Heimilisblaðið - 01.03.1916, Blaðsíða 4

3<)
H EIMILISB L AÐIÐ
skil. Þeir láta ekki nægja
þaS eitt, að setja nýja limi á
sína limlestu hermenn svo
fljótt sem auðið er, heldur
senda þá að því loknu í sér-
staka skóla, þar sem þeir
læra að stunda eitthvert það
starf, er þeim hæfir, svo að
þeir geti sem fyrst orðið nyt-
samir og sjálfbjarga borgarar.
Myndirnar, sem hér eru
sýndar, eru teknar á slíkum
skólum fyrir örkumla menn.
Og þess má geta — til marks
um umhyggju fyrir þessum
stofnunum —, að til einnar
þeirra var fenginn sem kenn-
ari hinn heimsfrægi Unthan
handalausi, sem kunnur er af
kvikmyndinni frægu„Atlantis“.
Untlian hinn handnlausi, kennari i vélritun. Hér er hann að skrifa með
tánum á ritvél. Handalausi
maðurinn kennir skrift i skólanum.
Unthan er lýsandi fyrirmynd vesalings hermann-
anna, sem koma handalausir heim úr styrjöldinni-
„Þetta hefir honum tekist, hví skyldi eg ekki geta
það líka. Eg verð að læra að beita tánum“.
Þannig hugsa þeir. Og það er öðru nær en að-
Unthan telji úr þeim kjarkinn. Það er aðallega
tvent, sem nieð þarf: æfing og þolinmæði. Þá
getur vel farið svo, að maður að lokum nái í
skrifstofustjórastöðu — jafnvel þótt maður skrifí■
með tánum.
Handalausi maðurinn, sem ekki treystir sér til
að beita tánum í stað fingra, eða hinn, sem kominn
er heim bæði án handa og fóta, þurfa þó ekki
heldur að örvænta. Þeir geta lært að nota hin
tilbúnu tæki.
Lítið á mynduna af hermanninum, sem mist
heíir bæði hendur og fætur. Hann er að borða.
Og það er ekki annað að sjá, en að honum farist
það sænúlega. En auðvitað verða borðáhöldin
(knífur, gaffall o. s. frv.) að vera sérstaklega tit'
þess gerð, að tilbúnu fingurnir geti haldið á þeim.-
Maður með tilbúnum handleggjum og sem
fengið hefir nauðsynlega æfingu, á yfirleitt furðu'
Snreðir dagverð með tilbúnum höndum. jétt meg ag bjarga gér. Hann getur þvegið sér