Vikan - 04.07.1974, Blaðsíða 33

PRESTSLAUS ÚTFÖR
mig dreymdi
Virðulegi draumráðandi!
Ég ætla að biðja þig að ráða f yrir mig einkennilegan
draum, sem ég fæ ekki með nokkru móti skilið, en ég
er f ullviss um, að hann er á engan hátt af leiðing hugs-
ana minna í vöku og stendur heldur ekki í neinu sam-
bandi við atburði, sem fyrir mig hafa komið.
Draumurinn var á þessa leið:
Ég þóttist vera hoppandi og hlæjandi í kirkju. Þar
fór fram jarðarför, en enginn prestur var viðstaddur,
heldur einungis ég og móðir mín og móðir hins látna,
en hann kalla ég X. Hann lá í kistu, sem stóð fyrir
framan altarið svo sem tíðkast við jarðarfarir.
Reyndar vissi ég af því að f leiri voru þarna — til dæm-
is öll systkini hins látna og konan hans — en ég sá þá
ekki.
Þegar við erum á leiðinni út úr kirkjunni að athöfn-
inni lokinni, segir mamma mjög alvarleg: Hræðilegt,
að þessi ungi maður skuli deyja. Þá kallaði ég upp,
hver væri dáinn eins og ég vissi það ekki, en enginn
svaraði mér.
Inni í kirkjunni var allt í dökkum litum, kirkjan
svört og dökkir skuggar umluktu allt. Ég f ór að gráta,
þegar enginn svaraði spurningu minni, en þegar út
kom, reyndi ég að fela tárin. Ekki sá ég, þegar kistan
var borin út úr kirkjunni.
Við mamma fórum heim að athöfninni i kjrkjunni
lokinni og þar lagðist ég upp i rúm og grét með þung-
um ekka. Og í marga daga á eftir mátti ekki minnast á
X, þá var ég farin að gráta.
í raunveruleikanum er X lifandi og hann er bróðir
vinkonu minnar. Ég þekki hann ekki neitt, veit bara
rétt hver hann er, en mömmu hans þekki ég afskap-
lega vel.
Ég bið þig að fleygja þessu bréfi ekki beint i rusía-
körfuna, því aðdraumurinn veldur mér töluverðum á-
hyggjum, vegna þess hve skýr hann var. Ég hef f lett
upp í draumaráðningabókum og reynt að ráða draum-
inn sjálf, en hef ekki getað komizt að neinni niður-
stöðu.
AAeð fyrirfram þökkum fyrir birtinguna og von um
ráðningu á þessum draumi.
S.S.
Þó að þú þekkir X ekkert sem stendur, virðist allt
benda til þess að á næstunni takist með ykkur nokkur
kunningsskapur og jafnvel ævarandi vinátta, sem
verður ykkur báðum til mikillar gleði og hamingju. Og
X á áreiðanlega langt og viðburðaríkt líf fyrir hönd-
um.
MEÐ BARN i FANGINU
Kæri draumráðandi!
Ég ætla að biðja þig um að ráða þennan draum f yr-
ir mig.
I draumnum hélt strákur, sem ég þekki, á svein-
barni og bar hann greinilega mikla umhyggju fyrir
barninu. Mér féllust hendur, því að mér þótti hann
vera svo yndislegur við barnið og þetta var svo falleg
sýn. Mig langaði afar mikið til að halda á barninu og
sýna þvi eins mikla hlýju og hann gerði. Ég lagði tæp-
lega í að biðja hann um leyf i til að halda á snáðanum,
þvi að ég var viss um aðhann neitaði mér um það. Eft-
ir dálitla stund herti ég mig þó upp og bað hann um
leyfi til að halda á drengnum og mér til mikillar
undrunar veitti hann það tafarlaust og rétti mér barn-
ið.
Ég hafði séð hann kyssa barnið svo fallega og mig
langaði til að gera það einnig. Ekki man ég hvort ég
bað hann um leyfi til þess. En ég var hrædd um að ég
kyssti ekki barnið af eins mikilli blíðu og hann og að
hann veitti því eftirtekt. Ég kyssti barnið og rétti hon-
um það svo.
Mér þótti ég hafa kysst barnið hálf hranalega, en
þegar hann leit á mig gat ég ekki séð annað á honum,
en að honum hefði fundizt allt í lagi með kossinn.
Samt var ég hrædd við álit hans á kossinum og um-
hyggju minni fyrir barninu.
I draumnum stóð ég í að minnsta kosti tveggja
metra fjarlægð frá honum.
Með fyrirfram þökkum fyrir birtinguna.
Böl er að þá barn dreymir, nema sveinbarn sé og
sjálfur eigi, segir gamalt orðtæki. Ekki þarft þú þó að
taka það bókstaflega hvað þennan draum áhrærir, því
að hann er að flestu leyti gæfulegur. Líklegt er að
milli ykkar, þín og piltsins, takist nokkuð nánari kunn-
ingsskapuren til þessa og líklega verður þú til þess að
stofna til nánari kynna. Einhverjar áhyggjur hefur
þú af því, að vináttan fari ekki eins og þú hefðir helzt
kosið, en sá ótti virðist fullkomlega ástæðulaus.
ÚTI I RIGNINGU
Kæri þáttur!
Mig dreymdi, að ég var á gangi úti í holtinu hérna
vestan við þorpið. Mér fannst eins og ég væri ein á
ferð og undi ég einverunni einkar vel. Allt í einu fór að
rigna. Ég var illa klædd og óttaðist þess vegna, að ég
yrði gegndrepa og það myndi slá að mér. En það var
alveg logn og þess vegna fannst mér ég ekki vökna að
ráði í gegnum fötin.
Sem ég var þarna á gangi varð mér litið í átt til
þorpsins og sá þá að yfir því var fallegur regnbogi,
allavega litur, og þóttist ég sjá bæði gullin og silfruð
litbrigði í honum, þó að þeir litir séu annars ekki
venjulegir í regnboganum.
Ég var að hugsa, hvað ég væri lánsöm að sjá þessa
fallegu sýn, því að mér fannst eins og allir aðrir
þorpsbúar væru svo vant við látnir, að þeir yrðu af
henni. Ég ákvað því að hraða mér sem mest ég mætti
heim í þorpið og láta fólkið vita af þessu sérkennilega
fyrirbæri, svo að f leiri en ég ein mættu njóta góðs af
því.
En ég vaknaði, áður en ég var komin alla leið.
Ég vona, að þú sjáir þér fært að ráða þennan
draum, því að hann var mjög skýr og samfelldur.
Með beztu kveðju.
Jórunn. ^
Það verða einhverjar umtalsverðar breytingar
þarna í þorpinu og að öllum líkindum mjög mikil
gróska í atvinnuvegum. En batnandi efnahagurinn
verður ekki tekinn út með sældinni einni saman, því að
einhver sorg verður samfara honum.