Fálkinn - 11.03.1960, Blaðsíða 5

FALKINN
5
Ruffo di Calabria var gott dæmi
hinna samantvinnuðustu fjölskylda
ítalska aðalsins. Og Paola hafði
drukkið í sig.hlýðni og virðingu við
æfagamlar erfðavenjur í uppvext-
inum. Og hún hafði hafnað flestu
því, sem venjulegar ungar stúlkur
sækjast mest eftir.
Þegar hún var átján ára og flest-
ar jafnöldrur hennar hugsuðu mest
um ástir og pilta, virtist Paolo
ósnortin af þeim tilfinningum. Að
vísu sást hún oft með ungum
veneziönskum höfðingjasyni, Gius-
eppe Voldi di Hisurata. En það var
aðeins kunningsskapur — þau
höfðu bæði áhuga fyrir jazz, ferða-
lögum og nútímalist. Þau skrifuð-
ust á löngum bréfum milli Venezia
og Róm, en þar var aldrei minnst á
ástamál.
Þessi kunningsskapur hefði
kannske getað orðið eitthvað meira
með tíð og tíma. En svo fóru bréfin
að strjálast. Og á kvikmyndahátíð-
inni í Venezia var Volpi di Misurata
öllum stundum með filmdísinni
Lorellu De Luca.
SÍST BÚIST
VIÐ ÞVÍ . . .
Vinstúlkur Paolu í Róm, sem all-
ar voru ungar, margar fallegar og
aðrar annálaðar fyrir tilhald í
klæðaburði, reyndu ekki að leyna
því hve hissa þær urðu þegar þær
fréttu um trúlofun Paolu og Al-
berts prins. Og þó höfðu þær oft
haft tækifæri til að taka eftir, að
piltunum leist vel á Paolu. En aldrei
höfðu þær gert sér í hugarlund að
Paola ætti eftir að verða mágkona
Belgíukonungs.
En þegar fréttin barst út hringdi
símtnn heima hjá Ruffo di Cala-
bria í sífellu og heillaóskunum
rigndi yfir Paolu, hundruðum sam-
an. Það var ekki vitandi nema við-
komandi yrði boðið í brúðkaupið . ..
En prinsessan lét Albert um að
semja listann um brúðkaupsgestina.
Ekki vegna þess að hún treysti sér
ekki til þess sjálf, heldur blátt á-
fram af því að hún hafði ekki tíma
til þess! Hún hafði ekki margar
vikur til stefnu og margt þurfti að
undirbúa. Ekki síst var það tíma-
frekt að undirbúa ldæðnaðinn.
Paola Ruffo hafði nefnilega aldrei
hugsað sérlega mikið um útganginn
á sér, hún var sparsöm og barst
lítið á. Því að á Ruffo-heimilinu var
farið sparlega með peningana.
En nú vildi Paola ekki spara pen-
ingana, aldrei þessu vant, og hún
sýndi það líka að hún kunni að eyða
peningum. Fyrst pantaði hún mikið
ag fatnaði hjá besta klæðskeranum
í Torino, síðan lét hún sauma marga
kjóla hjá Consetta Buonanno, sem
er eitt af elstu og frægustu tísku-
húsunum í Napoli.
Concetta Buonanno er 72 ára. —
Hún hefur saumað kjóla handa
mörgum prinsessum konungsfjöl-
skyldunnar fyrrverandi og Maria
José fyrrv. drottning er fastur við-
skiptavinur hennar. Verslunin er í
gamalli höll, sem er með fornlegu
sniði. Paola fór ekki að versla þar
fyrr en í hittifyrra, að hún átti að
vígja dansleik. Þá keypti hún sér
fyrsta „grand galla“ kjólinn sinn,
og donna Consetta sagði: — Ég vil
gjarnan sauma brúðarkjólinn á yð-
ur líka.....
Og ári síðar gerði hún það, þó að
Liliane de Réthy stjúptengdamóðir
MAÐURINN BAK VIÐ ORÐIÐ • 8
SANDWICH greifi og
samlokurnar
Það kemur stundum fyrir aO
yreifar eru svo náOugir aö leyfa
fólki að láta heita í höfuðið á sér
og vera skírnarvottar að barni. En
að brauðsneið hafi verið látin
heita í höfuðið á greifa hefur lík-
lega ekki komið fyrir nema einu
sinni. Þessi brauðsneiðargerð
heitir „sandwich“ og hefur lagt
undir sig allan heiminn. En
nafnið stafar af því, að upphafs-
maður þess var svo áfjáður í að
tapa peningum í spilum, að hann
gaf sér ekki tíma til að éta.
Árið 1778 var uppi í Englandi
greifi sá sem Edward hét, jarl af
Montagu og greifi af Sandwich.
Hann var fæddur 1718, og þegar
á unga aldri vakti hann umtal
fyrir hve mikill œfintýramaður
og spiiagosi hann var. Hann var
ör á fé og kom það vinum hans
að góðu haldi, m. a. landkönn-
uðinum James Cook, sem ekki
hefði getað gert út leiðangra
sína ef Sandvíkurgreifans hefði
ekki notið við. Enda skírOi Cook
Sandwicheyjar til heiðurs þess-
um velunnara sínum.
Því miður var Sandwich ekki
alltaf jafn heppinn í spilum. Og
einn daginn snerist gæfuhjólið i
öfuga átt hjá honum er hann
sat yfir spilunum. Hann tapaði
20 þúsund sterlingspundum á
einum sólarhring. Svo ákafur
varð hann að hann gaf sér ekki
tíma til að borða. Þegar fram í
sótti fór hann þó að svengja, en
af því að hann vildi ekki standa
upp frá borðinu skipaði hann
þjóni sínum að fœra sér nokkrar
brauOsneiðasamlokur með ket-
sneiO á milli. Þetta fréttist og
komst í tízku. Höfðingjarnir í
London fóru hver um annan
þveran að éta samlokur, sem þeir
kölluðu „sandwiches". Síðan lif-
ir nafnið, þó að samlokurnar séu
nú orðnar fjölbreytilegri og þess-
ar með ketsneiðinni, 'sem Sand-
wich gleypti í sig meðan hann
var að tapa 20.000 pundunum.
★
WKÍOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOíXXXXSOCJOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOWÍOCOOOCÍStXXXÍCÍÖÍXÍÖOÍÍOtíOÍXÍOO!
hennar vildi láta sauma kjólinn á
öðrum stað, og ýms tískuhús í Róm
reyndu að ná í þessa verslun.
Og Ruffofjölskyldan átti annríkt
að kaupa gjafir undir brúðkaupið.
Eftir gömlum sið gáfu ýmsir vinir
prinsessunnar henni peningagjöf,
svo að hún gæti ráðið því sjálf hvað
hún kysi sér í búið, og þannig kom
inn álitleg fúlga. Paola notaði pen-
inga þessa aðallega til þess að kaupa
sér skartgripi og ferðaútbúnað.
Það lá vel á henni dagana fyrir
brúðkaupið og oft sást hún aka
Fiat-bíl mömmu sinnar býsna
glannalega um göturnar í Róm. —
Áður hafði hún átt Vespa-reiðhjól
en það var orðið garmur. Ef bíllinn
var ekki laus fór hún með strætis-
vagni.
HVERNIG
ÞAÐ BYRJAÐI.
í Brússel var fregninni um trú-
lofunina vel tekið. Fólk hafði orð á
því, að hin lítt vinsæla Liliane
prinsessa, stjúpa Alberts, mundi
vonast til að Paola væri þæg og
hæversk stúlka, svo að hún yfir-
skyggði ekki Liliane . . .
En það er alls ekki víst að hún
verði mjög þæg og lítillát, eins og
kvenfólkið hefur yfirleitt gert ráð
fyrir. — Hún er ekki öll þar sem
hún er séð, sagði einn kunningi
hennar. Og það hefur hvað eftir
annað sannast.
Albert Belgaprins og Paola höfðu
ekki þekkst nema fimm mánuði
þegar þau trúlofuðust. Þau kynnt-
ust fyrst í Róm 4. nóvember 1958,
þegar Albert var staddur þar sem
fulltrúi bróður síns við krýningu
Jóhannesar 23. páfa f Péturskirkj-
unni. Albert kom auga á stúlkuna
meðan á athöfninni stóð, og varð
bráðskotinn þegar í stað. í kvöld-
boði hjá belgiska sendiráðinu, sama
kvöldið, kynnti barón Van der Elst
sendiherra þau. Meira gerðist ekki
í fyrstu atrennu. Paola var mjög
umsetin og dansaði við alla aðra
en prinsinn. Og Albert prins var
lengst af kvöldinu með einni vin-
stúlku Paolu, sem heitir Myrta
Scirra, og var nærri óþekkjanleg
frá Brigitte Bardot. Þegar sam-
kvæminu sleit kvöddust Albert og
Paola með handabandi og sögðu:
„Það var gaman að kynnast yður!“
Og svo var það ekki meira þann
daginn.
En Albert hafði haft fallegan
B.M.W.-bíl með sér frá Belgíu og
Paola stenst ekki bíla. Daginn eftir
óku þau saman út á vellina fyrir
utan Róm og næstu þrjá daga voru
þau saman öllum stundum.
Og fjórða daginn sem þau voru
úti í sveit stöðvaði Albert allt í
einu bílinn, sneri sér að Paolu og
sagðist elska hana! Og að hann vildi
giftast henni strax.
Paola tók þessu auðsjáanlega
fúslega. Hún mun hafa búist við því.
Hana sárlangaði til að segja já und-
ir eins, en af því að hún hafði fengið
strangt uppeldi vildi hún ekki flana
að neinu og gat ómögulega gefið
honum svar strax. Hún sagðist verða
að hugsa málið.
Albert varð að fara heim til
Belgíu daginn eftir. Þau skrifuðust
á sí og æ. Og 20. janúar fór Albert
prins í ferðalag, svo lítið bar á og
skaut upp í Róm. Hann sást oft með
prinsessunni, en nú voru þau aldr-
ei tvö ein saman. Vinir Alberts í
Róm voru jafnan með í ferðalögum
þeirra, og Albert og Paolu tókst
svo vel að láta líta svo út að þau
væru ekki nema góðir kunningjar,
að engan grunaði að trúlofun væri
í nánd.
í febrúar fór Albert til Sviss,
leigði sér fjallakofa við Gstaad og
gekk á skíðum. Til Gstaad komu
líka Liliane de Réthy og Baudoin
konungur. Leopold faðir hans var
ekki með í ferðinni; hann hafði far-
ið til Congo.
Albert símaði til Torino, en þar
var Paola um þær mundir, og bað
hana að koma og heimsækja þau.
Paola gerði það og systir hennar,
Maria, kom með henni og settust
þær að í gistihúsi skammt frá. Og
nú kynntist hún nánustu fjölskyldu
Alberts.
OPINBERUNIN.
Svo kom Paola í heimsókn til
Brússel um páskana, svo að lítið
bar á. Og sunnudaginn 12. apríl
gerðust tíðindin. Þulurinn í belgiska
útvarpinu gerði hlé á sendingunni
og sagði að von væri á mikilvægri
tilkynningu. Og allir biðu í ofvæni.
Hans hátign Baudoin konungur
óskar að tilkynna þjóðinni, að AI-
bert prins af Liége og donna Paola
Ruffo di Calabria hafa trúlofast.
Það er ekki ofsagt að þetta þótti
furðufregn. Var ekki um annað tal-
að í Belgíu næstu daga. En svo
varð ósamkomulag um hvar brúð-
kaupið ætti að standa. Fjölskylda
Paolu heimtaði að það yrði haldið í
Róm. Og að páfinn gæfi brúðhjón-
in saman í Vatíkaninu.
En Belgar töldu sjálfsagt að hinn
belgiski prins og ríkiserfingi gengi
í hjónabandið í Belgíu. Um skeði
leit svo út að vandræði yrðu út af
þessu, en það var páfinn sjálfur
sem tók af skarið og réð því að
brúðhjónin voru gefin saman í
Brússel.
Þegar ítalska prinsessan kom til
Brússel nokkrum dögum fyrir
brúðkaupið, sem var ákveðið 2.
Framh. á bls. 14.
STJARNAN OG SKOPPARA-
KRINGLAN. — Drengurinn sem er
að leika sér að kringlunni er enginn
annar en spanska furðubarnið Paol-
ito Calvo, sem var orðinn frægur
fyrir kvikmyndaleik löngu áður en
liann komst úr barnaskólanum.