Iðnneminn - 01.02.1935, Qupperneq 3

1Ð.NNEMINN
3
Árshátíðin.
Arshátíð Iðnskólans er ávalt sú
skýrasta mynd, sem liægt er að
draga upp af skólaiífinu. Á ársliá-
tíðinni eigunx við iðnnenxar að
koma fiam með öll okkar áliugamál,
svo að almenningi geti orðið þau
kunn. Nú þegar atvinnuleysi og
aðrar plágur nútímans grípa yfir
allt of marga iðnnema eftir lær-
dómstímann og jafnvel meðan hann
stendur yfir, þá hlýtur okkur að
vera það ljóst, að við verðum að
liefjast handa og taka rösklega á
öllu slíku mennirigarleysi. Þessvegna
verðum við iðnnemar að liafa það
hugfast að árshátíðin var og á að
vera einn þátturinn í þeii’ri baráttu.
Um síðustu árshátíð mætti eflaust
mikið segja, þó að ég geti ekki lýst
öðru en mínu sjónarmiði. Það er
óhætt að fullyrða að skemmtunin
hafi farið mjög vel frarn, og má
það eflaust þakka hinum góða und-
irbúningi og samstarfi hjá skemmti-
nefndinni. Kórinn, sem ekki átti
minnstan þátt í því hve skemmtun-
in tókst vel, virtist hafa notið
góðrar kennslu eins og við var að
búast. Eg vil þakka söngstjóranum
fyrir það mikla starf að sameina
söngkrafta skólans og gera þá að ó-
rjúfandi heild. Gamanleikurinn, sem
hét Háa-Cið tókst einnig prýðilega
að dómi áhorfenda. Það er óhætt
að segja að það sé mikil framför
hjá iðnnemunum þegar þcir eru
farnir að leika sjónleika alveg án
allrar aðstoðar frá utanskólafólki.
Ræðan, sem haldin var á há-
tíðinni var að flestu leyti mjög góð,
þó að hún hefði mátt vera yfirgrips-
meiri. Það er kannske hægra sagt
en gert að lýsa Iðnskólanum og iðn-
náminu, til þess þarf meira en orð-
in tóm. Einsöng söng Bjarni Olafs-
son, en hann var í 4. hekk í fyrra.
Skemmtunin var mjög vel sótt, en
það var þó engin tilviljun, því að
árshátíðir Iðnskólans liafa alltaf
verið vel sóttar. Að lokurn vildi ég
skora á alla þá iðnnema, sem nú
eru í neðri hekkjum skólans að
vinna að því, að árshátíðir skólans
verði í framtíðinni iðnnemum til
sórna, eins og þessi síðasta mun
hafa verið. x—v
Meiri mjólk!
Flestir iðnnemar hafa veitt mjólk-
urmálinu eftirtekt, að meira eða
minna leyti. Mjólkurverkfallið er
til orðið vegna þess að mjólkin er
allt of dýr. Fyrir kosningarnar í
sumar lofaði Alþýðuflokkurinn, að
ef hann kænxist ásamt Framsókn í
meiri hlxxta á þingi skyldi liamx
lækka mjólkina og það jafnvel nið-
xxr í 35 aura líterinn. En livað liafa
þeir nú gert. Það er óhætt að slá
því föstu að þetta er eitt það mál,
senx þeir öfluðu sér mestxx fylgi á.
Þeir sögðxx við fátækan verkalýð að
ef lxann vildi kjósa sig, skyldi
íxijólkin lækka. Ekkert liefur veiið
efnt, að því undanteknu að
mjólkin hefur lækkað xxnx 1
til 2 aura fyrir þá sem hafa keypt
hana áður gerilsneydda. En lxækkað
hjá þeim, sem áður hafa fengið
hana beint frá franxleiðendum. Fjöld-
iixn allur af fátækum fjölskyldxxnx
liafa þannig áður fengið mjólkina
á 35 til 38 aura líterinn og hjá því
fólki hefur nxjólkin beint hækkað.
Hvað neyzlunni viðvíkur liefur húix
minnkað. Afleiðingin verður sú, að
annaðlivort verðxxr að hella mjólkinni
niður, eða vinna úr henni skyr, ost
eða annað því um líkt, sem verður
hændunum mikið tekjuminna. Þarna
konxa fraixx hrein svik af hendi
þeirra manna, sem með völdin fara.
En iðnnemar, margir ykkar munu
spyrja, hvað kemur okkur þetta verk-
fall við? Jú okkur þykir ef til vill góð
mjólkin og segjxxm sem svo, mér
er alveg sama livort mjólkin kostar
35 eða 42 aura, ég drekk ekki svo
mikið af henni. Iðnnemar, við verð-
um að minnast þess, að það erxx
erfiðir tímar, hjá hinu fátækara
fólki þessa bæjar. Þessvegna verð-
unx við hver og einn að gerast virk-
ur þátttakandi í þessxx verkfalli.
Það gernm við bezt með því að
hætta að drekka mjólk, á meðan
verkfallið stendur yfir, svo franxar-
lega, sem við verðum ekki veikir
og þxxrfum að neyta mjólkur þess-
vegna. Yið getum líka tekið þátt í
verkfallinxx með því að vinna senx
flesta til fylgis við það, — að taka þátt
í því. Því fleiri þátttakendur, sem
við fáum í verkfallinu því fyrr
komuin við fram kröfu mjólkur-
neytenda um 35 aura mjólkui-verð.
En 35 aura mjólkurverð þýðir meiri
mjólk lianda fátækum vei’kalýð og
börnum hans.
Fram til einliuga baráttu, þá er
sigurinn vís.
B. Ó.
Málfundafélagid.
Mér datt í hug að skrifa íxokkrar
línur um Málfxxndafélagið í þeirri
von að þær mættu örfa einhverja
þá, er ekki hafa sótt fundi félags-
ins, til þess að sækja þá og starfa
að eflingu og þroska félagslífsins
innan skólans.
Eins og flestxxnx er kunnugt, bar
töluvert á flokkadrætti innan félags-
ins í fyrra, og var það aðallega út
af stjórnmálum. Margir félagsmenn
voru óánægðir með þetta og vildu
að starfsemi félagsins yrði algerlega
utan við stjórnmál. Þegar á fyrsta
fundi í Málfundafélagimx á þessxxm
vetri, var ákveðið að hlanda, senx
nxinnst stjórnmálum inn í starfsexni
félagsins, og hefir það starfað hlut-
laust það senx af er þessum vetri.
Þó leitt sé frá því að segja, hef-
ur álxugi nemenda fyrir auknu fé-
lagslífi innan skólans farið þverr-
andi, og liefur það aðallega komið
fram í því, að þeir liafa ekki sótt
fundi í Málfundafélaginu. Ef þetta
skyldi vera því að kenna, að stjórn-
mál eru ekki rædd á fundunxxm,
eins og í fyrra, þá álít ég að þeir
nemendur, er þannig hugsa, ættxx
að athuga hvort ekki sé heilbrigð-
ara að efla félagsskapinn án stjórn-
mála eða ekki. Þó að mörgum þyki
gaman að stæla xxnx stjórnmál og
romsa upp nxargendurtekuar blaða-
skammir, þá held ég öllu þroska-
vænlegra að ræða um ýms önn-
ur málefni og þjálfa hugaixn á því
að hugsa unx þau, heldur en eyða