Heimilisblaðið - 01.01.1931, Blaðsíða 22

20
HEIMILISBL AÐIÐ
arnabólkur.
Bezti kennarinn.
Einhver mætur kennimaóur og barna-
vinur hefir sagt: »Lej'f þú mér að kenna
litla barninu þí.nu, þangaó til það er sjö
ára, og það, sem þú kennir því eftir það,
mun aldrei valda varanlegri breytingu á
stefnu þess í lífinu«.
Kæra barn! Hver er bezti kennarinn
þinn fyrstu sjö árin af æfi þinni?
Ef þú veizt það ekki, þá skal eg segja
þér það. Pað er hún mamma þín — ást>
rík og guðelskandi móðir. Hún elskar þig
mest, Drottins vegna, og á því hægast rneð
að skilja þig og fræða þig.
Heilagt orð segir: Varóveit hjarta þitt
framar öllu öðru, því að þar eru upp-
sprettur lífsins.
Pað er tilgangur fræðslunnar á þess-
urn árum, að kenna barninu að varó-
veita hjarta sitt. Þá fræðslu getur eng-
inn veitt eins vel og guðrækin móðir. Á
þeirri fræðslu ríður meira en nokkurri
annari fræðslu.
Pessari fræðslu er góóri móður af Guði
ætlaó að veita barninu sínu. Peirri skyldu
má hún ekki varpa á aðra að nauósynja-
lausu. Hún gæti það heldur ekki, af því
aó hún elskar.
Góð er sú móðir, sem getur svarað þess-
ari spurningu á réttan hátt: »Með hverju
getur hinn ungi haldió vegi sínum hrein-
um?« Hún svarar: »Með því að halda sér
við orð Drottins«.
Geti móðirin ekki einhverra hluta vegna
gegnt þessari sjálfsögðu fræðsluskyldu
sinni, þá velur hún barni sínu þann kenn-
ara, scm elskar það Drottins vegna, því
aó hann skilur barnið bezt og barnió á
hægast með að skilja hann.
Kærleikurinn til Drottins er eini áreið
anlegi leiðarvísirinn í þessu fræðslustarfi.
Jesús elskar börnin og þráir heitar en
nokkur móóir, að þau gangi veginn, sem
hann vísar þeim á í orði sínu. Hann er
vegurinn.
Margur kennarinn vill sjá mikinn á-
rangur af starfi sínu meðal barnanna.
en verður fyrir sárum vonbrigðum. Það
kemur af því, að hann elskar ekki börnin
Drottins vegna, og þess vegna rætast á
honum þessi alvöruorð: »Ef Drottinn bygg-
ir ekki húsið, þá erfiða smiðirnir til ó-
nýtis«. Honum fer þá líkt og smádreng
nokkrum, sem vildi eignast marga aura.
Hann átti tíeyring og gróf hann nióur í
mold, eins og annaó frækorn, og bjóst
síóan við, að hann mundi bera margfald-
an ávöxt með tímanum!
Ilver og einn sker upp, eins og hann
sáir.
Kæra barn! Elskaðu móður þína, lærðu
af henni að varðveita hjarta þitt.
»Mér kenndi móðir
mitt að geyma
bjarta frítt,
fótt heimur brygðist;
þaðan er mér kominn
kraftur vináttu,
ástin ótrauða,
sem mér aldrei deyr*. (B. G.)
ENDAMÖRK VÍSINDANNA.
Vísindin hafa tvenn endimörk, og þau
endimörk snerta hvort annað.
Fyrra endimarkið er hin hrein-eðlilega
óvizka, sem vér erum fæddir meó.
Hitt endimarkið er þaó, sem frábærir
andans menn eru búnir aó ná, þegar þeir
eru búnir aó rekja allt, sem mönnum er
unnt. aó vita, og finna, að þeir vita ekkert
til hlítar. Þá standa þeir jafnt að vizku
og þegar þeir fæddust.
En til er viturleg ófræói, sú er þekkir
sig sjálfa.
Þeir, sem þar á móti hafa sleppt hinu
fyrra endimarki, en ekki náð hinu síðara,
þykjast vera vitrir — það eru »vitmenn-
irnir«. Blaise Pascal.