Jólabókin - 24.12.1909, Qupperneq 20

20
langar leiðir út meðal kristinna safnaða: Ijósi vitn-
isburðarins.
Því að »ekki elskuðu peir líf sitt til dauðans«,
píslarvottarnir í Edessu.
Peir keyptu sér ekki grið með því að afneita
pví, sem þeim var dýrmætara en liíið.
Peim var pað ljóst, pótt mentunarsnauðir
væri, veiklaðir af ótta og sokknir í niðurlægingu,
að um pað var að gera, að láta heldur lifið, en að
víkja frá trú sinni.
Og í pví er sigur fólginn.
Pess vegna cr borgin ekki heldur gengin á hönd
óvina sitma.
f*að væri hún pá iýrst, er ljós hennar hefði
lioríið inn í villumyrkur heiðninnar.
En í liuga hvers kristins manns, sem minnist
rauðu jólanna í Úríu, staíar óaimáanlegur Ijómi
af jólastjörnu Edessuborgar Ahgars konungs.j
Og vér erum peirrar trúar, að enn megi borg-
inni auðnast að koma fram á sjónarsviðið — með
öllum hvítu liúsaveggjunum sínum — íendurnýj-
uðu alskæru ljósi, eins og sá, sem hlotið hefir
blessun.
L J.
Sú þýðing helgisogunnar um bréf Abgars, scm hcr cr að-
allega farið eftlr, cr frakknesk, frá armenskum niunki í St.
Lazzarusar-klaustrinum við Feneyjar. Frumritið, sem er ar-
mcnskt og æfagamalt. er geymt í klaustrinu.