Vikan - 08.10.1953, Blaðsíða 14

SÓLARLAUSIR DAGAR
Framhald af bls. 6.
kastað þeim til hennar. Til hamingju, hrópaði
fólkið og stúdentarnir svöruðu með húrra-
hrópi. Svo hélt vagninn áfram og nœsti vagn
kom í ljós.
HTJN HLJÖP alla leiðina heim og stanzaði
móð og eldrauð í andliti heima í fátæk-
legu götunni. Börnin hlupu hávær í kringum
hana og það ískraði í hemlum strætisvagns-
ins, þegar hann kom fyrir homið. En hvað
allt er ljótt hérna, hugsaði hún skyndilega
undrandi. Ljótt . . . ekkert líkt kyrrlátu göt-
unni með einbýlishúsunum, þar sem ungar
stúlkur geta setið i friði í herberginu sínu og
lesið lexíurnar sínar. Hún opnaði hurðina og
flýtti sér upp stigan. Gatan var Ijót. María
hefði aldrei getað náð þrozka þar. Og það var
eins og þessi hugsun kæmi jafnvægi á huga
hennar. Eins og þetta gæti vegið upp á móti
fórninni og þjáningunum, sem hún hafði liðið.
Svo hún hafði þá samt valið rétt.
Henrik stóð í eldhúsinu, þegar hún kom
inn. — Ég er að búa til kaffi, sagði hann vin-
gjarnlega. -— Hvaða blóm ertu með ? í>au eru
farin að fölna . . .
Hún sneri baki við honum og raðaði blóm-
unum með umhyggju í vasa.
— Hentu stúdentarnir þeim til þin? spurði
Henrik.
— Já, hvíslaði hún og handlék blómin með
nærfærni. Þau hengdu höfuðin í sólarlausri
stofunni.
Á morgun ætlaði hún að fela þau. Hún vissi
að héðan í frá mundi hún taka þau fram á
hverjum degi . . . í hennar augum yrðu þetta
alltaf rauðar rósir og bláar, ilmandi fjólur,
einasta gjöfin frá Mariu — sem í raun og
veru var þó engin gjöf.
Boule de Suif
Framhald af bls. 6.
689.
KROSSGÁTA
VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1 aðferð — 5 örnefni
í Rvík — 8 stilla —
12 þátttaka — 14 hrós-
ar — 15 mál — 16
styrk ■—- 18 henda —
20 grjótlendi — 21 for-
skeyti — 22 morðtækin
— 25 frumefni — 26
sápa — 28 ómóttæki-
lega — 31 Ás — 32 vín-
stofa — 34 skyldmenni
— 36 sækenning — 37
fley — 39 limur — 40
hreyfist — 41 ferskir
—- 42 biblíunafn — 44
Ameríkumenn — 46
hlýðna — 48 lofttegund
— 50 timamark — 51
sonur — 52 skorta —
54 miðar — 56 tónn —
57 útkjálkabúar — 60
reið — 62 bókstafur —
64 gælunafn — 65 grein-
ir — 66 óhreinka — 67
horfi — 69 krydd —
71 leikur — 72 votir —
73 maður.
Lóörétt skýring:
1 niðursuðuverksmiðja ■— 2 stétt — 3 forsetn-
ing — 4 líkamshluti — 6 gangur — 7 haf — 8
sjó — 9 hjálparsögn — 10 geysilega — 11 nabbi
— 13 eftirlæti — 14 aftra — 17 síki — 19 bás
— 22 yfirmann — 23 bílategund —- 24 um þykkt
— 27 utanhúss — 29 persónufornafn — 30 lánið
— 32 aldan — 33 röðin — 35 sprungan — 37
líkamshluti — 38 lélegur — 43 refsa — 45 á
hljóðfæri — 47 heiður — 49 viðlagi — 51 lek-
inn — 52 nabbi — 53 fangamark sambands —
54 skartgripur — 55 undirstaða — 56 geymslu-
rúm — 58 hreyfa — 59 blað — 61 málfræði-
heiti — 63 steinefni — 66 refsa — 68 skamm-
stöfun — 70 ek.
Lausn á 688. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1 skyr — 5 ess — 7 ölóð — 11 alur
— 13 blót — 15 ull — 17 tilmæli — 20 ævi —
22 lost —• 23 Gotta — 24 skel — 25 aki — 26
uns — 27 tug — 29 til — 30 krit — 31 iðar
— 34 titri — 35 nafar — 38 brak — 39 sókn
— 40 knöpp — 44 slaka — 48 axla -— 49 tíma
— 51 SOS — 53 lon — 54 aka — 55 áta -—
57 alin — 58 knapi — 60 Hlíð — 61 tal — 62
ákafinn — 64 aða — 65 kola —• 67 góss — 69
fipa — 70 fit — 71 traf.
Lóörétt: 2 kalsi — 3 yl — 4 Rut — 6 samt
— 7 öli —- 8 ló —-9 ótækt — 10 dula — 12 rign-
ir —■ 13 blauða — 14 vill — 16 Loki — 18
losti — 19 ættin — 21 vein -— 26 urt — 28 gaf
— 30 kikna — 32 raska —■• 33 óbó — 34 tak —
36 róa — 37 önd — 41 öxl — 42 plokka ■— 43
panna — 44 Stapi — 45 líking — 46 ama —
47 gola — 50 ætíð — 51 satt — 52 silki ■—- 55
álasa —- 56 aðal — 59 afli — 62 ála — 63 nót
— 66 op — 68 sr.
við, þegar þeir heyrðu gamalkunnugt hljóð. Slíð-
ur dróst eftir stéttinni. Svo var kallað eitthvað
á þýzku. Enginn hreyfði sig, þó vagninn væri
stanzaður. Það var eins og þau væru öll hrædd
um að verða myrt um leið og þau risu úr sætum
sínum. ökumaðurinn kom í ljós í dyrunum og
lýsti inn í vagninn, svo ljósið féll á tvöfalda röð
af skelfdum andlitum með opna munna og augu,
sem voru starandi af undrun og skelfingu.
Við hlið ökumannsins stóð ungur þýzkur liðs-
foringi. Hann var hár og grannur og einkennis-
búningurinn þrengdi að honum eins og lífstykki.
Gljáandi, flöt einkennishúfa sat skáhallt á höfð-
inu á honum, svo hann líktist mest enskum hótel-
eiganda. Það var eins og langa yfirskeggið á
honum, sem endaði í ljósum vart sýnilegum
broddi, setti ólundarsvip á hann. Hann bað far-
þegana á Elsasfrönsku um að stiga niður úr
vagninum: — Gjörið svo vel að koma út, herrar
minir og frúr.
Nunnurnar hlýddu fyrst auðsveipar eins og
helgum konuin, sem eru þvi vanar að beygja sig
undir hvað sem koma skal, er títt. Hinir farþeg-
arnir komu á eftir. Boule de Suif og Cornudet
birtust síðast fyrir framan óvininn, þó þau hefðu
setið næst dyrunum. Feita stúlkan reyndi að
hafa stjórn á sér og sýnast róleg. Lýðveldissinn-
inn strauk með skjálfandi hendi um rauttleitt
skeggið. Bæði reyndu þau að líta virðulega út,
þvi þau vissu að á slikum tímum, var litið á
hvern einstakling seni fulltrúa þjóðar sinnar.
Boule de Suif, sem fyrirleit hið kurteisa látbragð
hinna dygðugu samferðakvenna sinna, lagði sig
fram um að vera djörf I framkomu. En Cornudet
sem fannst það vera skylda sín að setja hinum
gott fordæmi, setti upp þrjóskusvip, eins og þeg-
ar hann tók að sér að koma sprengjum fyrir á
vegunum kringum Rúðuborg.
14
Þau gengu inn i rúmgott eldhús veitingahúss-
ins og Þjóðverjinn tók við vegabréfunum, þar
sem skrifuð voru nöfn þeirra, starf og lýsing á
hverjum farþega. Þau voru öll undirskrifuð af
hershöfðingjanum. Hann rannsakaði þau og bar
þau saman við eigandann. Svo sagði hann skyndi-
lega. — Allt i lagi. Og fór út.
Farþegarnir önduðu léttara. Þau voru öll svöng,
svo þau báðu um kvöldverð. Meðan verið var að
leggja á borðið, fóru þau að líta á herbergin sín.
Þau voru öll við einn gang og við enda hans var
númeruð hurð.
Ferðafólkið ætlaði að fara að setjast að borð-
inu, þegar eigandi hótelsins kom inn. Hann var
feitur, fyrrverandi hestaprangari, sem var sifellt
móður og hóstandi og ræskti sig eftir hverja
setningu.
Hanrt kallaði: — Ungfrú Elísabeth Rousset?
Boul de Suif hrökk við og leit á hann: — Það
er ég.
— Uugfrú, prússneski liðsforinginn vill tala
við yður undir eins.
Réttvísin gegn Bywaters og Edith...
Framhald af blaðsíðu 12.
að hún var mjög aðlaðandi kona. Og nú ætlaði
hún að beita yndisþokka sínum til þess að vefja
dómaranum um fingur sér, skapa hjá honum með-
aumkun, vinna vináttu hans.
Curtis-Bennet benti henni á, að þessi dómari
væri einn hinn strangasti í öllu Englandi. Þetta
væri siðavandur maður, sem varla hefði mikla
meðaumkun með elskendum, sem skiptust á ást-
arbréfum, hefðu leynileg stefnumót og loks or-
sökuðu dauða hins svikna eiginmanns.
En Edith -— hún hristi bara höfuðið. Engin
rök höfðu áhrif á hana, ekkert, sem lögfræðing-
urinn sagði, fékk haggað ákvörðun hennar. Hún
var sannfærð um, að ef hún gæti sagt frá því,
hve óhamingjusöm hún hefði verið í hjónaband-
inu, og hve heitt hún hefði elskað hinn unga sjó-
mann — þá mundu augu fólks opnast og allur
heimurinn viðurkenna sakleysi hennar. Og ekki
nóg með það. Hún mundi áreiðanlega bjarga By-
waters, með þvi að sanna, að hann hefði ekki
framið árásina að yfirlögðu ráði.
Lögfræðingurinn, sem var sérfræðingur í að
bjarga mönnum frá gálganum, gat með engu
móti fengið Edith Thompson til að trúa því, að
með þrjósku sinni kynni hún sjálf að leggja snör-
una um sinn eigin fagra háls.
BRÉFASAMBÖND
Birting á nafni, aldri og heimilisfangi kostar
5 krónur.
KRISTÍN J. JONSDÖTTIR (við pilt eða stúlku
14—18 ára), og BIRNA AXELSÐÖTTIR (við pilt
eða stúlku 16—19 ára), báðar í Þórshamri, Ytri-
Njarðvik. — JÖRUNN SVEINSDOTTIR (við
pilta 18—22 ára) Brautarholti, pr. Haganesvík.
— HREFNA GUÐMUNDSDOTTIR (við pilt eða
stúlku — 12—15 ára) Melstað og KRISTÍN
GUÐBRANDSDÖTTIR (við pilt eða stúlku 11
—13 ára) Arnarstöðum, báðar í Ytri-Njarðvík.
— GUNNAR HANNESSON (við stúlkur 17—
22 ára), Langholtsveg 81, Reykjavík. — HALL-
DÖR SIGURÐSSON (við stúlkur 16—18 ára),
Stangarhoiti 18, Reykjavík. — GUÐRUN
ÁGUSTA LÁRUSDÖTTIR, Baldursgötu 8 og
JÖHANNÁ SIGURÐARDÓTTIR, Vallargötu 4,
(við pilta eða stúlkur 15—17 ára) báðar í Kefla-
vík.
%