Bjarmi - 01.11.1930, Blaðsíða 4

180
BJARMI
samlega mótfallinn meiri samsteypu
prestakalla. Tillagan var ftá sra
Sigtryggi prófasti og sömuleióis
Öessi:
d. Fundurinn - telur óheppilegt
gagnvart rjetti helgidaga, aó síó-
asta Alhingi leyfði sjer aó gera trini-
tatissunnudag þ. á. aó almenrmm
alþingiskosningardegi og væntir jiess'
eindregió, aó svo verói ekki aftur.
e. Vióbót frá sra S. Z. G.: Og
beinir þeirri ósk til þings og stjórn-
ar, aó kjördagur til Alþingis verói
almennur frídagur.
f. Ársritió Lindin heldur áfram
og stjórn fjelagsins endurkosin.
g. Henni falió aó gefa Pjetri Sig-
uróssyni, leikprjedikara, meómæli
til stjórnar Prestafjelags Islands.
Kl. 8 e. m. flutti sra Helgi Kon-
ráósson fyrirlestur í kirkjunni aó
vióstöddu fjölmenni. Efni: Hvaó
getur kirkja vor lært af kirkjulegri
einingarstarfsemi nútímans. Aó því
loknu stóó allur söfnuóuribn upp og
söng Son Guós ertu meó sanni.
Formaóur sóknarnefndar Þing-
eyrarsóknar, hr. Natanael Móseson,
þakkaói fundarmönnum fyrir komu
þeirra og fundarhöld á Þingeyri.
En formaóur fjelagsins svaraói og
jiakkaói sóknarnefndinni og söfn-
uói fyrir ágætar viótökur.
Aó því búnu gengu fundarmenn
heim á heimili sóknarprestsins, sra
Siguróar Z. Gíslasonar og ræddu þar
enn um stund mál sín, og lauk þar
þessum aóalfundi fjelagsins.
Sóknarnefndin íi Pingeyri bauð prest-
um til kaffidrykkju í húsi Guðm. J. Sig-
urðssonar vjelameistara, eins sóknarnefnd-
armannsins. —
Var fundurinn að öllu hinn ánægjuleg-
asti og, sem allir svona fundir, tilvalinn
til að glæða samstarf presta og safnaða
og ðhuga allra, sem starfa vilja að heill
íslensku kirkjunnar,
Prestafj elagsritið,
12, ár, 1930, flytur mjög góó erindi
eftir ýmsa höfunda. Synoduserindi
sr. Ásm. Guðmundssonar: »Framtíó
þjóókirkjunnar«, er ágætt, enda var
þaó sjerprentaó aó tilhlutun presta-
stefnunnar. Hann er enginn frí-
kirkjuvinur, en telur þó skilnaó betri
en sífelda prestafækkun. Svipaó
segja fleiri, og standa vonandi vió
þaó, ef kirkjumálaráóherra tekst aó
hamra prestafækkun í g'egn á næsta
Alþingi. - Altaf fjölga prestaköllin
prestlausu: Patreksf jörður og
þrióji Breióabólsstaóurinn hafa ný-
lega bætst vió, og furóu lágmælt eru
andmælin gegn þeim ráóstöfunum.
Telja margir þaó mikla raun aó
biskup skuli ekki ganga fastar fram
í því efni en hann hefir gjört, —-
vonandi er aó þar komi samt, að
hann segi í fullri alvöru: »Hingaó og
ekki lengra«, og þá standi þeir hik-
laust meó honum prestarnir.
Erindi Kristins Stefánssonar:
»Kirkjan og þjóófjelagsvandamálin«,
ei' mjög íhugunarvert, og á skilió
umræóur á safnaóarfundum um land
alt; sama má segja um erindi sr.
Siguróar Einarssonar um trúar-
bragóafræðslu í skólum, enda þótt
jeg sje honum ekki sammála um alt
og telji sögulega kenslu og fróóleik
um sannindi kristinnar trúar nauó-
synlega vió hliö áhrifanna á vilja
og tilfinningalíf nemendanna. En
þaó er alveg satt, aó þau áhrif þurfa
aó vera aóalatriói, ef verulegt gagn
á að vera af kenslunni, og »trúar-
bragóakenslan«:i!) má ekki vera sú
hornreka í skólunum, sem nú er,
ef hún á að fara sæmilega. I sýno-
*) Orðið er harla óheppilegt þótt al-
gengt sje.