Ljósberinn - 12.08.1922, Síða 1

Je.vús sagði: „Leyfiö börnunum að lcoma til mín og banniðþeim
það ekki, þvi slikum heyrir Guðs rílci til“. Mavk. 10, 14.
II. ár s Reykjavík, 12. ágúst 1922
31. blað
Dæmi úr kínversku heimilislífi.
Niðurl.
En þegar hann var búinn að þessu, þá fékk hann
heldur slæma samvizku og skaust burt hið bráð-
asta og faldi sig milli trjánna í aldingarðinum, en
hafði þó alt af auga á goðinu. Ekki leið á löngu áður
en hann sá bláan reyk gjósa upp, og er hann lædd-
ist nær, sá hann að goðið var alt brunnið til ösku.
Þá greip Young litla skelfingarótti við föður sinn,
svo að hann faldi sig aftur í garðinum.
Þegar foreldrarnir komu heim, þá var drengurinn
Þeirra allur á burtu; en þau sáu, að borðið var kom-
út í horn, og þá hrópaði faðir Youngs litla upp
yfir sig: „Ó, hvar er nú goðið mitt?“
Young litli heyrði þetta og hafði þá ekkert við-
Þol í fylgsni sínu, heldur læddist fram úr því, skjálf-
andi af hræðslu, og sagði í hálfum hljóðum:
„Æ, pabbi, þú mátt ekki verða vondur við mig.
En hvernig stendur á því, pabbi, að goðið lét sér
alveg á sama standa hvernig eg fór með það; það
^ét sér ekki bregða við neitt“.
>,Hvað? Hver? Segðu eins og er, barn!“ hrópaði
^aðir hans og þreif í hárpískinn á höfði Youngs