Fálkinn - 04.03.1960, Page 3

FALKINN
3
Mynd þessi var
tekin á Reykjavík-
urflugvelli, þegar
Sæfaxi kom úr síð-
ustu ferð sinni frá
Vestfjörðum áður
en liann fór til skoð-
unarinnar.
Flugsamgöngur
ómissandi
SAMGÖNGUMÁLUM hérlendis hefur fleygt
mjög áfram á síðustu árum. Yngstu kynslóðinni
þykir kannski ekkert til þess koma að geta kom-
ist vestur á firði, norður á land eða til Aust-
fjarða á einum til tveimur klukkutímum. Það
er sjálfsagður hlutur í augum hennar. En því
var ekki þannig farið með feður hennar og
mæður svo ekki sé talað um afa og ömmur, sem
þurftu marga daga til þess að komast þessa
sömu vegalengd. — Svo örar og stórstígar
hafa framfarirnar orðið. Mætur maður, sem ný-
lega er látinn, sagði eitt sinn, að hann hefði lifað
frá landnámsöld til vorra daga. í þeim orðum
er fólginn mikill sannleikur. Þegar hann fædd-
ist bjuggu við að mörgu leyti við það sama og
forfeður okkar á 10. og 11. öld, en framfara-
þróunin nær öll orðið síðasta mannsaldurinn.
Þetta rifjaðist upp, þegar í blöðum mátti
lesa um það sem mikil tíðindi, að nær daglegar
flugsamgöngu við Vestfirði inyndu leggjast
niður um mánaðartíma eða svo vegna lögboð-
innar skoðunar á katalínaflugbát Flugfélags ís-
lands. — Katalínaflugbátarnir hafa gegnt þýð-
ingarmiklu hlutverki í samgöngumálum okkar
síðustu 15. árin. Flugfélagið fékk þann fyrsta
1944 og síðar tvo til viðbótar 1946. Þá átti Loft-
leiðir um tíma tvo katalínuflugbáta, en seldi þá,
þegar félagið hætti innanlandsflugi. Fyrsti kata-
línabátur Flugfélagsins hafði gengið sér til
húðar 1953 og öðrum var lagt 1958. Sá þriðji,
Sæfaxi, er því einn eftir, og það var einmitt
hann, sem taka þurfti til skoðunar. Hann var
smíðaður í Bandaríkjunum fyrir herinn 1942
eins og allir katalínabátarnir, sem við höfum
átt. Er óhætt að fullyrða að þeir hafa flutt langt
yfir 100 þúsund farþega hérlendis.
Það er skiljanlega erfitt fyrir byggðarlög, sem
vanist hafa á að hafa stöðugar og reglubundnar
flugsamgöngur, að vera svipt þeim. Fyrir ör-
fáum áratugum, hefði það þó þótt hreinasti
lúxus að hafa vikulegar póstferðir til og frá
Reykjavík eins og nú er við Vestfirði með báti.
ísfirðingum til dæmis bregður í brún þar sem
katalínabátarnir hafa á síðustu árum flutt til og
frá ísafirði helmingi fleiri farþega en íbúatala
ísafjarðar er.
Vonandi rætist úr samgöngumálum þeirra
Vestfirðinga. Katalínan kemur aftur, en þó er
sýnt að það getur ekki orðið til frambúðar.
Sæfaxi fcr sömu leið og hinir katalínuflugbát-
arnir fyrr eða síðar, og ekki er trúlegt að nýr
flugbátur verði fenginn í staðinn, þar sem þeir
eru mjög dýrir í rekstri. Þegar er unnið að gerð
nýrrar flugbrautar á ísafirði. Þegar hún er full-
gerð geta þær landflugvélar, sem nú eru aðal-
Iega notaðar til farþegaflutninga, lent þar. Á
meðan unnið er að því verki og þar til völlur-
inn verður fullgerður vonast þeir vestra eftir
því að fá að njóta katalínunnar.
Sá siður hefur verið tekinn upp í Breiðfirðingabúð að halda þar svonnefnda „peysufata-
dansleiki“. Eru þá eingöngu dansaðir þar gömlu dansarnir og þær konur, sem klæðast íslensk-
um búningi, fá ókeypis aðgang. Þrír slíkir danslcikir hafa verið haldnir þar í vetur. Tíu „peysu-
fatakonur“ komu á fyrsta dansleikinn, tuttugu á annan og á fyrsta góudag voru þær 60. —
Þær eldri klæddust yfirleitt peysufötum, en hinar yngri voru í upphlutum. Hér á myndinni
sést nokkur hluti þess fríða lióps, sem þar var.
*
1 slntuimn
TJÖRNIN í Reykjavík hef-
ur verið lögð traustum ís að
undanförnu og einnig hefur
vatni verið sprautað á íþrótta-
völlinn á Melunum og þar verið
ís ætlaður til skautaferða. Það
eru að langmestu Ieyti börn,
sem liafa notfært sér þetta. —
Áhuginn hjá stálpuðum ungl-
ingum og fullorðnum virðist
harla lítill á þessari skemmti-
legu og hollu íþrótt — og er
það miður. Hér áður fyrr átti
æskufólk sér stefnumót á
tunglskinsbjörtum vetrarkvöld-
um á Tjörninni, sem er ó-
neitanlega rómantískari stað-
ur en Austurstræti og Lauga-
vegur og kaffihúsin þar,
að þeim ólöstuðum. — Hér á
myndinni sést ung stúlka festa
á sig nýju skautana sína, sem
eiga örugglega eftir að veita
henni marga ánægjustundina.
Vinkonur hennar horfa hug-
fanga á.