Bjarmi - 15.05.1921, Qupperneq 6
94
B JARMI
Jóna í óspurðum frjettum, óðar en
Björg kom inn. »Og það fór svo sem
jeg átti von á, hann er sakleysið
sjálfkc.
»Sannleikurinn er sagna bestur,
Brandur minn«, sagði Björg alvöru-
gefin. »Það er stundum full erfitt að
segja hann, en erfiðara verður þó að
leyna honum og burðast með vonda
samvisku«.
»Þjer trúið mjer þá ekki heldur«,
hvislaði Brandur og fól andlitið í
höndum sjer. »Og hvað á jeg þá að
segja?«
»Þú veist það ofur vel, karl minn«,
sagði Jóna þóttalega.
»Veslingurinn!« tók Björg til orða.
»Þú átt báfgt. Við þekkjum það hvor-
ug, Jóna mín, að eiga í höggi yið
þannig lagaðar freistingar, og við skul-
um því ekki taka of hart á lionum«.
Játning skáldsins.
(Sven Lidmans).
Þú himins ástarundur,
sem enginn skilið fær,
sem speki heimsins hærri ert
og hverja synd af þvær.
Eg geng úr syndasalnum
með sorg og til þín sný
og fleygi mér sem fárátt lamb
í faðminn þinn á ný.
Þilt blessað blóðið rauða,
hvern bletl af sálu þvær,
með hönd á krossi’ i herinn þinn,
er hverf eg, Jesú kær.
Og auðmýkt, ást og hlýðni
um æfi þér eg sver,
því héðan frá um eilíf ár
eg einum heyri þér.
Eg fagna frelsi minu,
þig, faðir, hef eg þráð —
eg er þitt barn, þú elskar mig,
eg undrast þína náð!
B. J.
Nýjar bækur.
Ol/ert Rikard: Hlýir straumar. Theo-
dór Árnason þýddi.
)>Til ungra manna«, var fyrsta hugs-
unin, sem vaknaði hjá mjer, þegar
jeg var búinn að lesa bókina. Hún
á sannarlega erindi til æskulýðsins
hjer á landi engu síður en i Dan-
mörku, enda er hún frá hendi þess
manns, sem sjerstaklega er sú gáta
gefin, að tala svo til ungra manna,
að þeim geti hitnað um hjartaræt-
urnar og »lokist upp fyrir þeim ritn-
ingarnar«. Síðasta erindið í bókinni,
um »bænina«, er svo sannfærandi og
hjartnæmt, sem framast getur orðið.
Guð gefi, að það geti gjört hvern
þann, sem les það, »staðfastan í bæn-
inni«, þessum heilaga krafti, sem er
»lykill að Drottins náð«. Einskis
þarfnast íslenskur æskulýður meir
nú en fyrirbœnir. Verði hin uppvax-
andi kynslóð eigi kristin í sönnum
skilningi, þá er úti um fagra framtíð
þessarar þjóðar.
En stefni islenskur æskulýður að
því marki, sem þessi bók setur lion-
um, þá munu orð skáldsins sannasl
í andlegum skilningi.
»Þá mun þiðna allur ís og snær,
en aukasl blóm«.
B. J.
Jesús i dalnum, tvær ræður flultar
í dómkirkjunni 22.—2. og 2.—3. af
síra Bjarna Jónssyni. Verð 1 kr.
Fyrri ræðan er sjerprentun úr
Bjarma, sem lesendurnir kannast við,