Fálkinn - 03.08.1965, Qupperneq 24

© Þá rak spira
Framh aí bls 15
staðar. Þess vegna sendi
hann mann sinn í njósna-
leiðangur. Lögregluþjónninn
tók hið valdsmannslega far-
artæki sitt, reiðhjólið og fór
beint þangað sem hann taldi
heppilegast að fara, — og
hitti vinina okkar. Þeir urðu
vissulega undrandi að finna
hann á þessum stað í þjóð-
félaginu.
Vörður laganna var sér-
staklega ánægður með þessa
upphefð, og að launum trúði
hann þeim fyrir, að það
gengi orðrómur um spritt-
fund á plássinu.
Vinirnir urðu hneykslaðir.
Fyrst litu þeir hvor á annan,
og síðan á lögregluþjóninn.
Nei, þeir höfðu sko ekki
heyrt neitt um það.
— Svo þið vitið ekki neitt
um spritt, ekki einu sinni
pínulítið spritt?
Jú, það gat sosem verið.
Þeir áttu soldið í fórum sin-
um, ef löggan skyldi vilja
snabba. Jú, vörður laganna
sló á einn léttan. Þessir léttu
þyngdust með kyöldinu, og
það skeiðaði ekki í beinni
línu, reiðhjólið, sem bar
vörð laganna heim, seint um
kvöldið með óútkljáð verk-
efni í rassvasanum.
Daginn eftir tilkynnti
hann lénsmanninum komu
sína. Skýrslan hljóðaði þann-
ig, að það væri ekkert til
þess að gefa skýrslu um, en
til öryggis ætlaði hann að
leita betur þá um daginn.
Hugmyndin féll í góðan jarð-
veg, og næstu vikurnar fór
vörðurinn oft að leita að ó-
löglegu spritti ...
En nú gerðu vinirnir stóra
skyssu. Þeir gleymdu því,
að oft er í holti heyrandi
nær. Dag einn, þegar þeir
ræddu um að tappa soldnu
af dunkunum, sem voru
grafnir niður í sandinn, voru
nokkrir strákpeyjar að leika
sér þar skammt fra. Þeir
voru ekkert að hugsa um
hættuna, en strákdjöflarnir
hlupu auðvitað rakleiðis
heim til foreidra sinna og
kjöftuðu frá.
Orðrómurinn breiddist aft-
ur út fyrir alvöru, og málið
fór að verða fjörugt. Pabbi
eins stráksins safnaði liði, og
um nóttina grófu þeir föt-
urnar upp, eftir leiðbeining-
um strákanna. Með miklum
erfiðismunum fluttu þeir
brúsana um nokkur hundr-
uð metra og grófu þá þar
niður. Skiljanlega fengu þeir
sér dropa áður én þeir huldu
fjársjóðinn.
Mikil voru vonbrigðin
næsta dag, þegar vinirnir
okkar tveir fundu stórar
holur þar sem sprittgersem-
in hafði áður verið. En þeir
voru sannfærðir um að
brúsarnir væru ekki langt
í burtu. Því biðu þeir nætur-
innar . . .
Og það stóð heima, þegar
dimmdi komu þrír karlar,
hver með sína fötu, grófu
upp föturnar, fengu sér
nokkra lítra og hurfu svo út
í myrkrið.
Þá voru vinirnir tveir ekki
lengi að flytja fjársjóðinn
aftur nokkur hundruð metra
burtu. Þessi leikur gekk svo
lengi, þar til dunkarnir voru
komnir nokkra kílómetra í
burtu frá upphaflega staðn-
um.
Sumir halda því fram að
sprittið sé ekki búið ennþá,
en ekkert skal hér fullyrt
um það. Hins vegar er sag-
an sönn . . .
HVERFISGÖTU 16
SÍMI 2-1355
Einangrunargler
Framleitt einungis úr úrvals
gleri. — 5 ára óbyrgð.
Pantið timanlega.
KORKIOJAM H.F.
Skúlagötu 57 — Símar 23200
TRÚLOFUNAR
H
R
a
N
G
A
R
ULRICH FALKNER gullsm
LÆKJARGÖTU 2 2. HÆÐ
KRISTINN GUÐNASON H.F.
Klapparstíg 25—27 — Sími 12314-21965.
24
FALKINN