Fálkinn - 12.03.1954, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
Vitið þér...?
að Bandaríkin hafa til þessa not-
að 25 mismunandi fána?
Núverandi fáni, „Stars and Stripes“
á að lákna liinar 13 nýlendur sem
iýstu yfir sjálfstæði sínum 4. júní
1770 og urðu fyrstu fylkin í Banda-
ríkjunum. Síðan hafa fyiki alltaf verið
að bætast við og um Jeið var bætt
stjörnu við í fánann, svo að nú eru
þær orðnar 48, og eru í sex röðum
en 8 stjörnur í hverri. — Nú er
Hawai í þann veginn að gerast 49.
iýðveldið í Bandaríkjunum og þá er
spurningin hvort setja eigi Hawai-
stjörnuna í framhaldi af efstu röðinni
eða hvort gera skuli stjörnuraðirnar
sjö, með 7 í hverri röð.

að landbúnaður Evrópu framleið-
ir nær helmingi meira nú en fyrir
stríð?
En jafnframt liefir framleiðslan
breytst og nú er lögð meiri áhersla
á kvikfjárrækt en kornyrkju. Aðeins
Ítalía og Grikkland hafa meiri korn-
yrkju en kvikfjárrækt og þar nemur
afrakstur akuryrkjunnar 00—80% af
heildarframleiðslunni.
að úr hverri amerískri eimreið, sem
brædd er upp fæst svo mikið járn og
stál að það nægir í heila diesel-reið
og tíu 40 tonna skriðdreka.
LITLA SAGAN. Frh af bls. 9.
— Það get ég ekki, sagði hún. —
Sérðu liinar frúrnar, þær fá loðkápur
og ferðast suður að Miðjarðarhafi og
fara með mönnunum sínum í verslun-
arferðir.
— Ég get ekki sótt fleiri námsskeið,
Inga! Og ég kann aiveg nóg.
— Hverjum var það að þakka að
þú fékkst kauphækkun? Mér. Og ef
þú iærir ekki bókfærsiu, þá giftist ég
einhverjum öðrum, sem vill komast
áfram. Þú neitar að vilja komast
áfram! Þarna er þá hringurinn. Gerðu
svo vel. Þú elskar mig ekki.
Og svo lienti liún í hann hringnum
og hljóp á dyr.
Tveimur mánuðum siðar var Inga
trúlofuð Lindhólm gjaldkera. Hann
var kannske ekki eins fönguiegur og
Egiil, en hafði ágæta stöðu i bankan-
um og meiri tekjur en Egill mundi
nokkurn tíma fá.
Þau sátu eitt kvöldið lieima iijá
Lindhólm. Hann leit upp úr blaðinu
og sagði: — Heyrðu Inga, hvað liét
hann, grænjaxlinn sem þú varst trú-
lofuð áður en við kynntumst? Egiil
— var það ekki?
— Jú, livers vegna spyrðu? Hefir
iiann ignt í einhverju?
— Hm. Já, það er svo að sjá. Það
stendur hérna að hann ætli að giftast
dóttur Vikmanns forstjóra og eigi'að
taka við stjórn fyrirtækisins því að
gamli maðurinn sé að hætta störfum. *
— Ilvað er esperanto, pabbi?
— Það er alheimsmálið, drengur
minn.
— Og hvar er það talað?
— Hvergi.
— Þjónn, á ég að sitja hérna og
svelta í hel?
— Þér getið ])að ekki, þvi að við
lokum klukkan sex.
— Geturðu sagt mér hvað líkl er
með hænum og úrum?
— Nei.
— Þær eru báðar með fjöðrum.
— Eru þau nýgiftu alltaf jafn skot-
in hvort i öðru?
— Það held ég tæpiega. Nú eru þau
farin að ganga með sína rcgnhlífina
hvort.
Elsku Jóhanna — já, það er gott
veður f dag — ég elska þig — í gær
var rigning — viltu — já, en á morg-
un — giftast mér — verður gott veð-
ur líka!
1. mynd: Pína og Pusi vita ekki, hvar þau eiga að leita að Sigga svarta.
Skógurinn er svo stór. — 2. mynd: Þá sjá þau, hvar stúlka kenmr hjólandi.
„Hefir þú ekki séð Sigga svarta?“ spyr Pína. „Jú, segir stúlkan." — 3. mynd:
„Fyrir stuttu siðan sá ég stóran hund með lítinn negrastrák ímunninum.
Hann liljóp eftir veginum. Kannske getið þið fundið hann.“ — 4. mynd: Nú
flýta Pína og Pusi sér út úr skóginum aftur og upp á veginn. — 5. mynd: Þau
koma að bóndabæ. Ef til vill er hundurinn ])aðan, hugsa þau með sér. Kannske
hefir hann falið Sigga svarta þarna inni. — 6. mynd: Þegar þau eru komin
heim undir bæinn ræðst gæs að þeim með miklu gargi. — 7. mynd: Pína og
Pusi verða hrædd og flýja. — 8. mynd: Þau iilaupa fram hjá skúrnum, sem
Siggi svarti er í, en þau heyra cklci köllin i honum.
— Farðu nákvæmiega eftir leið
beiningunum!
— Líttu á fuglinn þarna, sagði ap
inn og stal hnetunum.

Þetta er smitandi.
i