Bjarmi - 15.01.1918, Qupperneq 7

B JARMI
15
míns og sá hjá honum brjeí’ þaö erlhsk-
up hal'ði skrifaö próföstum og prestum
landsins, þar stendur meðal annars: að
messað skuli í minningu .400 ára siðbót-
arinnar 31. október og 1. og 2. nóvember1),
en ekki er þess gætt að taka því skirt
fram, að allir þessir dagar sjeu helgir
haldnir. Af þessu leiðir, að niaður á næsta
bæ er t. d. að skera torf og íleira, og i
sumum ' kauptúnum „var verið að slátra
lje að ininsta kosti l.jog 2. nóvember stutt
frá prestinum, og hefði það tæplega verið
gert, ef biskupshann hefði verið fyrir því,
og eigi liefðu iórfeður vorir l’arið svo að á
stórhátíð, fastar var haldið' við helgihald-
ið fyrir fáum tugum ára livað þá lengra
tíma að minnast en sumstaðar liefir ver-
1111' Gísli Jónsson.
kcnnnri.
Nýjar bækur.
Barnngull, smásögur með mörgum
myndum. Bjarni Jónsson þýddi úr ensku.
Kostnaðarmaður Sigurjón Jónsson (rit-
stjóri Æskunnar). Kosta i bandi 1,50 kr.
Sögurnar eru 6: Mjölnir gamli, Maríu-
lyklar, Sagan af otrinum, Níski Brandur,
Engillinn í þakhcrberginu og Æfintýri
Nönnu, — og’allar við barnahæfi. Er bókin
einkar Iientug gjöt lianda börnum.
Jólagjufin I, hcitir jólaliók mcð myndum,
sögum o. fl. sem St. Gunnarsson Rvík gaf
út rjett fyrir jólin i vétur. Fremst eru er-
indi — Friður á jörðu — eftirsíra Fr. Fr.
Hann hefir og þýtt þar góða smásögu:
»Drengileg dáð«. Besla Sagan er »Skugg-
inn« eftir N. P. Madsen, og gott er ætin-
týrið »Pyrnikvislurinn« eftir Oll’. Ricard,
liefir Theodor Árnason þýtt bæði. Ritið
er 52 bls. í fremur stóru broti og kostar
1 kr. 75 a.
\
Jólablað fjelagsins »Stjarnan í Austri«
1917, ritstjóri Guðm. Guðmundsson. Pótt
Bjarma haíi ckki verið sent þella rit til
umsagnar, telur hann sjer skylt að minn-
ast á það. Leyflr hann sjer þá fyrst og
fremst að fullyrða, að ril þetta á ytirleitt
1) Misskilningur. Biskup skrifaði að prestar skyldu
lialda minningarguðsþjónustu í aðalkirkjum sinum
31. október og nœstu helgn daga i liinum kirkjunum.
liitstj,
alls ekkert skylt við jólahátíð kristiniui
manna. Ljóðin eru að vísu fögur, sem
ritið flytur, ekki síst »Mánaljóð« eftir ind-
verska • skáldið R. N. Tagore." Enn allar
aðalgreinarnar eru beinliniseða óbeinlín-
is meðmæli með guðspekinni, og eiga því
lítið skyll við biblíulegan kristindóm.
Frá voru sjónarmiði er beinlinis rauna-
legt að sjá trúareftirvæntinguna eftir þess-
um nýja mannkynsfræðara guðspekinga
í erindi Aðalbjargar Sigurðardóttur, er
hún ílutti við vígslu Guðspekisfjclagshúss-
ins i Rvík 31. júlí 1917, — raunalegt, af
því að vjer erum sannfærðir um að slík
eftirvænting er táldraumur, en alvaran og
einlægnín svo bersýnileg að sárt er að
hún skyldi ekki snúast að mannkyns
frelsaranum sanna og cina.
Góðkunningi vor, Kristófer Pjetursson,
gerir og, að voru áliti, all of mikið að því
að jafna þeim saman Búddha og Ivrisma
og Iíristi, í ritgerð sinni Trúarbrögð.
Fjarri slendur allur þorri kristinna
manna endurholdgunarkenningunni, sem
hann liefir verið að verja í Lögrjettu að
undanförnu, en enn fjær færist hann þó
kristindóminum, þegar hann vlll, eins og
guðspekin, fá menn til að trúa að Jesús
Kristur sje ekki annað en einn af mörg-
um jafnsnjöllum fyrri og síðari mann-
kynsfræðurum.
Á meðan maður skoðar trúarbrögðin
ekki annað en »Interessant Próblem« eða
háfieygt og ánægjulegt íhugunarefni, er
engin von lil að komast að hjarta kristin-
dómsins, samlífi náðarþurfandi sálar við
frelsarann Jesúm Krist.
En gælum þess allir að fara ekki hörð-
urn orðum urn mennina sjálfa, þótt vjer
teljum trúarskoðanir þeirra fráleitar og
varasamar. Kaldyrði vor geta allra síst
sannl'ært þá um að vor trú sje betri en
þeirra.
Guð gefi að allir þeir, sem af sannleiks-
þrá eru að leita hvildar í hugmyndasmíði
guðspekinnar, mæltu læra að leita í sannri
auðmýkt við krossinn á Golgata.
Pcir, sem senda ritstjóra ávísanir, eru
beðnir að muna eftir að skrifa á ávísun-
ina hvernig á peningunum standi, hvort
það sje borgun fyrir blaðið, fyrir seldar
bækur eða til einhvers annars. Síðan
burðargjaldið hækkaði verður ódýrast að
senda litla upphæð í ávísun.