Fálkinn - 25.04.1947, Blaðsíða 9

F Á L K I N N
9
Hafið samúð með okkur, góða
fólk!
- - Réttu mér barnið! segir
kunnugleg rödd. — Réttu mér
barnið! endurtekitr sama rödd-
in og er nú hörð og gremjuleg.
Svei mér éf ég held ekki að þú
sofir, letiblóðið þitt!
Varka lirekkur við og skimar
kringum sig. Vegurinn, Pelegeja,
fólkið — allt er liorfið, og á
gólfinu stendur húsmóðirin, sem
er komin til að gefa barninu
brjóst. Og meðan digur og lierða-
breið konan gefur barninu að
drekka og róar það, stendur
Varka hjá og horfir á. Það er
farið að birta af degi fyrir utan,
skuggarnir og grœni bletturinn
eru orðnir daufari. Bráðum kom
inn morgunn.
Hérna taktu við honum,
segir húsmóðirin og hneppir að
sér peysunni. Anginn orgar eins
og hann væri i álögum.
Varka tekur við barninu,
leggui' það í vögguna og fer að
rugga.
Varka, leggðu í ofninn!
Það merkir að kominn sé
íótaferðatími og mál að fara að
vinna. Varka fer frá vöggunni
og hleypur út í eldiviðarskjólið
eftir spýtum, glöð i hug. Þegar
bún fær að lireyfa sig svfjar
bana ekki eins mikið ,og þegar
hún situr kyrr. Meðan liún er
að bera inn viðinn og leggja í
ofninn finnur bún hvernig stirð-
leikinn hverfur úr andlitinu og
lmgsanirnar verða ljósari.
— Varka, gerðu samóvarinn’ í
stand!
Varka tálgar flísar en er varla
búin að kveikja í þeim og stinga
þeim inn í samóvarinn fvrr en
ný skipun kemur:
— Varka, þurrkaðu al' lilífð-
arskónum bans húsbónda þíns!
Hún sest á gólfið og þurrkar
af skónum og er að hugsa um
hve notalegt það væri að mega
stinga höfðinu inn í skóinn og
fá sér ölund....
\rarka, þvoðu dyraþrepin
og laktu lil i svefnherberginu,
svo að við þurfum ekki að
skainúíast okkar þegar skipla-
vinirkir koma.
Varka þvær tröppurnar og
tekur til í lierbergjnu, svo legg-
ur hún í hinn ofninn og lileyp-
ur til kaupmannsins. Það er
nóg að gera og bun fær ekki
míiiútú hvild. Verst þykir henni
að standa kvrr við eldbúsborð-
ið og' afbýða kartöflur. Þá vill
liöfuðið í sífellu detta niður á
bringuna, karlöflurnar eru eins
og brævareldar fyrir augunum
á henni og lnin sér lmífinn alll-
af vera að skera og alísstaðar
'Rússneskl tehitunarfæki.
er geðvonda húsmóðurdyrgjan
á vakki og talar svo hátt að það
sker í hlustirnar.
Svona líður dagurinn, og þeg-
ar Varka sér að það fer að
skyggja, nýr liún stirð gagn-
augun á sér og hlær án þess að
vita af bverju bún er að hlæja.
þrevtl augu hennar, og lofai
henni værum svefni bráðum
En þegar líður á kvöldið koma
gestir.
Varka, gerðu samóvarinn i
stand! öskrar búsmóðirin.
Samóvarinn er mjög lítill, og
það verður að liita liann fimm
Framkvæmir:

sinnum til þess að allir gest-
irnir geli fengið te. Eftir að
teið hefir verið drukkið verður
Varka að standa heilan klukku-
lima og bíða eftir skipun.
Varka, lilauptu og kauptu
þrjár flöskur af öli!
Hún kippist við og hleypur
eins bratt og liún getur til að
hrinda af sér svefninum.
— Varka, lilauptu eftir vodka!
Varka, livar er tappatogarinn ?
Varka, hreinsaðu sildina!
Loksins fara gestirnir heim
á leið, ljósið er slökkt og fjöl-
slsvklan fér að nátta.
Sími 4775
Allar viðgerðir á rafmagns-
vélum og tækjum.
Rafmagnslagnir í verksm.
og hús.
tr síðasta skipuum.
Engisprettan kliðar uppi á ofn-
inum, græni bletturinn á loft-
inu og skuggárnir af buxunum
og þvottinum læðast inn i liálf-
opin augu Vörku og gera liana
ruglaða í böfðinu.
- Bium, bium, ró-ró, barn-
ið á að sofa, raular hún.
En barnið beljar eins og það
hefir þol til. Varka sér aftur
aurblauta veginn, fólkið íneð
pokana, Pelegeju og Efim, pabba
sinn. Hún þekkir þetla alll aftur,
en hún er milli svefns og vöku
og getur ekki skilið livaða mátt-
ur það er, sem bindur liana á
böiidum og fótum, sem kvelur
hana og gerir herihi ófærl að
lifa. Hún sK’inar kringi m sig
lil að finu'i. þennau :...á11 og
losna undan valdi lians, en á-
rangurslaust. Loks reynir hún
af ítrasla megni að skerp:. tam-
arnar og liorfir a græna bielt-
inn, og á meðan hún blustar á
orgið í barninu kemst bún að
raun uni bver Iiann er, óvin-
urinn, sem gerir lienni óbæri-
legt að lifa. Þessi óvinur er barn-
ið.
Hún lilær sluttan örvæntandi
hlátur yfir því að liún skuli
ekki hafa séð þelta fyrr og henni
finnst græni bletturinn og engi-
spretlan ldæja líka.
Og nú fer bábilja eða slcyn-
villa vald yfir lienni. llún stend-
ur upp af kollustólnum og án
þess að depla augunum þramm-
ar hún fram og aftur herberg-
ið með breitt bros á vörunUm.
Það fer svo notaleg tilfirining
um liana við að hugsa til þess
að hún losni bráðum við krakk-
ann, scm hcfir bundið hana á
liöndum og fótum. Þegar lnin
liefir fvr farið því getur Iiún
sofið eins og liún vill. . . .
Hún blær og gefur græna blett
ium langt nc.f. læðist að vögg-
unrii og bevgir sig niður að
vöggunni. Eftir að Iiún liefir
kæft það leggsl bún á gólfið og
hlær ánægjulega, og augnabliki
siðar er lnin steinsofnuð.
*****
Nýtfzko matvðrnverzlun.
Hétt fyrir páskana var opnuð ný-
tísku verslun að Hringbraut 5(5, og
verslar hún með allskonar kjöt,
grænmeti og fisk. Iiinnig er sniurt
brauð og tilbúinn matur á boð-
stóluin. Verslun þessi hcitir Kjöt
o</ Grœnmeti, og er liún í björtum
og vistlegiini salarkynnuni. Allskonar
nýtísku vélar og áböld eru notuð,
svo að neytendurnir fái niatinn sem
best framreiddan. Þar er frysti-
klefi, kælirúm, hrærivélar o. ft.
Kjöt & Grænmeti er lilutafélag, en
að því standa Hreggviður Magnús-
sön, Axel Björnsson og Oddur Sig-
urðsson.
EFTIR ANTON TSJEKOV
Rökkrið strýkur mjúklegá um
Varka, rugga diengnum,
Hoover í Ítalíu. Fyrrverandi forseti Bandaríkjanna, Herberl
Hoover, hefir sem kunnugt er férðast um meginland Evrópu í
vetur til þess að kynna sér matvælaástandið. Nýlega kom hann
lil Rómaborgar og heimsótti bandaríska sendiherrann þar.
Myndin var tekin við það tækifæri. Frá vinstri: James Öunn,
sendiherra; Alcide de Gasperi, forsætisráðlierra; Herbert Hoovcr
og Sforza greifi, italski utanríkis ráðherrann í ráðuncyti Gasperis.
♦»♦♦♦♦♦♦»♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»♦•♦♦♦♦♦♦♦
|
j Rafvélaverkstæði
1 Halídórs Ólafssonar
I Njálsgötu 112