Vikan - 28.02.1957, Side 14

ASIMIIMN
Vramhald a/ bU. 11.
Hver er þar? spurði Jóakim syf julega.
— Leggðu á flótta, sagði Carlos við bróður
sinn, sem hljóp af stað með fótinn í fanginu.
— Hver er þar ? kallaði Jóakim aftur, nú glað-
vakandi. — Þjófar, septi hann svo, þegar hann
fann ekki fótinn.
— Á fætur með þig, sagði Carlos við asnann.
Svo sió hann hann með grein, sem hann hafði
haft með sér. Þá loksins reis asninn á fætur og
lagði af stað.
En nú var Jóakim búinn að gefast upp á að
finna fótinn, og kom hoppandi á einum fæti.
— Þjófar, æpti hann. En allt i einu datt hann
endilangur og hrópaði enn einu sinni þjófar,
áður en hann þagnaði alveg.
Drengirnir forðuðust aðalgöturnai’. Carlos gekk
á undan og Blanco fylgdi honum hlýðinn. Á baki
hans dinglaði tréfóturinn.
— Við verðum að flýta okkur. Amerikaninn er
alveg vís til að taka annan strák, ef við verðum
ekki komnir þangað fyrir klukkan átta.
Allt í einu stanzaði Blanco og fór að krafsa
i þurrt hrossatað með einum hófnum. Hann var
sýnilega svangur, en gat ekki ákveðið sig að
kippa upp nokkrum grasstráum, sem stóðu upp
úr hrossataðinu.
— Áfram með þig, sagði Carlos.
— Við erum að flýta okkur, sagði Luis.
Loks hafði Blanco ákveðið sig. Með fyrirlitning-
arsvip kippti hann upp stráunum og tuggði þau.
Carlos sló hann I síðuna og Luis ýtti á eftir hon-
um. Og loks lagði Blanco aftur af stað, tyggjandí
síðustu stráin. En hann gekk hægt og stanzaði
oft og hrein.
— Hann gerir þetta viljandi, sagði Luis. — Við
komumst þangað aldrei í tæka tíð. Klukkuna
vantar tuttugu minútur i átta.
Strætisvagnarnir óku á fleygiferð um borgina
í allar áttir, alveg troðfullir, þó snemmt væri.
Allir blindu betlararnir voru komnir á stjá.
Kirkjuklukkan á San Juan de Dios kirkjunni
hringdi til messu.
— Áfram Blanco! kallaði Carlos. Og Blanco
skokkaði af stað með flipann upp í loftið og
dró- hófana eftir gangstéttinni.
Skyndilega losnaði tréfótur Jóakims og fór að
slást utan í síðuna á honum. Blanco snarstanz-
aði. Svartur bíll, sem allt í einu kom út úr
lítilli hliðargötu eins og stór, blind skepna,
hlykkjaðist nokkrum sinnum til á götunni og lenti
að lokum á Blanco — þar sem hann stóð graf-
kyrr og var án efa að velta þvi fyrir sér, hvern-
ig hann gæti losnað við tréfótinn.
— Aftur á bak, Blanco, hrópaði Luis skelf-
ingu lostinn. Hann þreif í taglið á honum og
reyndi árangurslaust að fá hann ti) að hörfa upp
á gangstéttina.
Hróp Luisar barst Carlosi til eyrna. Hann leit
við og sá Blanco liggjandi á bakinu á götunni
með fæturna stífa út í loftið og munninn í ryk-
iiiu á götunni. Hann andaði með erfiðismunum.
— Hann er búinn að vera, asninn þinn, sagði
böndi nokkur, sem hafði beygt sig niður að
Blanco og þuklað á kviðnum á honum.
Carlos beygði sig líka niður að Blanco og
þyeifaðí á kviðnum á honum. — Snertu hann ekki,
ságði Luis. Þú meiðir hann.
Carlos barði sér á brjóst með krepptum hnef-
um. — Hugsarðu nokkuð um mig, Luis? ©g
finn líka til.
— Leyfðu honum að deyja í friði, sagði Luis
lágt. Hann laut höfði og bætti við: — Þér hefur
skjátlast. Heilög guðsmóðir hefur ekki gefið þér
Blanco. Ef hún hefði gefið. þér hann, þá hefði
ekkert komið fyrir hann.
Það fór titringur um Blanco og hann reis með
erfiðismunum á fætur, eins og til að mótmæla
þessum orðum. Svo lagði hann af stað.
— Hún hefur víst gefið mér hann, hrópaði
Carlos sigri hrósandi. Það er ekkert að Blanco!
Hann þreif í flýti af sér skóna, sem voru að
848.
KROSSGÁTA
VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1 margvís — 4 likamsop — 7 eigi að
síður —10 dreif —11 kvenmannsnafn
— 12 framför — 14 forsetning — 15
(ó)greio leiu — 16 gera mattvana
— 17 bókstafur — 18 hraus hugur
við — 19 gera holu — 20 dúka-
'eíni — 21 flokksdeild — 23 not —
24 gæzlu — 25 gjarðir — 26 band
— 27 í munni — 28 deilur — 29
hljóð — 30 einangrunarefni — 32
tveir eins — 33 á litinn — 34 ung-
viði — 34 frumefni — 36 úrgang-
ur — 37 byrði — 38 fljót — 39 til
baka (útlent) — 41 skinpoki — 42
bræða saman — 43 blástur — 44
skvamp — 45 miskunn — 46 endir
— 47 hús — 48 tala — 50 jökull —
51 málmur — 52 dysja — 53 tónn
54 skjalfesta — 55 líkamshluti —
56 á húfu — 57 sára — 59 efna —
60 meira en nóg — 61 gefa frá sér
hljóð — 62 kvenmansnafn, þf. — 63
tímabilið — 64 orkugjafa.
Lóörétt skýring:
1 stjói-nmálasamtök — 2 steingert
efni — 3 keyrði — 4 þjóðar maður
— 5 grjótlendi — 6 frumefni — 7 eins — 8
óhreinka — 9 tónn — 11 kvendýr — 12 ungviði
— 13 söluupphæð — 15 til kaups (forn ending)
— 16 stillur — 17 meltingarfæri — 18 manns-
nafn, þf. — 19 á sígrænum trjám — 20 lykkja
— 22 kvenmansnafn — 23 vegg — 24 hlíf —
26 lurk — 27 opið svæði — 29 skorkvikindi —
30 maður — 31 bæta — 33 málæði — 34 skemmt-
un — 35 ílát fyrir mjöð Stuttungs — 36 úldin
— 37 grind — 38 kirkjuhérað — 40 mansnafn
— 41 þekkt — 42 strik — 44 aðeins — 45 gagni
— 47 fara — 48 kvenmannsnafn — 49 fjar-
stæða — 51 mansnafn — 52 störfuðum — 53 særa
— 54 fæðingu — 55 gælunafn, þf. — 56 tengsl
við vél — 58 sagnfræðingur — 59 púka — 60
sómi — 62 hjálparsögn — 63 tímabil.
Lausn á krossgátu nr. 847.
LÁRÉTT: 1 slappur — 7 skattar — 14 kar
— 15 próf — 17 óreiða — 18 Atos — 20 tramp
— 22 flak — 23 mlnus — 25 Óla — 26 all —
27 mn — 28 Sir — 30 lurka — 32 G.A. —
33 Tao — 35 gimbrar — 36 sað — 37 ráns —
39 etur — 40 skautasvellið — 42 spar — 43 lull
— 45 lin — 46 klaufar — 48 læk — 50 Ok — 51
mólum — 52 rak — 54 fa — 55 til — 56 mas
— 58 ræsir — 60 klak — 62 Arnar — 64 Kant
— 65 naflar — 67 naut — 69 aga — 70 aflaðir
— 71 starrar.
LÓÐRÉTT: 1 skammta — 2 latína — 3 Aron
— 4 pp — 5 urt — 6 róró — 8 kóp — 9 ar —
10 tefla — 11 Till — 12 aða — 13 raknaðr —
16 fallbyssumann — 19 S.U.S. — 21 maur —
24 Signu — 26 akr — 29 ristill — 31 Rakelar
— 32 gauð — 34 orkan — 36 still — 38 áar
— 39 ell — 40 spik — 41 lurar — 42 slokkna
—• 44 skartar — 46 kól — 47 aumr — 49 æf-
inga — 51 mikla — 53 kæk — 55 tafl — 57
SAAS — 59 Saar — 61 laf — 62 Ari — 63 Rut
— 66 að — 68 ta.
detta af honum og skokkaði berfættur af stað
á eftir asnanum. Luis elti þá. En þegar Blanco
hafði hlaupið nokkur skref, stanzaði hann. Hann
riðaði á fótunum og það fór titringur eftir
hryggnum á honum.
— Áfram Blanco, reyndu að minnsta kosti,
sagði Carlo biðjandi. Við erum næstum komnir
að Gracia-torginu.
Blanco horfði hryggum augum á drenginn. Hnén
létu undan. Hann valt á hliðina með höfuðið upp
á gangstéttina. Hann lokaði augunum og grái
flipinn á honum huldi tennurnar. Eftir það hreyfði
hann sig ekki framar.
— I þetta skipti er hann alveg dauður, sagði
Luis.
— Já, hann er dauður, svaraði Carlos. Og
Ameríkumaðurinn sagði að ekki þýddi fyrir mig
að koma asnalausan.
Drengirnir þögðu báðir svolitla stund. Svo tók
Luis upp tréfót Jóakims. — Tréfóturinn hefur
ekkert skemmst. Við skulum skila Jóakim honum.
En hvernig eigum við nú að skila honum Blanco ?
Carlos svaraði ekki. Hann settist á gangstétt-
arbrúnina, laut höfði og krafsaði lengi í götu-
rykið með stóru tánni.
— Nú verðum við að selja hnetur, sagði hann
að lokum.
Svör við „Veiztu — ?“ á bls. 4:
1. a) Gamal Nasser, b) Richard Nixon, c)
Joseph (Broz) Tito, d) Nikita Kruséff. 2. Eyja
á Breiðafirði. — 3. Indíánabátarnir kanúar, en
eskimóabátamir kajakkar. — 4. Leslie Howard.
— 5. Jakob. — 6.....mimdu eftir Iæknum. —
7. Arrivederci, sama orðið og í slagaranum vin-
sæla, sem hefur gengið að undanfömu „Arrive-
derci Roma“. — 8. Miðjarðarhafið. — 9. Kenya.
— 10. Stafur.
Þetta er ekki eintómur leikur.
Framháld af bls. 9.
vinnu í mjólkurbar föður síns eða vera að
búa sig undir stefnumót.
En klukkan hálf sjö er kvikmyndadísin
Jean jafnvel of þreytt til þess að þvo fram-
an úr sér sminkið. Þegar búið er að hjálpa
henni úr brynjunni, flýtir hún sér í galla-
buxurnar og peysuna, setur upp prjóna-
húfuna og ekur heim til hótelsins. Þar
bíður hennar kvöldverður og klukkan níu
er hún háttuð.
Svona er ævi Jean Sebergs um þessar
mundir. Langur vinnudagur — og þar
með er í rauninni allt upp talið.
Kannski er hún heppnasta stúlka ver-
aldar. En hún hefur vissulega lítinn tíma
til að átta sig á því.
— MICHELE DEARING
AÐ DUGA EÐA DREPAST
Framhald af bls. 13.
Hann lokaði skjalatöskunni og stóð upp.
„Ég kem seinna.11
„Þú getur sparað þér þá fyrirhöfn,“ sagði ég.
„Hættu þessari vitleysu. Þjóðverjarnir munu
hvort sem er yfirheyra mig aftur."
„Hversvegna heldurðu að við förum að afhenda
þig Þjóðverjunum?" spurði hann hikandi.
„Nú, liggur það ekki í augum uppi? Þeir eru
húsbændurnir, þið þjónarnir."
„Samvinna okkar byggist á gagnkvæmu trausti
og samvinnu."
„Og eruð þið með her i Berlín eins og þeir eru
með her á allri Italíu ?“
„Þetta er samkvæmt samkomulagi."
„Segðu Mussolini þá skrítlu,“ urraði ég.
Og með það fór aumingja maðurinn.
Framháld f nœsta blaöi.
14