Framtíðin - 16.06.1923, Blaðsíða 2

40
F R A M T í Ð 1 N
„FRAMTIÐIN ‘
kemur út tvisvar á mánuði í mánuðununi
okt.-r-júní, og fjórum sinnuin á niánuði í
inánuðunum júlí—sept. Að minsta kosli
koma út 30. tölíiblöð á ári.
Árgangurinn kostar 3 krónur er greiðist
fyrir 1. júlí.
Útgefandi og ábyrgðarmaður:
Hinrik Thorarensen.
Afgreiðslumaður blaðsins er kaupm.
Andrés Hafliðason og sé auglýsingum
skilaðtil hans eða á prentsnúðjuna. Blað-
ið kemur út um helgar.
bardaga), og eigi síður um sund
Grettirs úr Drangey og undir
Reykjadisk vestan Skagafjarðar.
Pá lærði hver maður, frjáls og
ófrjáls sund á æsku aldri og yókaði
það fram á elli daga; jafnvel kon-
urnar lærðu það, margar hverjar og
urðu þeir snillingar í listinni, að
enn er að annálum haft. Allir kann-
ast við söguna um Helgu jarlsdóttur,
konu Harðar Grímkelssonar, sem
bjarg sonum þeirra tveimur á sundi
langan veg og átti þó, að því loknu
svo mikið þrek aflögum, að hún
kleyf með þeim upp bratt og tor-
gengt fjali. — Slíkt mundu færri
konur nú á dögum leika eftir.
Sundið er þess eðlis, að yðkun
þess mundi ekki geta staðið í sam-
bandi við skólana nema þá sem
sjerstakur námstími, seint að vorirtu
eða sumrinu, en sundið er þess
eðlis, að það er oss íslendingum
nauðsynlegast allra iþrótta. Rað er
lagað til að auka kjark og áræði,
herða líkamann og stæla, þenja
brjóst og lungu út ( g rjetta bogið
bak. En auk þessa er það hrein-
lætismeðal, betra en nokkuð annað.
Rá tel jeg aðalkost sundsins þarm,
að það sem nytsöm íþrótt hefir
bjargað óteljandi mannslífum, og
mundi þó haía bjargað þeim ótölu-
, lega fleiri eí það hefði verið æft
og yðkað.
Sundið var að mestu orðið lagt
niður hjer á landi fyrir mannsaldri
síðan og megum vjer á því sviði
bera kinnroða fyrir afa vora og
langafa sem hræddust vatnið í þeim
skilningi eins og heitan eldinn, en
nú um 20 til 30 ára skeið hefir
sundlist mjög fleygt fram að nýju,
og er þar sannarlega stefnt í rjetta
og góða átt.
En sbelur má ef duga skal.«
Yðkun sundlistarinnar þarf að verða
svo alinenn meðal íslendinga, að
hver karlmaður sje svo sundfær,
að hann geli verið sjálfbjarga í
vatni undir skaplegum kringum-
stæðum, og helst hver kona einnig.
Siglufjörður á, sjerstöðu sinnar
vegna, mest sitt gagn að sækja í
sjóinn. Hjer hefir enginn sund-
kennsla farið fram fyr en lítilshátt-
ar s. I. vor, og hjer eru aðeins
örfáir menn sem kunna að fleyta
sjer í vatni.
Petta er bæði vanvirða bænum
og skaðlegt, því það getur árlega
kostað fleiri mannslíf.
Forgöngumenn sundmálsins hjer
eiga sannarlega þakkir skyldar fyrir
starf sitt og áhuga, en þær þakkir
verða best sýndar í verki með því,
að láta starf þeirra verða að sem
mestu gagni, -- láta það ná til-
ganginum, þá er þeim best launuð '
fyrirhöfn og erfiði þeirra.
Jeg eggja því alla unglinga og
alla foreldra og aðstandendur barna
hjer í bænum lögeggjan, að styðja
þetta þarfa og góða menningarmál,
bæði með þvf, að Ijá hjálp sína til
að koma sundkennslunni á, en sjer-
staklega þó til að n o t a h a n a og
til að yðka sundið þegar búið er
að læra það.
Við ættum helst að stíga á stoldc
og strengja þess heit að, að 10
árum liðnum skuli hver karl og
kona 15 til 35 ára vera orðin sund-
fær. Jeg efa það ekki að yðkun
þessarar fögru og nytsömu íþrótt-
ar, myndi stæla margan unglinginn
líkamlega og andlega svo að hann
einnig á öðrum sviðum yrði færari
að berjast fyrir sjálfstæði sínu og
þjóðarinnar efnalegu og andlegUj
svo að spádómur völvunnar um
hina betri og bjartari framtíð, einn-
ig rættist:
»Sjer hon upp koma
. öðru sinni
jörð úr ægi
iðja græna. — —«
Eða mundu ekki íþróttirnar og
— dygðirnar sem jeg minntist á
fyr, vera hinar »gullnu töflur« sem
völvan kveður um ?
»Rá munu eftir
undursamlega
gullnar töflur
í grasi finnask
Rærs í árdaga
áttar höfðu.«
Tökum hinar gullnu töflur upp
úr grasinu, og gjörum það gullald-
ar gull, arðberandi hinni íslensku
þjóð. Það er hollara hinu erlenda
lánsfje, þótt gott sje.
J.
Bæjarstjórnarkosriing
á 2 fulltrúum í stað þeirra Friðb.
Níelssonar og Sig. Kristjánssonar
fór fram miðvikudaginn 13. júní.
fveir listar komu fram: A-Iisti með
fulltrúaefnunum Sophus Blöndal
kaupmanni, til ársloka 1926, og H.
Thorarensen lækni, til ársloka 1924
og B-listi með fulltrúaefnunum
Friðb. Níelssyni kaupm. til ársloka
1926, og Sig. Kristjánssyni kaupm.
til ársloka 1924.
A-listinn sigraði með talsverðum
atkvæðamun. Kosningu hlutu því
S o p h u s B 1 ö n d a I kaupm. með
1 0 0 a t k v æ ð u m , og H i n r i k
Thorarensen læknir með 1 0 1
a t k væ ð i . Friðb. Níelsson fjekk
47 atkvæði, og Sig. Kristjánsson
fjekk 45. A-listinn hafði 16 ógild
atkvæði, B-lisinn 4.
Sjúkrasamlag
Siglutjarðar
var stofnað 1915, meðlimir þess
eru um 50.
Kjör þau sem samlagið býður
eru svo góð, að óskiljanlegt er, að
meðlimirnir skuli ekki vera fleiri.
Vafalaust veit fjöldi Siglfirðinga ekki
hve mikil rjettindi þeir fá með því
að ganga í sjúkrasamlagið, og skal
því skýrt frá því hjer:
1) Ókeypis læknishjálp handa
þeim sjálfum og börnum þeirra,