Bjarmi - 15.04.1922, Síða 7

fíJÍÁRtfí
n
sem i henni stendur, en ekki til þess, að
ltera af henni það, sera raenn þurfa að
vita og trúa sjer til sálúhjálpar.
Það er svo raargt í heilagri ritningu,
sem spirit. vilja strika út. peir álíta pað
úsannar eða óhæfar kenningar til að
breyta eftir. Qg peir hafa jafnvel viljað
líalda pví fraiu (sumir peirra), að kenn-
ingar spiritista gælu algerlega komið í
stað heilagrar ritningar, svo hún pyrfti
ekki lengur að vera trúarbók kristinna
raanna.
En ætli að trúarbrögðin gætu pá ekki
komisl í pað horf, sem pau voru i áður
en farið var að boða heiminum fagnaðar-
erindið ura Jesúm Krist, Kða myndi
heimurinn geta komið með nokkra pá
kenningu, sem gæti fullnægt trúarpörf
allra manna, ef heilagri ritningu væri
stungið undir slól, svo hún gæti ekki
lengur ílutl oss sína heilsusamlegu lær-
dóma um Guð og pann sem hann sendi
Jesúm Krist.
Hvernig ættum vjer kristnir mcnn að
geta metið pað tjón. sem oss væri pað,
að missa Jesúra Krist úr lífi voru? Eða
hvern gætum vjer fengið aftur i hans
stað? Vjer mistum hann, ef vjer mislum
heilaga ritningu; pvi vjer höfum enga
aðra bók, er geti fært oss áreiðanlegar
sögur um Jesúml Heilög ritning er eina
bókin í heiminum, sem flytur oss fagn-
aðarboðskapinn um Jesúm Krist. Hvað
hann heflr gert fyrir oss, til hvers hann
kom í heiminn, liver hann var, hvað
hann hefir kent oss um sig og föðurinn
á himnum. Hún ílytur oss söguna um
pinu og dauða Jesú, setn hann leið vegna
vorra synda. Ilún flytur oss boðskapinn
um upprisu hans og heimför lians til
föðursins og sendingu heilags anda. Og
hún flytur oss boðskapinn um ástgjaflr
hans, sem hann heflr heitið að gefa oss
bæði hjer í tímanum og i eilífðinni, ef
vjer reynumst lionum trúir til dauðans.
. Ait petta fræðir heilög ritning oss um og
henni höfum vjer meiri ástæðu til að
h'úa, en nokkurri annari bók í heiminum
Þvi n. testam. er upphaflega ritað af nánustu
ástvinum Jesú, postulum hans og peim
seiu voru honum handgengnir á meðan
hann lifði hjer á jörðu. Og gamla lesta-
•ttentið var lesbókin hans. Vjer megum
trúa pví, fyrir hans orð. Vjer vitum að
honum var pað kært, Hann benti svo oft
á ýmislegt i pvi. Hann benti svo oft á
spádómana um sjálfan hann, sem allir
áttu að koma fram, eftir ummælum hans.
Ef vjer trúum pví ekki, sem stendur í
heilagri ritningu um Jesúm Krist og hann
krossfestan til friðpægingar fyrir vorar
syndir, pá vitum vjer ekki hvað hann
heíir gert fyrir oss, eða til hvers liann
hefir komið i heiminn.
En. vjer sem trúum á hann og vitum
fyrir trú vora, að vjer eigum hann fyrir
lifandi frelsara, sem er daglega raeð oss.
Og hann lætur oss aldrei vera hjálpar-
lausa í heiminum, pegar vjer purfum á
hans hjálp og aðstoð að halda. Vjer vilj-
uin ekki skifta á trú vorri fyrir pá trú,
að hann hati aöeins verið mikill maöur,
sem hafi látið lífið fyrir trú síua.
Vjer ættum alls ekki að binda oss
við neinar rangnefdar visindalegar skýr-
ingar á kristindóminum, hvort sem pæi-
koma frá spíritistum, guðspekingum, ný-
guðfræðingum eða einhverjum öðrum;
pví pessar slefnur eru auðsjáanlega ekki
til annars, en að vekja deilur og sundra
kröftum vorum. sem eru svo veikir. en
dýrmætt fyrir oss að geta sameinað pá
til að geta notað pá sem best til eflingar
kirkju Krisls.
Vjer, sem erum Krists, getum fengið
öruggar sannanir fyrir trú vorri í hjört-
nm sjálfra vor, og purfum ekki að fá
sannanir frá öðrum mönnum. Evi Guðs
andi vitnar um pað í sjálfum oss, að vjer
sjeum Guðs börn Og vjer vitum pað, að
Guð laðir ber föðurlega umhyggju fyrir
börnunum sínum og annast bæði iíkam-
lega og andlega velferð peirra.
Oss eru miklu meira virði, pær sann-
anir, sem Guðs andi leggur oss í brjóst,
en pær, sem vjer eigum kost á að fá frá
spíritistum eða einhverjum öðrum, seui
vjer höfum ástæðu til að efast um að
viti hið sanna í peim efnuni.
Jesús sagði: »Jeg mun biðja föðurinu
og liann mun gefa yður annan lalsmann,
að hann sje hjá yður æfinlega«. Og á
öðrum stað segir hann: »Pegar hann, sá
sannleikans andi kemur, pá mun hann
leiða yður í allan sannleika«. »Og sann*
leikurinn mun gera yður frjálsa«. Af
pessu getum vjer sjeð, að Jesús hefir
ekki ætlasl til að lærisveinar hans færu
að binda sig við skoðanir annara manna
í trúarefnum; heldur að peir lifðu í sam-
fjelagi við liann, og ljetu Guðs anda leiða
sig. Pelta ættum vjer altaf að hafa hug-