Fálkinn - 04.03.1960, Síða 14

14
FÁLKINN
Rósarunnurinn —
FRAMH. AF 9. SÍÐU
Herbergin mundu ekki rúma helm-
ingin af húsgögnunum þeirra, og
bílinn gátu þau selt. Hún hugsaði
rólega um þetta. Nú þurfti að láta
endana ná saman, og hún varð að
hjálpa til þess. Hún minntist þess
að rósarunnurinn var sprottinn upp
af rós úr brúðarblómavendi, — og
konan hafði sagt að hann væri til
heilla. Kannske sú heill fylgdi
þeim, sem næstur kæmi í húsið....
Um leið og hún leit upp sá hún
Símon í dyrunum. Hann var þreytu-
legur. Janet hljóp til hans og faðm-
aði hann.
— Ég hef sagt henni frá öllu,
sagði Noreen rólega. Svo fór hún
út og lokaði dyrunum hljóðlega
á eftir sér.
Símon þrýsti Janet að sér og hún
heyrði að hann varp öndinni. —
Kannske þótti honum vænt um að
hún vissi um áfallið?
— Ég var farinn að sjá að bar-
áttan var töpuð, sagði hann, en mig
langaði svo til að halda þér utan
við þetta.
— En ég vil ekki standa utan við!
Ég vil vera með þér — og hjálpa
þér!
Hann spurði undrandi: — Er þér
alvara? Þetta er verra en ég hélt í
fyrstu, og við verðum að breyta
lífsvenjum. . . .
Hún kyssti hann á munninn. —
Við skulum byrja á nýjan leik og
byggja upp í félagi, hvíslaði hún.
— Og einhverntíma yfirbugum við
erfiðleikana, og þá verður allt
ennþá yndislegra en nokkurntíma
áður, vegna þess að þá höfum við
vanist að eiga ekkert nemá hvort
annað — og rósarunn.
☆
Þrjár vikur á fleka —
Framh. af bls. 5.
vélina svo að stélið eitt snerti sjó-
inn. Vélin lenti í öldulægð. Öldurn-
ar gengu hátt kringum okkur. Vél-
in nam staðar á minna en 30 feta
færi.
Það er ómögulégt að lýsa þrýst-
ingnum og ákomunni við svona
lendingu fyrir þeim sem ekki hafa
upplifað það. Þrátt fyrir púðana
undir beltunum fannst okkur við
vera að slitna í tvennt og við feng-
um súr-bragð í munninn.
Mér fannst augun vera að
springa út úr höfðinu á mér.. Ég
sá ekkert og fannst ég missa með-
vitundina. En svo kom síðasti kipp-
urinn í beltinu og þrýstingurinn á
höfðinu linaðist. Ég fékk sjónina
aftur, en gat ekki enn hugsað skýrt.
Ég man ekki hvernig ég losaði
beltið og stóð upp úr sætinu, en
upp stóð ég og leysti böndin á ein-
um gúmmíbátnum, sem var fest-
ur undir þakinu í stjórnklefanum.
Rickenbacker losaði aftari bátinn.
De Angelis og Kaczmarczyk
skutu minnsta bátnum út um lúk-
una í sprengjuklefanum. Ricken-
backer hafði sagt þeim að gera það,
því að þeir voru yngstir og létt-
astir á sér.
Bill Cherry var ósærður, en
Reynolds hafði fengið sár yfir þvert
nefið. Hann hafði setið og sent SOS
þangað til Rickenbacker kallaði:
„þrjú fet!“ Hann vissi ekkert hvern-
ig hann hafði fengið þetta sár. Ad-
amson ofursti hafði fengið högg á
öxlina og engdist af kvölum. Ég
hafði aðeins fengið litla skeinu á
annan handlegginn.
Ég veit ekki í hvaða röð við fór-
um út úr vélinni. En ég þóttist vita
að þetta væri í fyrsta skipti í sög-
unni, sem 4-hreyfla landflugvél
hefði lent á sjó án alvarlegra slysa.
8 MENN Á ÞREM
GÚMMÍBÁTUM.
Við vorum fljótir út. Sjórinn gus-
Lárétt:
1. Dóni, 5. Glens, 10. Ógilda, 11.
Byr, 13. Hljóðst., 14. Svall, 16 Karl-
mannsnafn, 17. Álasa, 19. Þykkni,
21. Fornafn, 22. Nöp, 23. Þyngdar-
eind, 26. Þrek, 27. Karlmannsnafn,
28. Óstyrkar,, 30. Ambátt, 31. Fugl-
ar, 32. Refsaði, 33. Greinir, 34.
Tveir eins, 36. Áls, 38. Skakkt, 41.
Á litinn, 43. Skvampaði, 45. Rölt,
47. Á litinn, 48. Hroki, 49. Tarf,
50. Þræta, 53. Seint, 54. Fangamark,
55. Látin, 57. Mæða, 60 Fangamark,
61. Örlæti, 63. Rifrildi, 65. Innvols,
66. Konung.
Lóðrétt:
1. Fangamark, 2. Þakbrún, 3.
Stólpi, 4. Mál, 6. Góla, 7. Fræg, 8.
Stórfljót, 9. Greinir, 10. Deigar,
12. Vonska, 13. Karlmannsnafn, 15.
ílát, 16. Hetja, 18. Hæðirnar, 20.
Mánuður, 21. Maðk, 23. Gutl, 24.
Fréttastofa, 25. Efldi, 28. Verk, 29.
Húsi, 35. Á fiski, 36. Lævís, 37.
Land, 38. Kjánar, 39. Úrgangur, 40.
í spilum, 42. Sargar, 44. Samhlj.,
46. Hyggja, 51. Hjala, 52. Þunnmeti,
55. Fálát, 56. Alda, 58. Óðagot, 59.
Viðkvæm, 62. Tónn, 64. Fanga-
mark.
KROSSGÁTA FÁTKANS
aðist inn um brotna gluggana og
víða var kominn leki að vélinni.
Ég man að Bill Cherry kom síðast-
ur; það var honum líkt. Hann var
flugstjórinn og hagaði sér eins og
kapteinn á sökkvandi skipi.
Þegar ég kom út í sólskinið sá ég
að Rick og Bartek voru á öðrum
vængnum og Adamson á hinum.
Andlit hans var afmyndað af kvöl-
um, og mér datt í hug hvort hann
hefði meiðst innvortis.
Hinir sátu uppi á skrokknum þeg-
ar ég skreið upp úr lúkunni á
stjórnklefanum. Mér varð fyrst
hugsað til gúmmíbátanna.
Sjórinn, sem hafði litið út eins
og dansgólf úr 10.000 feta hæð, var
talsvert úfinn. Öldurnar 8—12 feta
háar. Og það reyndi mikið á vélina,
sem valt til og frá, stakk nefinu í
öldurnar og sjóirnir gengu yfir hana.
Hve lengimundi hún fljóta?
Allir áttu erfitt með að fóta sig,
sérstaklega Adamson, sem enn var
sárþjáður. Tveir stærri bátarnir
voru blásnir upp og settir á sjóinn.
Þegar ég leit við sá ég að De Angelis
og Kaczmsrczyk voru að blása þann
minnsta upp.
Við höfum þrýstiloft í vélinni
til að blása upp gúmmíbátana. Svo
náðum við í kaðal, til þess að tengja
bátana saman, svo að við yrðum
cJlauin d Iroiifldtu. í iíÁaita lUi.
Lárétt:
1. Fúlga, 5. ísbar, 10. Nafar, 11.
Karfi, 13. Re, 14. Agat, 16. Vart,
17. LH, 19. Egg, 21. Aur, 22. Err,
23. . íma, 24. Glas, 26. Tolli, 28.
Stam, 29. Lauta, 31. Mat, 32. Álana,
33. Skróp, 35. Arnór, 37. Kl., 38.
ÓI, 40 Frama, 43. Egnir, 47. Freyr,
49. Nið, 51. Gnótt, 53. Leið, 54.
Egils, 56. Narr, 57. Ung, 58. Ara,
59. Unn, 61. Reo, 62. GN, 63. Ýfir,
64. Raup, 66. GK, 67. Apríl, 69.
Prófa, 7 71.Varla, 72. Kalli.
Lóðrétt:
1. Fa, 2. Úfa, 3. Laga, 4. Graut,
6. Skari, 7. Barr, 8. Art, 9. RF, 10.
Negla, 12. Ilman, 13. Regla, 15.
Tromp, 16. Velta, 18. Hamar, 20.
Gaus, 23. ítar, 25. Stk., 27. La, 28.
Sló, 30. Arkar, 32. Áning, 34. Ólm,
36. Róg, 39. Öflug, 40. Feig, 41. Ryð,
42. Angar, 43. Eðlur, 44. Inn, 45.
Róar, 46. Strók, 48. Renna, 50. II,
52. Trega, 54. Erill, 55. Snapa, 58.
Áfir, 60. Nurl, 63. Ýra, 65. Pól, 68.
PV, 70. FI.