Æskan - 01.09.1950, Síða 20

ÆSKAN
BJÖSSI BOLLA. Myndasaga eftir ]. R. Nilssen og öyvind Dybvad.
1. — Æ, lofið þið mér að skjóta
líka, strákar, ég er alveg viss um,
að ég get hitt þennan hlemm eins
og þið. Góðu strákar, gerið þið það
nú!
Skyttan.
2. — Uss, hvað lieldurðu að þú
getir skotið af boga, Bjössi. Það er
annað um okkur. Gunnar á Hlíðar-
enda var langa-langa-langa-langafi
okkar.
3. — Iialdið þið, að ég geti það
ekki? Ég skal nú bara sýna ykkur!
— Varaðu þig, það er nagli í örv-
aroddinum!
— Eruð þið nú hrœddir, greyin?
ý. — Svona, verið þið nú ekki fyr-
ir! Ég vona, að bogaskömmin þoli
að ég taki á honum. Það ríður á að
draga liann vel upp, skal ég segja
ykkur.
5. — Takið nú eftir, strákar. Ég
skal sýna ykkur, að það geta fleiri
hitt í hlemm en hann afi ykkar, ef
hann er nógu stór — hlemmurinn,
á ég við.
6'. — Já, ekki vantar, að þú hittir
það, sem sízt skyldi. Og nú skal ég
vita, hvort ég liitti ekki með hnef-
anum bossann á þér fyrir að þú
skemmdir hjólið mitt!
Skrítlur.
Karl einn kemur á póstluisið með
frímerkt bréf. Póstmaðurinn vegur það
vandlega og segir svo:
„Bréfið er þvi miður of þungt. Þér
verðið að bæta frímerki á það.“
„Þá verður það enn þyngra.“
Læknirinn (við lítinn dreng, sem
hann mætir á götunni): „Heyrðu,
drengur minn!“
Ekkert svar.
Læknirinn: „Ileyrirðu ekki, drengur
ininn?“
Drengurinn ]iegir.
Læknirinn (reiður): „Ætlarðu ekki
að svara, drengur?“
Drengurinn: „Ég þori það ekki.“
Læknirinn: „Þorirðu ekki? Ifvi
ekki?“
Drengurinn: „Af því að læknirinn
tekur tvær krónur fyrir að tala við
menn.“
Dómarinn: „Hafið þér nokkra afsök-
un fram að færa, er fái dregið úr þeirri
refsingu, sem yður bcr að lögum fyrir
að liafa stolið balanum frá frú Jóns-
son?“
Þjófurinn: „Ekki nema það, að hann
lak og var ekki nothæfur til neins.“
Frúin: „Gerið svo vel að selja mér
einn blýant á 25 aura.“
Verzlunarmaðurinn: ,„Ætlið þér að
taka hann með yður?“
Frúin: „Nei. Gerið svo vel að senda
mér hann heim i dag.“
100