Afturelding - 01.03.1936, Page 9

AFTURELDING
afneita heiminum og hata syndina. Vér megum
ekki elska lystisemdir heimsins, og ekki sækjast
eftir því, sem hans er. Ekki sækjast eftir vond-
um félagsskap, heldur forðast alt það, sem getur
tælt oss til syndar. Þá verðum vér að forðast
allar heimslegar skemtanir og skaðlegar nautnir,
því að þeir hlutir, sem notaðir eru í slíkum til-
gangi, geta rænt oss hinum himnesku gæðum, og
gert hjörtu vor friðvana. Þannig er það með þá,
sem hafa vanið sig á vín, tóbak, skemtanir, laus-
læti o. þ. I. Þegar þeir svo verða að fara á mis
við þetta, þá líður þeim illa. Þeir eru þá ef til
vill alveg friðvana, af því að þessir skaðlegu lestir
hafa þá verið búnir að stela öllum friði frá þeim.
Og einhvern tíma kemur að því, að þeir, sem
venja sig á slíka lesti og temja sér þá, að þeir
verða að leggja þá niður, þó ekki verði fyr en
dauðann ber að dyrum. Þá er bágt að hafa látið
heiminn stela frá sér friði og rósemi sálarinnar
og verða svo að fara með friðvana sál burtu úr
heiminum og inn í hina endalausu eilífð. Þetta er
nauðsynlegt fyrir hvern og einn að athuga á með-
an enn er náðardagur, og á meðan enn gefst tími
til að snúa við. En munum samt eftir því, að eng-
inn af oss á ráð á morgundeginum. Munum eftir
því, sem skáldið segir: „Hver veit nema sé nú í
nótt, náðin í burtu tekin.“
Kom því að krossi Jesú, kæra sál! Kom að
hinni dýru náðarlind, sem laugar oss og hreins-
ar burt allar syndir, hvort sem þær eru stórar
eða smáar. Þar er frið að finna og bót við öll-
um meinum, því Jesús er græðari allra vorra
meina. Hann bíður öllum að koma til sín, sem
erfiða og eru þunga hlaðnir, og hann vill veita
þeim hvíld. Hann vill létta öllum byrðum lífsins
af oss; allri synd; öllum áhyggjum og allri sorg.
Og vér höfum ekki ráð á því, að hafna þessari
rniklu náð, sem oss er fram boðin í Jesú Kristi,
Guðs lambinu, sem ber synd heimsins. Gefum
honum hjörtu vor og helgum honum allar stundir
lífs vors, því að sá, sem hefir Soninn, hefir lífið,
en sá, sem ekki liefir Guðs Son, hefir ekki lífið.“
Vér ættum að verja sem flestum stundum í bæn
og söng og lestur Guðs orðs, því þær stundir
veita oss ómetanlega blessun, bæði fyrir þetta líf
og fyrir eilífa lífið. En þegar við lesum Guðs
orð, biðjum eða syngjum Guði til dýrðar, þá ber
oss að gera það með djúpri lotningu fyrir Guðs
orði, og temja oss guðselskandi liugarfar. Vér
megum ekki fyrirlíta það í hjörtum vorum, sem
vér höfum um hönd í bæn og söng. Þeir, sem t.
d. syngja lofsöng um skírn Jesú, geri sig ekki seka
í því að fyrirlíta skírnarathöfnina í hjarta sínu
— greftrunarskírnina, sem Jesús skírðist eftir
Guðs eilífa vísdóms ráði.
Látum oss lifa saman í heiminum, sem elsku-
leg Guðs börn, biðjandi hvert fyrir öðru og elsk-
andi hvert annað. Munum það, að vér erum keypt
Guði til handa með dýrmætu blóði Krists, og er-
um fyrir það orðin erfingjar eilífs lífs. En tölum
ekki illa hvert um annað, svo vér ekki hryggj-
um Guðs Heilaga Anda, kostum heldur kapps um,
að varðveita trúna og góða samvisku, því að sá,
sem stöðugur stendur alt til enda, hann mun hólp-
inn verða.
Elskum Jesúm af öllu hjarta og keppum eftir
að lifa samkvæmt kenningu hans og dæmi. Því
hann hefir leyst oss undan eilífum kvölum for-
dæmdra, með dauða sínum á krossinum. Og hann
elskar oss með eilífum kærleika, og breiðir sinn
blessaða náðarfaðm út á móti sérhverjum synd-
ara, sem kemur að krossinum, til þess að fá fyrir-
gefningu synda sinna. Hann er jafnan nálægur
öllum, sem ákalla hann:
„Hann heyrir sínum himni frá,
hvert hjartaslag vort jörðu á.“
Trúin á Jesúm hei'ir lífgefandi mátt í sér, til
að frelsa mennina. Þess vegna er hún hin eina
sanna og sáluhjálplega trú. Enginn getur frelsað
sálir mannanna frá valdi syndarinnar og dauðans,
nema Jesús, því enginn Frelsari er til nema hann.
„Sá, sem trúir og verður skírður, mun hólpinn
verða, en sá, sem ekki trúir, mun fyrirdæmdur
verða,“ segir Jesús. (Mark. 16, 16). „Því að
Kristur hefir bundið enda á lögmálið, svo að nú
réttlætist sérhver sá, sem trúir.“ (Róm. 10, 4 og
5, 15). Sá, sem réttlættur er orðinn fyrir trúna
á Jesúm og hreinsaður af syndinni í blóði hans,
hann er orðinn limur á líkama Krists. Sá maður
lifir ekki lengur sjálfum sér eða heiminum, held-
ur honum, sem dó fyrir oss á krossinum. En, ef
vér erum limir á líkama Krists, þá verður oss
Ijúft og indælt að gera vilja Guðs. Jesús taldi
það vera mat sinn og drykk, að gera vilja síns
himneska Föður og leysa af hendi hans verk.
Og vér getum ekki fullnægt hjartans þrá vorri,
nema vér viljum líkjast honum, og gera vilja Guðs,
21