Vikan - 01.08.1946, Side 14

14
VIKAN, nr. 31, 1946
Þrá. Smásaga
eftir Silvu Nierich.
fX'INA og vinkona hennar, Aino, sátu á
tveim háum barstólum og voru að
rabba saman.
„Það var gaman að hitta þig aftur,
Tina, það er svo langt síðan við höfum
sézt, ertu alltaf önnum kafin við hús-
verkin?“
„ó, já, þú veizt, að Herbert er bein-
línis neyddur til að lifa miklu samkvæmis-
lífi, og þá er líka nóg að sjá um og gera
á hverjum degi.“
„Já, en þú hefir líklega aðstoðað við hús-
verkin?“
„Já, mikil ósköp, það vantar ekki, Her-
bert dekrar við mig á allan hátt.“
„Eruð þið alltaf jafnástfangin af hvoru
öðru?“
„Iíann er eins og skólastrákur."
„Og þú?“
„Já, þú veizt, maður er eins og dálítið
reyndari. Herbert er næstum því barns-
lega ástfanginn af mér, og það getur verið
dálitið þreytandi, eins og þú skilur. Karl-
menn snúast svo mikið í kringum ungar,
nýgiftar konur, og hann er svo hræðilega
afbrýðisamur. Guði sé lof, að hann hefir
enga hugmynd um kunningja mína á tenn-
isvellinum, hann mundi alls ekki skilja það.
Hann er allan daginn í skrifstofunni eða
í verksmiðjunni, og þegar hann veit ekki
af því, þá skil ég ekki í því, að það geti
skaðað, að maður rabbi í mesta sakleysi
við einhvern piltinn, sem maður getur
ekki losnað við. Þú kannast áreiðanlega
við það sjálf, hvað dálítið daður einstöku
sinnum getur verið dásamlega hressandi.“
„En hvað heldurðu, að Herbert mundi
segja, ef hann vissi um það?“
„Elskan mín, hann mundi drepa mann-
inn við fyrsta tækifæri. Herbert hefir dá-
lítið gamaldags skoðanir á hugtakinu
tryggð, hann skilur ekki, að kona geti
kært sig um nýtt andlit við og við. En
hann er indæll, ég á við Herbert. En nú
skal ég sýna þér, hvað hann færði mér í
gær.“
Hún tók litlu ilmvatnsflöskuna upp úr
töskunni. „Finndu lyktina,“ sagði hún og
rétti flöskuna að Aino, sem rannsakaði
miðann á flöskunni gaumgæfilega.
„Hann hefir sjálfur sett þetta ilmvatn
saman handa mér einni. Þeir, sem vinna í
verksmiðjunni hafa ekki einu sinni hug-
mynd um það. Svo að þetta er eina flaskan
sem til er. Sem tákn ástár okkar, sagði
hann, þegar hann gaf mér hana. Mér
fannst það nú rugl, en finnst þér ekki
ilmurinn dásamlegur ?“
„Jú, það er hann, og hvað nafnið er
yndislegt, „Þrá“, ætli það eigi að tákna
þrá eftir friði og ró og tryggri eiginkonu?"
„Ó, Aino, þú getur verið svo óþægileg,
en þú ert heldur ekki gift svo að þú skilur
það ekki.“
336.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. lyndiseinkunn (1. o.).
— 6. mylsna. — 9. mikil.
— 10. viðartegund. — 11.
stinga. — 13. dílum. —
15. þvælinu. — 17. skap.
— 18. dropi. — 20. yfir-
gef. — 24. hús. — 25.
gráta. — 27. fóru. — 29.
slétt. — 31. dolpungar.
— 32. hjólum. — 33.
veiðidýr. — 35. frelsa. —
37. hagnaðinn. — 40.
rönd. — 41. blástur. —
43. sléttar. — 46. voðina.
— 48. eykt. — 49. ber —-
50. raun. — 51. tala hátt.
-— 52. ákoman.
Lóðrétt skýring:
1. beygju. — 2. hár. — 3. lyppa. — 4. skart-
grip. — 5. klett. — 6. skera. — 7. hvilft. — 8. í
ljóðum. — 12. kyn. — 14. nokkur. — 16. vistimar.
— 19. ráp. — 21. menn. — 22. frændi. — 23. glöð.
— 26. mikið lasin. — 28. veit. — 29. sultartíma. —
30. flón. — 31. skepna. — 34. dapurt. — 36.
hlaupa. — 38. sjá eftir. — 39. þrábeiðnin. — 42.
skína. — 44. áflogin. — 45. kroppa. — 47. hrúga.
Lausn á 335. krossgátu Vikunnar.
Lárétt skýring: —1. æsta. — 5. kvaka. — 8.
ólög. — 12. skalf. — 14. spara. — 15. kal. —- 16.
Rán. — 18. mók. — 20. gæf. — 21. a. s. — 22.
galdratrú. — 25. fl. — 26. stama. — 28. tætti. —
31. ómi. — 32. lás. — 34. kló. — 36. tíma. — 37.
silki. — 39. elni. — 40. ljón. — 41. alin. — 42.
flak. — 44. augum. — 46. deyð. — 48. tug. —
50. ráð. — 51. vil. — 52. banns. — 54. gengd. —
56. ár. — 57. næturþing. — 60. af. — 62. rök. —
64. fór. — 65. öld. — 66. æpa. — 67. ólæti. — 69.
auður. — 71. strá. — 72. rakna. — 73. mara.
Lóðrétt skýring: — 1. æska. — 2. skass. — 3.
tal. —- 4. al. — 6. vönd. — 7. koma. •— 8. óp. —
9. lag. — 10. öræfi. — 11. gafl. — 13. frami. —
14. skræk. — 17. ála. — 19. ótt. — 22. gamalkunn.
— 23. rjál. — 24. útlending. — 27. tóm. — 29. tól.
— 30. stafn. — 32. linur. — 33. skauð. —• 35.
hirði. ■— 37. sóa. — 38. ilm. — 43. ata. — 45. gáir.
— 47. elg. — 49. gnæfi. — 51. venda. — 52. brölt.
— 53. sló. — 54. gil. — 55. dapur. 56. árós. -—
58. urga. — 59. þögn. — 61. fara. — 63. kær. —
66. æða. — 68. tá. — 70. um.
Maðurinn (sem stendur upp af stólnum): Hvers
konar afgreiðsla er þetta? Ég var á undan!
„Jæja, nei.“ Aino leit á klukkuna sína
og stóð upp.
„Ég verð að fara núna, ég get ekki
svikizt undan söngtímunum.“
„Vertu blessuð, Aino mín, og líði þér nú
vel.“
„Þakka þér fyrir, sömuleiðis, ég bið að
heilsa manninum þínum.“
Aino smeygði sér fram í fatageymsluna.
Þar nam hún staðar fyrir framan spegil
og tók að dreifa andlitsdufti framan í sig,
um leið og hún með dálítið kaldhæðnis-
legu brosi leit niður í töskuna sína, þar sem
lá dálítið ilmvatnsflaska eins og Tinu. Á
miðanum stóð „Þrá.“
Hennar vegna - -
Framháld af bls. h-
— Sennilega, en þér var hlíft við því. I
öðru lagi vill móðir gjarnan sína dóttur
sinni að hún geti lifað hamingjusömu lífi.
Ung kona, sem veit að móðir sín hefir
verið hamingjusöm, fær trú á lífinu og
ástinni, sem enginn getur verið án. Oft
hefir það kvalið mig, að ég gat ekki með
sanni sagt að ég væri hamingjusöm. Því
eins var það, að þegar karlmaður, sem ég
fór að elska og treysta, varð á leið minni,
að ég sagði já við bónorði hans. Ég er
sannfærð um að ég gæti orðið mjög ham-
ingjusöm með honum.
— Mamma, elsku mamma, þú verður að
gifta þig aftur — þó ekki sé nema mín
vegna!
Svör við Veiztu — á bls. 4:
1. Hann er fæddur 1732, dáinn 1799.
2. Ebert.
3. Bylg'juhreyfing', straumar og sjávarföll.
4. Hratt eða með fjöri.
5. Gíraffinn (5—6 m.).
6. Gimsteinn.
7. Richard Wagner.
8. 2. ágúst 1874.
9. Stjömu Oddur, sem var uppi á 12. öld.
10. 1908.