gefjun - Iðunn
Aðalstræti Reykjavík
GASGRÍMAN
er ekki nýtisku uppgötvun. Árið
1825 veitti konunglega listafjelagið
silfur-heiðurspening manni nokkr-
um, að nafni John Roberts frá St.
Helens i Lancashire, Englandi, fyr-
ir útbúnað til þess að geta dregið
andann í reyk og kæfilofti. Þessi út-
búnaður Roberts var leðurgrima
með gleri fyrir augunum. Var grím-
an höttur einn, sem náði yfir höfuð-
ið alt og niður á herðar, og var
fóðraður að innan með bórnull,
en um hálsin var ól, sem herða
mátti að með, svo að ekki kæmist
loft um hálsmálið. Við nasirnar var
op með hreyfanlegri loku og málm-
gormum innan við lokuna, sem gekk
gegnum oípu. í pipuendanum var
ull, sem skyldi sija eitrið eða reyk-
inn úr loftjnu, sem maðurinn and-
aði að sjer.
í trúlofunarstandinu.
Faðirinn (við dóttur sína): —
Af hverju stendurðu þarna fyrir
utan dyr?
Dóttirin: — Jeg er að horfa á
tunglið — það er svo fallegt.
Faðirinn: — Viltu ekki segja
tunglinu, að það skuli fara lieim að
hátta. Klukkan er orðin yfir tólf.