Menntamál - 01.12.1936, Blaðsíða 6

6
verður í hana athugunum 4 ofanskráðum málsatriðum
eða ekki, þá þyrfti hún að vera nákvæmari um þau
máls-atriði, sem á annað borð eru athuguð.
Vildi eg helzt, að tölur yrðu birtar fyrir hverja sveit
og hvert þorp, í stað þess sem skýrslan nú birtir tölur
fyrir hverja sýslu aðeins og helztu bæina. Ónjákvæmnin
sést bezt ef menn slengdu Siglufirði saman við Eyjafjarð-
arsýslu og tæki svo meðaltal af hljóðvilltu börnunum*) .En
sýslan er annars því nær laus við hljóðvilluna. Og þar
sem skýrslan sýnir latmæli í Suður-Múlasýslu (4.3% p»
7.5 t, 20.4 k), þá má ganga að þvi vísu, að slíkt meðaltal
gildi elcki um alla sýsluna, heldur er það suður-endi
hennar (að Berufirði meðtöldum) og svo kannske sjávar-
þorpin (sbr. Neskaupstað), sem sýna latmælið. Gamla
einokunarverzlunin setti glögg mörk sunnan Fljótsdals-
héraðs og Fáskrúðsfjarðar, og ber málið menjar þessara
marka enn i dag, eins og ég sýndi í grein minni „Um
mál á Fljótsdalshéraði og Austfjörðum 1930“ (Skírni 106
(1932): 33—54). í sömu grein benti ég á, að liklegt væri
að víðar mætti sjá menjar kaupsviðanna í málfari. En til
þess er nauðsynlegt að láta sveitirnar njóta sín, að minnsta
kosti þar sem vart verður við nokkurn mismun.
Vænt þætti mér um það, ef þessi grein gæti ýtt undir
kennarana að gefa málinu meiri gaum við næsta lands-
próf. — ,
Stefán Einarsson.
*) Skýrt dæmi um þetta er Boi’garfjarðarsýsla (56,6% i > e,
35,5% u>ö). Akranes á miklu meira en bróðurpart af hljóðvill-
unum þar. — Annars var mér ljóst, er eg samdi skýrsluna, að
hún var of ónákvæm á þessu sViði. En tími vannst ekki til frek-
ari úrvinnslu. — A. S.