Ljósberinn - 14.06.1930, Page 5

LJÖSBERINN
189
og niður eftir ganginum og hlustaði, til
að vera viss um, að enginn væri nær-
staddur; síðan gekk hann út að veggnum,
sem var fjarstur eldhúsborðinu, rétti sig
upp á afturfótunuin til þess að sjá yfir
það, sem væri á borðinu.
Að pví búnu fór hann til kattanna og
tók að ýta öðruin peirra að stólnum, sem
stóð við gluggann. Kisi skildi óðara,
hvað hann hafði í hyggju og stökk upp
á stólinn og síðan af stólnum upp á
borðið, greip par kjötbein og stökk
með það niður af borðinu og lagði pað
á diskinn lijá Bósa. Bósi hreif pað til
sín með græðgi mikilli og fór að naga
beinið í gríð og kergju.
1 sömu andránni gaf húsbóndinn merki,
sem pau höfðu komið sér saman um
fyrir fram; læddist þá stúlkan úr borð-
stofunni og út í eldhúsganginn. Pegar
Bósi heyrði til hennar, sleppti hann óð
ara beininu og ýtti pví urrandi til kisa
og rak hann út úr eldhúsinu með háu
bofsi. Með pessu vildi Bósi láta líta svo
út sem kisi væri þjófurinn og nú væri
hann að refsa kisa fyrir hnuplið.
Smám saman komst fólkið að því, að
Bósi beitti þessum hrekkjabrögðum við
ýms tækifæri eða öðrum svipuðum prett-
um. Begar hann gat ekki sjálfur náð í
það, sem hann langaði í.
Brauðskorpan.
Bjarni Jónsson íslenzkaði.
Frh.
Hann settist hjá fleti móður sinnar
og spennti greipar til bænar, rneðan