Bjarmi - 01.03.1934, Blaðsíða 7

BJARMI
37
10
CN
I—I
CN
L
bfl
<d
m
S ro
a S bxi
Z £ K
D
bi)
o3
rQ
ctf
LL
L£
O
OC
o
S wo
o o
£ £
KO
a a
o
oj
bi3 .M
'O
,-Q
bc
o,
KO &
a "O
c
CD
a
s ÍO a 4-5 'Í>1
a bij ’o í_( G
Ifl c <D a . r*; 03 bi) !h
u bD P; <D c o LL o3 4-> 4-5 c5 > o3 rC O rC
<d co £j LL (n *3 4-4 o> Q U1 s c 03 c
bi) a CG jL* <D C
O > H w £3 bi) o
s • <s> rC a 44» w O
<£> • r—S L s c ná
rQ ' bJ) L*3 æ LL cd vC
s C .£ w S <x> bi)
sjálfsagt talið okkur trúlofuð. En aldrei varð jeg þó svo »Jeg er ekki vitund verri en aðrir,« svarar Egill og band-
heimtufrekur eða ósanngjarn, að jeg amaðist við því, þótt ar frá sjer með hendinni.
aðrir piltar nytu ánægjustunda með henni, þegar svo Gunnar gengur að reykborðinu, fær sjer vindling og
bar undir. Jeg er alltof frjálslyndur maður til þess. Vit- kveikir í honum.
anlega var hún sjálfráð, ung, fríð og fjörug — sköpuð »Það er engin afsökun fyrir þig, Egill minn, þótt aðrir