Geislar af lifandi ljósi - 01.02.1911, Blaðsíða 4

4
Elías fæðu. Á hans dögum, fyrir hina sömu trú voru ísraelsbörn
leidd af Móses út af Egiftó, Rauðahafið skiftist í tvent, manna féll af
himni, vatn kom út af berginu, og þeir sem urðu fyrir höggormabiti
voru læknaðir. Fyrir þessa trú sigruðu þeir gömlu Patríarkar og
sumir af þeim umgengust Guð og töluðu við hann, — og fyrir þessa
trú var hin mikla himnafesting sköpuð i allri sinni dýrð, skipulag
varð úr ginnungagapi og myrkrið að ljósi og lífið í ýmsum myndum
íramþróaðist eftir boði hins eilifa guðdóms, hjá hverjum þessi trúar-
innar kraftur fram kemur á hæðsta stigi.
Trúarinnar lögmál er óbreytanlcgt.
Petta er trú sem talað er um i bréfinu til Hebreskra 2. kap. og
líka í st. Júdas almenna bréfi, þar sem hann áminti söfnuðinn um
»almenna frelsun«, að þeir skuli stríða fyrir þá trú, sem þeir heilögu
hafi orðið aðnjótandi ((Jud. 3: vers). í þessari nýmóðins trú kenn-
ist, að þessi trú með öllum sínum gáfum, táknum og stórmerkjum,
sem hún opinberar, séu nú ekki lengur nauðsynleg, og þess vegna
ekki framar til. — En þetta er eitt af hinum mörgu villum, í hinni
andlegu óstjórn, þvi Guð er hinn sami í dag og í gær og um alla
eilífð. Sannleikans grundvöllur haggast ekki orsök og afleiðing breyt-
ist ekki um alla eilifð. Sú trú sem á dögum hinnar fyrstu kristni,
verkaði kraftaverkin, getur eins nú á siðustu dögum verkað með sama
krafti, að hún er ekki verkandi er sönnunin fyrir því, að trúin er
dauð, það er orsökin.
Trúin er vegur til þekkingar.
Sönn trúarbrögð innifelast í sannri trú, sem er stór merkilegt,
þvi það er vegurinn til frelsunar, »að þekkja liinn eina sanna Guð og
hans útsenda son Jesús Krist, er að ávinna sér eilíftw (Jóh. 14: 3).
Hin lifandi trú er upphaf þekkingarinnar. Og þessi trú, sem einu
sinni var veitt hinum heilögu hefir um liðnar aldir, síðan á postul-
anna dögum verið á svo lágu stigi og næsturn útdauð, .á meðal hinna
svo nefndu kristnu, undirorpin ýmsum »Dogmer« og mannasetningum,
á hinni löngu og dimmu nótt hins andlega lífs. Frá þeim tíma Guð
opinberaði sig þar til á hinni 19. öld, að virldlega hafa ýmsir bæði
menn og konur reynt að þjóna og leita Herrans eftir bezta mætti, en
þeir hafa ekki náð þeim þroska, að vera í sambandi við Guð með
þeim trúarkrafti sem þeklist á meðal þeirra fyrstu kristnu guðsbarna,
sem er alveg nauðsynleg fyrir þá sönnu trú. Lofaður sé herrann fyrir
það, að trúin er aftur gefin til jarðarinnar, .og guðdómlegar opinber-
anir eru ennþá mögulegar. Mennirnir geta enn sem fyr haft eiginlegt
samband við sinn skapara, og alla þá blessun sem þar af leiðir, veit-
ist þeim, sem nú veita móttöku hans gáfum, sem hlýðin börn.
Um þessi háleitu efni, verður síðar talað í öðrum smáritum,
sem lesaranum gefst kostur á að lesa sér til upplýsingar, svo sann-
leikurinn útbreiðist og sigri, svo liið guðdómlega megi lýsa öllum sem
leita sannleikans um allan heim.
Útgefandi og kostnaðarmaður: Jakob B. Jónsson.