Iðnneminn


Iðnneminn - 01.11.1933, Blaðsíða 4

Iðnneminn - 01.11.1933, Blaðsíða 4
4 IÐNNEMINN skólans neitandi. Hversvegna dirfist nokkur maður þess, að segja tvö hundruð mönnum að drekka úr sömu krúsinni og það núna á tuttugustu öld- inni, þegar mest er talað um hreinlæti og heilbrigði og aft- ur heilbrigði. Nú er þetta krrúsargey svo illa sett þarna á hillunni fyrir ofan vaskinn, að slíkt er ekki nokkuru drykkjaráhaldi sam- boðið, því þegar umgangur er mikill um stigann, eins og raun- ar er allan daginn, þá þyrlast rykið ofan í vesalings krúsina. En nú skulum við ganga upp á loft og inn í herbergi nokk- urt þar sem áður var bókasafn en nú er þar klósett, mígildi og vaskur. Þegar gengið er inn í herbergi þetta verður maður þess var að þarna væri nægi- legt rúm fyrir »gosbrunn« handa nemendum til að drekka úr. Ég held að það væri mikið góðverk að leysa nú krúsina af hólmi og láta »gosbrunninn« taka að sér hlutverk hennar. Ekki veit ég hvort það er af illvilja eða athugunarleysi að skólastjórinn skuli láta krúsina standa þarna niðri á hillunni ár eftir ár, og láta okkur nem- endurna drekka úr henni vatn og borða ryk með. Nei, hvern- ig sem því líður þá ætti krús- in að hverfa af hillunni sem allra fyrst, en í hennar stað verður að koma »gosbrunnur« eins og tíðkast yfirleitt allstaðar þar sem hreinlætis er gætt að nokkuru ráði, í skólum og víð- ar. Það verður að vera krafa allra nemenda skólans að þessu verði kipt í lag hið allra bráð- asta, því kostnaður við að setja upp slíkan «gosbrunn« er hverfandi lítill, á mots við það hvað það er stórt spor í áttina til aukins hreinlætis innan 'skólans og útilokar þá smitun- arhættu sem af krúsinni stafar. Andri. Málfundafélag Iðnskólans. Síðastliðinn vetur var mál- fundafélagið stofnað, fyrir at- beina nokkurra ötulla nem- enda skólans. Þeir sáu það, hve mikið nauðsynjamál það var að nemendur skólans hefðu með sér félagsskap. Síðastliðið sarfsár félagsins hefir verið mjög lærdómsríkt fyrir okkur nemendurna. Það sem mikil áhersla var lögð á innan félagsins síðastliðinn vet- ur hefir borið góðan árangur, þessvegna verðum við að til- einka okkur lærdómana af því. Þá ber fyrst að geta þess að fyrir forgöngu félagsins báru nemendur fram kröfur um bætta aðbúð í skólanum og árangur þess sjáum við í hin- um nýju salernum, sem sett hafa verið upp í skólanum, en betur má ef duga skal. Það er óteljandi margt. sem ennþá er ábótavant hvað viðkemur að- búnaði okkar í skólanum. Fé- lagið hefir séð um skemtanir þær, sem skólinn hefir haldið og hefir það farið allsæmilega úr hendi, enda þótt því hafi í mörgu verið ábótavant, þá var það stórt spor í áttina til hins betra, frá því sem áður var. En eitt aðalhlutverk fé- lagsins hefir verið og hlýtur að verða það að æfa meðlimi sína í því að flytja hugsanir sínar í ræðuformi, en það er einmitt grundvöllurinn að fé- lagsstarfsemi okkar í framtíð- inni. Iðnemar! við eigum að sækja vel fundi í málfundafélaginu, æfa okkur í því að tala í ræðu- formi og á annan hátt að starfa innan félagsins. Félagið getur orðið okkur tii ómetanlegs gagns, ef við aðeins kunnum að nota það. Þessvegna er það ábyrgðarhluti af hverjum nem- anda sem ekki mætir á fund- um félagsins eða rækir það illa á annan hátt. Við eigum að gera félagið að fjöldafélagi okkar, þar eigum við að ræða okkar áhugamál, og um leið að skapa grundvöll að því, að færa þau út í lífið. Sá nemandi, sem skilur nauð- syn félagsins á að vera ó- þreytandi í því að hvetja aðra til þess að taka þátt í félags- lífinu. Þegar við eigum frí frá vinnu og lærdómi, þá er það eflaust eitt það besta sem við getum gert, það er að auka félagslyndi okkar, að - sækja fundi í félaginu og á annan hátt að auka félagslífið innan skólans. Fram til baráttu fyrir eflingu málfundafélagsins, allir sem einn maður. ^ Andri. V erðlaunasamkepni. Málfundafélagið gaf nemend- um skólans kost á að reyna sig á að teikna upp haus fyrir Iðnnemann og hét 10 krónu verðlaunum fyrir besta hausinn. Þó skömm sé frá að segja voru aðeins 4 hausar sendir, og er það leitt í jafn fjölmennum skóla. Ástæðurnar fyrir þessu munu vera 2, fyrst áhugaleysi og svo tímaleysi. Það imunu eflaust margir nemendur skól- ans hafa getað teiknað mjög smekklega hausa, og er leitt að slíkir kraftar skuli ekki koma fram. Blaðstjórn og rit- nefnd, sem átti að dæma um hausana kom sér saman um að haus með dulnefninu »Skuggi« væri bestur. Eigandi haussins reyndist vera Guðjón Guðmundsson, 4. bekk A. Prentsmiðjan DÖGUN — Reykjavík.

x

Iðnneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðnneminn
https://timarit.is/publication/361

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.