Fálkinn - 05.01.1951, Síða 14

14
FALKINN
KROSSGÁTA NR. 801
Lárétt, skijring:
1. ísl. millilandaskip. 6. uppsteyt-
ur, 12. sjávardýr, 13. liálsbúnaSur
(flt.), 15. ljótur ieikur, 16. svalt, 18.
Indo-Germani, 19. tveir samhljóðar,
20. naum, 22. liimnaríki, 24. fóta-
búnað, 25. smjörlíkistegund, 27.
stungu-verkfærið, 28. foraS, 29.
semja (um ritmál), 31. þrír sam-
hljóSar, 32. bera birtu, 33. bæta, 35.
evrópsk höfuðborg, 36. gerði páf-
inn oft, 38. lauga, 39. heimshluti,
42. dreg, 44. sjór, 46. vinahót, 48.
evrópsk liöfuðborg, 49. heiðvirð, 51.
jjeninga, 52. matarhús, 53. undir-
staða, 55. samhljóðar, 56. ónefnd-
ur, .57. steinefni, 58. ganar, 60. for-
setning, 61. snöru, 63. suða, 65. bjálf-
ann, 66. gagnstætt: réttri.
LAUSN Á KROSSG. NR. 800
Lárétt ráðning:
1. Bók, 4. skrúfan, 10. sót, 13.
ólar, 15. ratar, 16. baSa, 17. nafar,
19. tst, 20. kaliS, 21. gata, 22. aka,
23. ækir, 25. rakt, 27. anar, 29. rf,
31. laufgaður, 34. sk, 35. Erie, 37.
neita, 38. afar, 40. tólg, 41. gr, 42.
11, 43. raki, 44. amt, 45. auðvald,
48. tif, 49. NA, 50. aum, 51. IRA,
53. Ra, 54. skrá, 55. naga, 57. jökul,
58. nunna, 60. náðug, 61. bik, 63.
panna, 65. otur, 66. sólar, 68. riss,
69. tal, 70. galdrar, 71. rak.
Lóðrétt, ráðning:
1. Bón, 2. ólag, 3. kafar, 5. kr.
6. rata, 7. útskagi, 8. fata, 9. an, 10.
salir, 11. óðir, 12. tað, 14. rataleg,
16. bakarar, 18. raka, 20. kænu, 24.
Bretann, 26. tungumál, 27. aðallinn,
28. skrifar, 30. fróma, 32. ferð, 33.
Atla, 34. sakir, 36. ilt, 39. fat, 45.
aurug, 46. velvild, 47. draup, 50.
akkur, 52. Agnar, 54. söðul, 56. ann-
ir, 57. játa, 59. ansa,' 60. nót, 61.
ból, 62. kar, 64. ask, 66. SA. 67. Ra.
Lóðrétt, skýring:
1. Örbirgð, 2. ísl. jökull, 3. rúmfat,
4. varð að fjörtjóni, 5. vondar, 7.
liirsla, 8. verS, 9. þrir sérhljóðar,
10. þyngdarmál (skst.), 11. skjala-
geymslan, 12. leggja fæð á, 14.
gagnstætt: fölar í kinnum, 17. ófús,
18. forfaðir mannkynsins, 21. barna-
skapur, 23. fjall í nágrenni Reykja-
víkur, 24. hófdýr, 26. eitt af sam-
bandsríkjum Bandaríkjanna, 28. játa
syndir sínar, 30. siðaði, 32. pappírs-
mynt (þf.), 34. flana, 35. hrökk við,
37. taum, 38. kornvara, 40. smáverk-
færi, 41. vinna, 43. gagnstætt: skuld-
ir, 44. manngrey, 45. leggja fyrir,
47. megnaði, 49. meining, 50. fara
áfram, 53. eiginkona Abrahams, 54.
liljóp, 57. þrír samhljóðar, 59. mat,
62. tónn, 64. tveir óskyldir.
BOTHWELL.
Frh, af bls. 10.
Botliwell yrði framseldur sér.
Neituðu Danir þessu og Both-
well var settur í fangelsi i Mal-
möhus og var þar nokkur ár.
Hann sótti um náðun og reyndi
að bliðka Danakonung með því
að bjóða honum Orkneyjar og
Hjaltland. En slcoska þingið
hafði dæmt öll réttindi af Both-
well og æruna líka og nú fór
stjórnin þess á leit að fá að
senda mann til Danmerkur til
að hálshöggva jarlinn þar.
Danska stjórnin neitaði. í júní
1573 var Botliwell fluttur til
Dragsholm og þar sálaðist hann
14. apríl 1578.
Bæði Anna Rustung og Jane
Gordon lifðu ótrúa unnustann
og eiginmanninn. Anna var ó-
gift alla ævi, en Jane Gordon
giftist tvívegis eftir að liún
skildi við Bothwell.
FÖR GULLIVERS
27. Gulliver býr sér til tvær árar
og 500 menn hjálpa honum til að
sauma segl. Þeir sauma þrettán lög
af þykkasta segldúknum sinum sam-
an. Eftir einn mánuð var báturinn
tilbúinn. Fólkinu i Blefusco finnst
ægilegt a ðsjá þetta stóra skip, en
Gulliver fær 100 nautsskrokka, 300
sauðarföll, brauð og vín og allan
þann mat sem 400 matsveinar gátu
soðið. Hann tekur með sér 6 lifandi
putakýr og 2 naut og líka nokkrar
ær og hrút. Hann langar til að vita
livort þessi fénaSur geti lifað í Eng-
landi. Ilann langar líka mikið til að
liafa nokkra Puta með sér, en
keisarinn bannar honum það. Ilinn
24. september 1701, klukkan 6 að
morgni, siglir Gulliver frá Blefusco.
28. Eftir þriggja daga siglingu
TIL PUTALANDS
"sér hann skip með ensku flaggi í
fjarska. Sem betur fer koma skips-
menn auga á hann. Honuin gengur
vel að komast um borð með allt sitt
hafurtask, og kvikfénaðinn sinn
hefir hann i vasanum. Á leiðinn fer
hann að segja sögu sína. Fyrst held-
ur skipstjórinn að Gulliver sé vitlaus,
en þegar liann sér kindurn.ir og
kýrnar sér hann að Gulliver segir
satt.
Loksins kemur liann til Englands.
Gulliver þykir vænt um að sjá konu
sína og börn, en ekki eirir hann
heima nema nokkra mánuði. Hann
leggur peninga til hliðar handa heim
ilinu og leggur svo af stað með
„Ævintýramanninum“ i ný ævin-
týri.
Enclir.
TÖFRAMAÐURINN.
Frh. af bls. 10.
„Þetta er ljóta andstyggðin,“ sagði
læknirinn. Þess eru mörg dæmi, að
menn Iiafi dáið á vissri klukku-
stund eða tima, vegna hræðslu við
formælingar töframanns. Þetta er
erfitt viðfangs. Fólkið trúir þessu
og við stSndum ráðalausir.“
Tim gekk inn til félaga síns. Hann
lá aflvana og horfði á gang sólar-
innar.
„Hún stígur hærra og liærra,“
tautaði Alo.
Skyndilega datt Tim nokkuð í
hug. Hann varð að frclsa vin sinn.
Hann sá aS Alo myndi deyja ef
ekkert væri að hafst honum til
bjargar.
Tim fór inn í lyfjabúð föður síns
og tók þar sterka svefndröpa. Hann
lét dropana í kókósmjólk. Að því
búnu færði hann Alo mjólkina og
mælti: „Drekktu þetta mjólkurglas.
Það hressir þig.“
Augnabliki síðar sofnaði li;ann
fast.
Sólin steig hærra og hærra upp á
loftið.
Um miðjan dag sátu þeir báðir,
Tim og faðir hans, við rúm Alos.
Drengurinn svaf vært á meSan sól-
in komst hæst á loft. Alo svaf til
kvölds. Þegar hann vaknaSi litaSist
liann um hálf ruglaður. Hann mælti:
„Er ég dauSur?“
Síðasta kona hans, María
Stuart, lifði lengst af í fangelsi
þau tuttugu árin sem eftir voru
af ævi hennar, er Botliwell flýði
land, 1567. Ævi hennar lauk,
eins og allir vita, á höggstokkn-
um, 8. fehrúar 1587.
„Nei, þú ert lifandi, svaraði Tim
glaðlega. „Sólin er að hníga til við-
ar. Eg liefi losað þig við bölvun
töframannsins. Meðul livitu mann-
anna eru kröftugri."
Roðinn kom aftur í kinnar Alos.
Ilann fjörgaSist mjög fljótt. -
Daginn eftir lék hann sér með
dugnaði við lífgjafa sinn. Alo hafði
týnt trúnni á töfra galdramannsins.
Hann stríddi þessum leppalúða er
hann síðar sá hann.
„Lækning" Tims liafði þau áhrif
að galdramaðurinn féll i áliti. Mel-
anesíumenn hlógu svo mikið að hon-
um, að hann flutti burt úr hérað-
inu.
En allir álitu Tim mikinn töfra-
Jækni.
Faðir hans hrosti og mælti:
„Þú ert miklu meiri læknir en ég!“
Og það mátti meS sanni segja að
hann væri það i þeita sinn.
Guðmunclnr Helgason, sjómaður,
Vitastíg 15, varð 80 ára 25. des. sl.
I
t