Fálkinn - 23.11.1951, Blaðsíða 4
4
FÁLKINN
Erfiðleihar
enshu honungsfjölshyldunnar
„Breska konungskórónan er oröin of þung,“ segir Wilfred Eighton
í eftirfarandi grein. Er lesandinn honurn ekki sammála? — —
AÐ VAKTI mikla eftirtekt um
allt Bretland, og enda um allan
heim í haust, er George Breta-
konungur fluttist skyndilega frá
Balmoralhöll í Skotlandi til Buck-
ingham Palace í London. Hann
hafði dvalist í Balmoral í allt sum-
ar sér til hvíldar og heilsubótar
og hafði verið ráðgert að hann
yrði þar áfram þangað til vetraði.
Og það styrkti gruninn um að
eitthvað alvarlegt væri að, að
flogið var með konunginn í versta
veðri til London. Undir eins og
þangað kom var birt tilkynning
um að konungurinn væri með
væga lungnabólgu. En nokkrum
dögum síðar var gerður á honum
mjög alvarlegur uppskurður, sem
öll enska þjóðin fylgdist með. Var
annað lungað tekið úr konungi.
Þessi læknisaðgerð var lífshættu-
leg enda voru þeir víst færri sem
hugðu honum líf en dauða. Kon-
ungurinn náði sér aftur eftir af-
leiðingar holskurðarins, en hitt
er vafamál hvort hann fær nokk-
urn tíma svo góða heilsu að hann
geti gegnt þeim skyldum, sem á
Bretakonungi hvíla?
Það er þessi spurning, sem hin-
ir konungshollu Bretar ræða af-
kappi nú. Því að þeir vita, að þessi
yngri bróðir hertogans af Winds-
or, fyrrum konungs, hefir aldrei
verið heilsuhraustur. Síðan hann
tók alveg óvænt við konungstign-
inni eftir bróður sinn, Játvarð
VIII. árið 1936, hefir hann sýnt
frábæran dugnað og viljaþrek til
að sigrast á andlegum og líkam-
legum veilum sínum. Lengi vel
tókst honum þetta. Hann hefir
aldrei verið eins heilsuhraustur
og þegar þau konungshjónin héldu
silfurbrúðkaup sitt í apríl 1948. En
í nóvember sama ár bárust fyrstu
uggvekjandi fréttirnar frá Buck-
ingham Palace. Konungur þjáð-
ist af svonefndri Búrgers-sýki, en
þetta er hættulegur blóðsjúkdóm-
ur. Um eitt skeið var búist við að
taka þyrfti fótinn af konungi, en
í marsmánuði var gerður á hon-
um skurður, sem tókst svo vel,
að fóturinn lagaðist og konung-
ur gat gengið óhaltur. En samt
héldu sögurnar áfram að ganga.
Konungurinn var ekki eins hraust-
ur og hann sýndist, sagði fólkið.
Og það hefir reynst rétt.
Framvegis mun konungurinn
sitja í Buckingham Palace og ekki
sinna nema allra nauðsynlegustu
störfum sínum. Samkvæmt áætl-
un á konungsfjölskyldan að fara
í opinbera heimsókn til Ástralíu
22. janúar næsta ár, og undir-
búningur undir ferðina heldur
áfram, eftir áætluninni. En það
er mjög vafasamt að konungur-
inn fari sjálfur í þá ferð.
Það er þetta og ýmislegt annað,
sem veldur því, að fólk í Bretlandi
og breska samveldinu er farið að
geta sér þess til að konungurinn
muni segja af sér. Þvi að það er
erfitt fyrir heilsuveilan mann að
vera konungur í Bretlandi og aldr-
ei hefir það verið erfiðara en nú.
Bretakonungur þarf að vera
hraustur eins og kolamokari til
þess að þola það sem á hann er
lagt. En hvers vegna er þá Breta-
konungur, sem öll þjóðin elskar
og ber virðingu fyrir, níddur eins
og húðarklár?
„Þrælarnir i Buckingham Pálace“
George VI. mun vitanlega verða
allra manna síðastur til að við-
urkenna að hann eigi að draga sig
í hlé. En þetta stafar alls ekki af
metorðagirni heldur blátt áfram
af því að það er á móti skapferli
hans að víkja sér undan erfiðleik-
unum, hversu miklir sem þeir eru.
Hann er trúmaður mikill og telur
sig hafa skyldur bæði gagnvart
forsjón Guðs og þjóð sinni.
Ennfremur mun hann telja það
óhugsandi að ríkiserfingjanum,
Elísabeth prinsessu, séu lagðar
þyngri byrgðar á herðar að svo
stöddu en þegar hefir verið gert.
En ef konungur segði af sér mundi
hún verða að taka á öllu því, sem
nú hvílir á konunginum. Honum
finnst að nóg hafi verið lagt á
„Lizzy litlu“ nú þegar. Þótt ekki sé
nema ein einasta skrautsýning
konunglega riddaralífvarðarins,
sem- prinsessan er viðstödd, kost-
ar það hana 2-3 tíma æfingar í
viku samfleytt, áður en sýningin
Nýlega var sýning á hannyrðum kgl. hannyrðaskólans enska haldin í St. James Palace í London.
Elísabeth drottning kom á sýninguna og í sambandi við heimsóknina var móttáka i höllinni og var
henni sjónvarpað. Hér sést drottninginíkrýningarsálnummeðaná sjónvarpinu stóð. Kjólarnir til
hægri við hana eru þeir sömu er hún notaði þegar hún var krýnd.