Dvöl - 01.09.1914, Qupperneq 1

Blaðið kostar hér á landi
t kr. 25 au., erlendis 2
kr. Helmingur borgist fyr-
ir 1. júlí, en hitt við ára-
mót.
D V Ö L.
Uppsögn skrifleg og
bundin við I. okt. en ó-
gild nema kaupandi sé
skuldlaus við blaðið. Af-
greiðslan er í Ingólfsstr. 18.
REYKJAVÍK, SEPT. 1914.
NR. 9.
14. ÁR.
Áhrif (Influence).
Aframhald af greininni „Kraftur viljans“.
Lauslega þýtt úr ensku.
(Framh.)
Ó, það er voðalegur kraftur sem eg er gædd-
ur — þessi áhrifa-kraftur — og hann heldur sér
við mig. Eg get ekki hrist hann af mér; hann
er i mér og er fæddur með mér; hann hefir
þroskast jafnframt því sem eg hefi þroskast;
hann talar, hann gengur, hann hrærir sig; hann
er sterkur í sérhverju augnatilliti rnínu, í sér-
hverju orði sem kemur fram af vörum mínum>
og í sérhverri athöfn í lífi mínu. Eg get ekki
lifað sjálfum mér. Eg verð annaðhvort að vera
logandi Ijós sem lýsir, eða ofviðri til að eyði-
leggja. Eg verð annaðhvort að vera Abel, sem
með sínu ódauðlega réttlæti talar, þó hann
sé dauður, eða Achen, sem bendir á sorglegt á-
framhald þeirra sem að öðru leyti eiga gleymt
nafn en sem ei að síður er vottur þess að mað-
urinn tortínist ekki einsamall í ranglæti sinu.
Eftirdæmið lifir. Kæri lesari, þessi nauðsynlegu
frumefni kraftarins tilheyra þér. Yerkahringur
þinn getur verið þröngur, áhrif þín geta verið
lítil, en þú hlýtur samt að hafa einhvern verka-
hring og einhver áhrif, þvi sérhver mannleg
vera er miðdepill áhrifa, annaðhvort til góðs eða
ills. Enginn getur lifað einungis fyrir sjálfan sig.
Möskvarnir í netinu eru ekki traustari saman
festir en maður er við mann. Við getum gleymt
þessum huldu, þegjandi áhrifum, en við sýnum
þau i athöfnum vorum, vér sýnum þau i orð-
um okkar, vér búum yfir þeim í hugsunum vor-
um, sem svo smátt og smátt koma í ljós — og
sá er gæddur hærra visdómi en tilheyrir þessari
jörðu, sem kappkostar að dreifa út frá sér hin-
um hæzta krafti til góðs, veri heimili hans, kot
eða höfðingjasetur, kofi eða höll.
af hverju hið minna gagnslæða, af hinu öðru
væri til. Nú virðist mér þar á móli, að mönn-
um komi saman um, að þetta eigi sér hreint
ekki stað. — Sókrates, sem hafði snúið sér að
honum, og heyrt þetta, sagði: Þetta var góð á-
minning; einungis lætur þú ekki í ljósi misnnin-
inn á því sem nú var sagt og þá. Þá var nefni-
lega sagt, að af þeim eina gagnstæða hlut kæmi
hinn annar gagnstæði hlutur, nú þar á móti, að
það gagnstæða sjálft geti aldrei orðið sjálfu sér
gagnstætt, hvorki í sjálfum oss eða í náttúrunni.
Þvi þá, vinur minn, töluðum við um þá hluti,
sem hafa gagnstæða eiginleika, og við nefndum
þá því samkvæmt, nú þar á móti tölum við um
þá sjálfa, við hvers nærveru að þeir þannig
nefndu hlutir halda nafni sinu. Og um þá vilj-
um við ekki staðhæfa, að þeir hverfi saman við
hinn. Eftir þetta horfði hann á Kebes, og spurði:
Hefir þessi mótsögn sömuleiðis gert þig skelk-
aðan, Kebes? — Enganveginn, svaraði Kebes, þó
eg geti ekki neitað, að þar er mikið sem gerir
mig órólegann. — Um þetta erum við þá skil-
yrðislaust samdóma, hélt Sókrates áfram, að það
gagnstæða geti aldrei orðið sjálfu sér gagnstætt?
— Já, sannarlega. -- Svo skoðaðu nú líka það
sem eftir fylgir, hvort þú í því getur lika verið
mér samdóma.
N ý bók.
Reikningsbók handa alþýðuskólum.
Kenslubók þessa hafa tveir af barnaskóla-
kennurunum samið og gefið út, þeir Steingrímur
Arason og Jörundur Brynjólfsson, útgefendur
Unga íslands. Aftan við hana eru kaflar um
flatarmál og rúmmál, og svo aftast margföldun-
artafla. Ágæt bók, fyrir barnaskólanemendur
sérstaklega. Bókin er 224 blaðsíður, er i handi
og að öðru leyti vel úr garði gerð. Ivostar 1 kr.
25 aura.
Urvals samrœður.
Eftir Platon.
Pýtt úr grísku af prófessor C. J. Heise.
(Framh.)
Þá sagði einn af þeim sem þar voru — hver
hann var, man eg ekki vel —: Svo sannarlega
sem guðirnir eru, var ekki i hinni fyrri rann-
sókn vorri hið gagnstæða viðurkent, við það sem
nú er sagt, það nefnilega, að hið stærra ætti rót
sina að rekja til ffins minna og svo hið minna
iil hins stærra, og að þetta væri einmitt sá máti, |
Gula slaufan.
Saga frá Nýju Jórvík eftir Amaliu E. Barr.
Lauslega þýtt úr ensku.
(Framh.)
í líkamlegu tilliti var hann bæði heilbrigð-
ur og hugrakkur, en siðferðislega hafði hann
ekkert af hinni svo hátt rómuðu karlmensku,
sem kom Ioris Van Heemskirk til að hlæja og
hæðast að þeirri hugmynd, að fórna hinni guð-
legu gjöf, lífinu, fyrir ósk eins ástríðufulls bjána.
Hann mundi vel eftir, að fyrstu orðin, sem hann